Sinds begin deze eeuw worden dwang en vrijheidsbeperking in de zorg als problematisch beschouwd, met de separeer als kop van jut. Maar vele instellingen worstelen inmiddels met de stuwende beweging naar minder dwang en het niet meer willen separeren. Dit boek biedt een diepgaande invulling naar een de-escalerende zorgpraktijk met minder dwang, maar vooral ook minder dwangbeleving.

Als de hang naar minder dwang zich versimpelt tot het al dan niet sluiten van de separeer, leidt dit niet tot ver...

Willen we in de nabije toekomst nog goede zorg en ondersteuning bieden, dan zal steeds meer een beroep gedaan moeten worden op de creatieve houding en het ‘out-of-the-box’ denken van (toekomstige) professionals. Zij hebben een belangrijke rol om het werkveld te innoveren. Design thinking is een denk- en werkwijze die hier goed bij past: het kan zorg- en hulpverleners helpen nieuwe ideeën snel concreet te maken en die in co-creatie met de zorg- of hulpvrager te ontwikkelen. Ontwerpen voo...

Het verbinden en activeren van mensen met een ondersteuningsvraag en hun sociale omgeving staat centraal in de participatiemaatschappij. Met minder geld en een toegenomen problematiek, is het verlenen van goede zorg niet gemakkelijker geworden. Door gebruik te maken van de kracht van het systeem als geheel is het toch mogelijk om op een efficiënte en effectieve manier ondersteuning te geven. Systeemgericht werken in sociale beroepen legt uit hoe dit werkt.

video’s en achtergrondinformatie;

...

"Het is prachtig, het lukt goed, we zijn enthousiast, maar we zouden graag weten wat we doen" (citaat uit: Jongerius, 1963)

Het hierboven genoemde citaat is meer dan vijftig jaar oud maar desondanks nog steeds actueel wat betreft de onduidelijkheid en de onbekendheid die het vakgebied sociotherapie kent. Dit is opvallend en bovendien een gemis, omdat talloze GGZ-medewerkers op HBO-niveau dagelijks sociotherapie beoefenen in het contact met hun cliënten; psychiatrisch verpleegkundigen, groeps...

Binnen het sociaal werk krijgen hulpverleners vaak te maken met complexe en meervoudige problematiek. Dat vraagt om een integrale en interdisciplinaire aanpak, om zo uiteindelijk te komen tot duurzame verbeteringen voor de cliënt.

Casemanagement is als methodiek uitstekend geschikt voor deze manier van werken; er wordt vraaggestuurd gewerkt en de samenwerking tussen vertegenwoordigers van verschillende beroepsgroepen binnen het sociaal werk staat centraal.

In de vorige druk werd omgevingsger...

Geweld gepleegd door iemand uit de huiselijke kring van het slachtoffer is de meest voorkomende vorm van geweld. Partnergeweld, kindermishandeling, mishandeling van ouderen en de aanpak ervan staan volop in de belangstelling. De impact van huiselijk geweld is enorm groot. Het raakt niet alleen nú enorme aantallen volwassenen en kinderen, het werkt ook door in volgende generaties. Basisboek huiselijk geweld is een standaardwerk dat een toegankelijk overzicht geeft van de stand van zaken rond ...

In een tijd waarin kwetsbare mensen (tijdelijk) basisvaardigheden ontberen om voor zichzelf te zorgen, verward en eenzaam zijn, soms voor overlast zorgen of op straat belanden, is assertieve en outreachende zorg noodzakelijk. Een zorgzame bemoeienis.

Bemoeizorg is de afgelopen decennia uitgegroeid tot een volwaardige methodiek, die in de praktijk succes heeft. Er is evidentie dat bemoeizorg werkt! In dit boek wordt bemoeizorg beschreven van A tot Z. Zowel de methodiek als de praktijkervaring...

Voor sociale professionals is er met de ommezwaai naar wijkgericht werken veel veranderd in de beroepsuitoefening. Er zijn inmiddels buurt- en wijkteams waarin professionals interdisciplinair samenwerken. Professionals dienen in staat te zijn vanuit een breed perspectief te werken, maar ook op bepaalde terreinen specifieke deskundigheid te hebben. Het samenspel met actieve burgers, vrijwilligers, ervaringsdeskundigen en mantelzorgers wordt steeds belangrijker. Ook de samenwerking met de gemee...

Het herstel van het gewone leven is een handreiking aan dagelijkse opvoeders – ouders, onderwijsgevenden, groepsleiders, gezinsverzorgenden en hun begeleiders – bij problematische opvoedingssituaties. Het opvoedingsproces kan door allerlei oorzaken schijnbaar hopeloos vastlopen. Zo vast dat er maar één uitweg mogelijk lijkt: het toepassen van specialistische therapieën en technieken – met alle kostbare moeite, tijd en geld die daarmee gemoeid zijn. Soms is dat inderdaad onvermijdelij...