De zorg voor mensen met psychiatrische en psychosociale problematiek is omgebogen richting herstel en participatie. Waar de kennis van de professional vroeger het uitgangspunt was, is nu de wens en de ervaringskennis van de zorgvrager het startpunt.

Maar wat betekent dit voor de professional, voor zijn houding en attitude in contact met cliënten? Hoe vorm je een goede samenwerking met hen en hun naasten? Hoe voorkom je dat dit een verzwaring van de zorg wordt? Is herstel wel voor iedereen mo...

Vijftig jaar geleden hoorden jonge kinderen thuis bij hun moeder en waren er nauwelijks kindercentra. Ze speelden met broers, zussen of buurkinderen in en rond het huis zonder professionele begeleiding. Lang niet alle kinderen gingen naar de kleuterschool. En niemand had nog gehoord van leerlingvolgsystemen voor peuters en kleuters om hun taal en cognitie te beoordelen met het oog op schoolsucces. Binnen enkele generaties is de opvoeding van jonge kinderen diepgaand veranderd. Genetisch veran...

In zorg en welzijn is er verschuiving gaande van instrumentele zorg naar relationele zorg. De relatie tussen professional en cliënt vormt de bedding voor goede zorg. Hierbij wordt persoonsgerichte zorg ingebed in de betekenis van sociale netwerken. Daarnaast is het belangrijk dat de samenleving de mogelijkheden biedt om mee te tellen en mee te doen. Individuele dienstverlening richt zich ook op maatschappelijk functioneren en sociale inclusie. Dit handboek belicht al deze facetten.

In de met...

"Het is prachtig, het lukt goed, we zijn enthousiast, maar we zouden graag weten wat we doen" (citaat uit: Jongerius, 1963)

Het hierboven genoemde citaat is meer dan vijftig jaar oud maar desondanks nog steeds actueel wat betreft de onduidelijkheid en de onbekendheid die het vakgebied sociotherapie kent. Dit is opvallend en bovendien een gemis, omdat talloze GGZ-medewerkers op HBO-niveau dagelijks sociotherapie beoefenen in het contact met hun cliënten; psychiatrisch verpleegkundigen, groeps...

In een tijd waarin kwetsbare mensen (tijdelijk) basisvaardigheden ontberen om voor zichzelf te zorgen, verward en eenzaam zijn, soms voor overlast zorgen of op straat belanden, is assertieve en outreachende zorg noodzakelijk. Een zorgzame bemoeienis.

Bemoeizorg is de afgelopen decennia uitgegroeid tot een volwaardige methodiek, die in de praktijk succes heeft. Er is evidentie dat bemoeizorg werkt! In dit boek wordt bemoeizorg beschreven van A tot Z. Zowel de methodiek als de praktijkervaring...

Actieonderzoek is bezig aan een opmars. Steeds vaker kiezen professionals in zorg, welzijn, wonen, onderwijs en HRM ervoor om zelf met actieonderzoek aan de slag te gaan. De Kern van participatief actieonderzoek biedt deze professionals, of zij die dit willen worden, een beproefd model voor het doen van actieonderzoek.

Actieonderzoek

Actieonderzoekers richten zich al meer dan veertig jaar op maatschappelijk relevante thema's. Actieonderzoek is een methode die is ontstaan vanuit de wens naar d...

Voor sociale professionals is er met de ommezwaai naar wijkgericht werken veel veranderd in de beroepsuitoefening. Er zijn inmiddels buurt- en wijkteams waarin professionals interdisciplinair samenwerken. Professionals dienen in staat te zijn vanuit een breed perspectief te werken, maar ook op bepaalde terreinen specifieke deskundigheid te hebben. Het samenspel met actieve burgers, vrijwilligers, ervaringsdeskundigen en mantelzorgers wordt steeds belangrijker. Ook de samenwerking met de gemee...

Lomp gedrag, anderen opzij duwen, alleen voor je eigen belangen gaan, minachting voor andersdenkenden, onverzadigbaarheid en zelfingenomenheid: enkele kenmerken van het dikke-ik dat zich inmiddels in ons land in vele gedaanten manifesteert.

Varierend van zelfverrijkende managers, ijdele tv-persoonlijkheden en elkaar verdringende politici tot kijvende columnisten en gewelddadige voetbalsupporters. Het dikke-ik is vrij, autonoom en welvarend - en tegelijkertijd hoogst ontevreden.

De een doet dat ...

Aan het begin van deze eeuw lijken de eigen kracht van jeugdigen en ouders en de kracht van hun omgeving zowel uitgangspunt als doel van het jeugdbeleid en de praktijk.Welke theoretische en ide

In oude teksten over opvoeding kun je inzichten vinden die naadloos aansluiten bij je eigen ideeën. Soms wekken ze verwondering omdat je je realiseert dat wat nu vanzelfsprekend is ooit gloednieuw was. Maar oude pedagogische inzichten kunnen ook tot nadenken stemmen doordat ze juist haaks staan op alles wat we tegenwoordig vanzelfsprekend vinden. Helaas komen de meeste opvoeders en pedagogische professionals er nauwelijks toe om kennis te nemen van het werk van grote pedagogen. Dat is vooral...