Hoe stelden de Nederlandse kranten zich op tijdens de opkomst en regeerperiode van Mussolini in Italië? Uit onderzoek van Hans Geleijnse blijkt dat Nederlandse kranten beleid en man nogal eens wilden scheiden. Waar de kritiek op de fascisten en de Italiaanse regering ook in de Nederlandse pers steeds meer aanzwol, werd de Duce steevast vergeven of vrijgepleit.

Het echtpaar Pierson-Franssen bleek een persoonlijke relatie te onderhouden met Benito Mussolini, bij het begin van de briefwisseling al zo’n tien jaar de leider van het fascistische Italië. De Piersons probeerden Colijn te overtuigen van de zegeningen van het fascisme, ook voor Nederland. Colijn ging zeker niet volledig met het echtpaar mee, maar bleef wel de gehele jaren dertig met hen in vriendschappelijke correspondentie staan.

Andries Sternheim is een Joodse diamantbewerker, die tijdens het interbellum uitgroeit tot een belangrijke getuige en kenner van de internationale arbeidersbeweging, het opkomende fascisme, nationaalsocialisme en antisemitisme. Tussen 1931 en 1938 is hij – als enige Nederlander – verbonden aan de Franfurter Schule. Hij is een productief schrijver en rapporteur, tot vlak voor zijn arrestatie en deportatie naar Auschwitz, waar hij in maart 1944 samen met zijn vrouw Lien wordt vermoord. Hun ...

De schilder en boer Felix de Boeck (1898-1995) presenteerde zich graag als mystiek aangelegde eenling. Op zijn boerderij in Drogenbos, nabij Brussel, leefde hij op afstand van de artistieke ontwikkelingen in de hoofdstad. In tv-programma’s als Ten huize van of in zijn memoires ‘Mijn leven en werk’ benadrukte hij dat hij wilde ‘sterven in het bed waarin ik geboren ben’. Toch verwierp hij het romantische beeld van de schilderende boer. Het boerenbestaan was voor hem juist een manier o...

Joris-Karl Huysmans (1848-1907) wordt door velen tot de fine fleur van de Franse letteren gerekend. Zelf omschreef hij zich graag als een ‘Parijse Hollander’. Met zijn ene been in het artistieke leven van de Franse hoofdstad en met zijn andere in de Brabantse klei, werkte deze auteur aan een uitzonderlijk oeuvre doorspekt met verwijzingen naar – en reflecties op – de Nederlandse cultuur, volksaard, schilderkunst en religie.

Dit boek brengt deze Hollandse kant van Huysmans in kaart. Aa...

‘Artis-hoogleraar’ Erik A. de Jong kreeg tijdens zijn professoraat aan de Universiteit van Amsterdam landelijke bekendheid door zijn inzet voor de Amsterdamse dierentuin. De Jong bekleedde de functie van bijzonder hoogleraar aan de leerstoel Cultuur, Landschap en Natuur elf jaar lang, met grote toewijding. De relatie tussen cultuur en natuur, de positie van de mens in de natuur en de betekenis van tuin, park, landschap en groen erfgoed vormde de rode draad in zijn onderwijs en onderzoek.

Als adviseur leverde hij een essentiële bijdrage aan de transformatie van Artis in de afgelopen jaren. Hij vergrootte de aandacht en waardering voor dit erfgoed met zijn belangrijke 19de-eeuwse gebouwen, planten, bomen en tuinen in combinatie met de natuur- en kunsthistorische collecti...

In 1890 wordt in de Verenigde Staten de Sherman Act van kracht. Met deze mededingingswet wordt de marktmacht van spoorwegmagnaten als Cornelius Vanderbilt en olietycoons als John Rockefeller gebroken. Met lede ogen zien de Amerikanen in de jaren ‘30 van de vorige eeuw aan dat Hitler zijn macht mede vestigt op machtige kartels als IG Farben. Na de Tweede Wereldoorlog worden de Duitse kartels afgebroken en dringt de VS succesvol aan op het invoeren van mededingingswetgeving in Duitsland.

In ...

Deze procesgids is bedoeld als handreiking voor degenen die onderzoek willen doen in de oude rechterlijke archieven van Maastricht, die worden bewaard in het Historisch Centrum Limburg. De rechtspleging in hoger beroep door de Commissarissen-deciseurs staat daarbij centraal. De Commissarissen-deciseurs fungeerden vanaf 1546 tot 1794 als de hoogste bestuurlijke en rechterlijke instantie te Maastricht namens de hertog van Brabant en de prinsbisschop van Luik als medeheren van Maastricht. Na de ...

In de afgelopen vijftig jaar is ad-hocbeleid de rijksoverheid gaan beheersen. Financiële doelstellingen vervingen weloverwogen inhoudelijke afwegingen. Gebrek aan visie, kennis en tijd van Tweede Kamerleden, bewindspersonen en ambtenaren was de oorzaak, in wisselwerking met pragmatisme, bezuinigingen, doelmatigheidsstreven en verzelfstandiging. Den Haag lijkt te zijn vastgeroest in het denken in termen van oplossingen, geld, regels, managen, markt en meten. Deze ontwikkelingen zijn in deel ...