Ivar Schute was archeoloog. Hij werd bekend door zijn onderzoekswerk in de naziconcentratie- en vernietigingskampen Westerbork, Vught, Amersfoort, Bergen-Belsen en Treblinka, maar vooral door een jarenlange opgraving in Sobibor. In Sobibor vonden hij en zijn team de fundamenten van de gaskamers. Daarover schreef hij het

boek In de schaduw van een nachtvlinder (2020).

In 2021 kreeg hij een hersenbloeding die leidde tot afasie. Toch wilde hij blijven schrijven, onder andere over zijn ziekte. Nu...

'Tango met jeugdzorg' geeft een krachtig beeld van de praktijk van de jeugdzorg.

'Tango met jeugdzorg' biedt een breed palet van verhalen in de jeugdzorg. Verhalen van ouders van een kind dat onder toezicht of uit huis is geplaatst, maar ook van pleegouders, pleegkinderen en medewerkers van bureau jeugdzorg. Ook is gesproken met een bestuurder van Bureau Jeugdzorg, een Tweede Kamerlid, een kinderrechter, een advocaat en medewerkers van de Inspectie Jeugdzorg.

In de verhalen van de ouders komen ...

In 2011 en in 2019 schreef ik dat de effectiviteit van de jaarlijkse griepprik niet bewezen is. De overheid blijft de griepprik echter promoten en sommige Tweede Kamerleden willen hem zelfs verplicht stellen voor mensen die in de gezondheidszorg werken, maar ook daarvoor geldt dat er geen effect is aangetoond. En dat is een slechte zaak. Want de adviezen voor de griepprik worden gegeven door specialisten met conflicterende belangen met de vaccinindustrie. Op het ministerie van VWS is in de to...

Sinds de eerste ontmoeting in 2018 schrijft Anne van Winkelhof brieven aan haar psychiater, bij wie ze in therapie is. De brieven geven een uitzonderlijk kijkje in een therapieproces, nemen je mee de spreekkamer in en tonen het verloop van een therapeutische, maar vooral menselijke relatie.

Alles wat ik wilde zeggen maar niet zei gaat over een zoektocht naar contact, intimiteit, naar gezien en erkend voelen, en is een onderzoek naar een taal die past. Een taal die voorbij gaat aan psychiatri...

Een bron van zorg geeft een beeld van de vaak ‘ongeziene helden’ van de mantelzorg. Volgens het CBS verleent ruim 12% van de Nederlanders mantelzorg. Zonder deze onbaatzuchtige hulp zou de zorg voor onze naasten vastlopen. Maar hoe blijf je als mantelzorger overeind en geef je het zorgproces voor de ander èn jezelf menswaardig vorm? En hoe voorkom je dat het je, naast bijvoorbeeld je baan en zorg voor je gezin, opslorpt? Dit boek geeft een schat aan achtergrondinformatie en handvatten di...

Monika Eberhart (1965) kwam op twintigjarige leeftijd tijdens haar eerste baan in de thuiszorg voor het eerst in contact met mensen met dementie. Toen nog als huishoudelijke hulp. Al snel ging haar voorkeur uit naar werken met deze doelgroep, mede door de natuurlijke klik die ze tijdens haar werk bleek te hebben met mensen met dementie. Later volgde ze de opleiding verzorgende individuele gezondheidszorg (VIG) en MMZ4 (medewerker maatschappelijke zorg), beide met als specialisatie Dementie.

Ga...

Zwerven, leven op straat, de ultieme vrijheid. Leven zonder bindingen. Leven zonder verantwoordelijkheid. Niet weten wat de dag zal brengen. Mooi bezongen in weemoedige liedjes. De blues van Harry Muskee, Ry Cooder en Tom Waits. Prachtig vormgegeven in ontroerende films als Paris Texas en Barfly. Mooie shots van helden die aan het eind de zonsondergang tegemoetrijden. Ver weg van alles en iedereen. Helaas kloppen deze romantische beelden niet. Bukowksi, de schrijver van de roman Barfly, verte...

Wat gebeurde er in de jaren 1940-1945 in de stichtingen Rosenburg en Bloemendaal? De twee grote psychiatrische stichtingen lagen op nog geen vijf kilometer afstand van elkaar in Den Haag. Deze voorlopers van de huidige Parnassiagroep waren wezenlijk verschillend van elkaar qua cultuur en levenssfeer. Maar de Duitsers maakten geen onderscheid. Beide stichtingen moesten hun patiënten naar elders evacueren. Joden werden weggevoerd met een zekere dood voor ogen. Tegelijk probeerden besturen, art...

In dit boek zijn de persoonlijke verhalen gebundeld van een groeiende groep mensen die last hebben van straling en elektromagnetische velden (EMV). Zij worden door omgevingsfactoren gedwongen hun leefstijl radicaal om te gooien en zichzelf daarbij opnieuw uit te vinden. Experts schatten het aantal mensen met elektrogevoeligheid (EHS) op 3 tot 5% van de bevolking en een breed scala aan symptomen wordt ermee in verband gebracht.

Deze verhalen maken inzichtelijk wat elektrogevoeligheid inhoudt,...

Het beleid vraagt erom, het geldt als een van de belangrijkste kwali teitscriteria in de zorg en het is een nationaal ideaal: de bevordering van autonomie.

Maar bij sommige mensen zou het niet kunnen. Of hooguit als het om kleine keuzes gaat, bijvoorbeeld welk beleg er op brood moet. Onder hen, mensen met een ernstige verstandelijke beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag (EVB+) waarover dit boek gaat. Autonomie zou voor deze groep praktisch zowat onmogelijk en theoretisch problematisch zijn.

Uit het empirisch onderzoek waarvan in dit boek beeldend verslag wordt gedaan, blijkt echter wat anders: in de praktijk wordt autono mie wel degelijk succesvol bevorderd. Door inventieve en toegewijde werkers, tijdens heel gewone handelingen, op tientallen aspecten van het alledaagse leven. De mens met EVB+ helpen het leven te kunnen leiden dat hem of haar past en goed doet. Het leven waar mee hij of zij samenvalt. Minder inperking en meer grip op het eigen bestaan. Het kan wel. Zulke autonomie is niet evident maar moet ontdekt worde...