Werken in Verbinding beschrijft de uitgangspunten van Steunend Relationeel Handelen (SRH) en hoe je ermee kunt werken. SRH is ontwikkeld om professionals in de GGZ, de Maatschappelijke Opvang en de Verslavingszorg handvatten te bieden om cliënten optimaal te ondersteunen bij herstel en kwaliteit van leven.

In deze benadering zijn verschillende inspiratiebronnen geïntegreerd, zoals de presentiebenadering, het krachtgericht werken en de herstelbeweging. Werken met het SRH houdt concreet in: d...

Sinds begin deze eeuw worden dwang en vrijheidsbeperking in de zorg als problematisch beschouwd, met de separeer als kop van jut. Maar vele instellingen worstelen inmiddels met de stuwende beweging naar minder dwang en het niet meer willen separeren. Dit boek biedt een diepgaande invulling naar een de-escalerende zorgpraktijk met minder dwang, maar vooral ook minder dwangbeleving.

Als de hang naar minder dwang zich versimpelt tot het al dan niet sluiten van de separeer, leidt dit niet tot ver...

Wat maakt dat de ene ouder zich bijna vanzelfsprekend lijkt te ontwikkelen tot een goede opvoeder en dat bij een andere ouder het groeiproces stagneert of vastloopt? Als antwoord op deze vraag ontwikkelde Alice van der Pas het buffermodel. Ouderschapsgroei wordt gestut door vier bufferprocessen: een solidaire samenleving, taakverdeling, meta-positie en 'goede ouder'-ervaringen. Ouderschapsgroei en bufferprocessen bundelt klassiekers uit de themareeks van het tijdschrift Ouderschapskennis waar...

De zorg voor mensen met psychiatrische en psychosociale problematiek is omgebogen richting herstel en participatie. Waar de kennis van de professional vroeger het uitgangspunt was, is nu de wens en de ervaringskennis van de zorgvrager het startpunt.

Maar wat betekent dit voor de professional, voor zijn houding en attitude in contact met cliënten? Hoe vorm je een goede samenwerking met hen en hun naasten? Hoe voorkom je dat dit een verzwaring van de zorg wordt? Is herstel wel voor iedereen mo...

Vijftig jaar geleden hoorden jonge kinderen thuis bij hun moeder en waren er nauwelijks kindercentra. Ze speelden met broers, zussen of buurkinderen in en rond het huis zonder professionele begeleiding. Lang niet alle kinderen gingen naar de kleuterschool. En niemand had nog gehoord van leerlingvolgsystemen voor peuters en kleuters om hun taal en cognitie te beoordelen met het oog op schoolsucces. Binnen enkele generaties is de opvoeding van jonge kinderen diepgaand veranderd. Genetisch veran...

‘Wat werkt’ voor de jeugdzorg, de maatschappelijke opvang, ggz, gezinshuizen, de forensische psychiatrie, gehandicaptenzorg, het speciaal (passend) onderwijs en gemeenten.

Nederland is een welvarend land en onze kinderen behoren zelfs tot de meest gelukkige ter wereld. Toch geldt dat niet voor iedereen. Sommige kinderen en volwassenen hebben een biologische, psychologische en sociale kwetsbaarheid en een mindere weerbaarheid. Leefklimaat! geeft concreet werkende handvatten voor het verbet...

In zorg en welzijn is er verschuiving gaande van instrumentele zorg naar relationele zorg. De relatie tussen professional en cliënt vormt de bedding voor goede zorg. Hierbij wordt persoonsgerichte zorg ingebed in de betekenis van sociale netwerken. Daarnaast is het belangrijk dat de samenleving de mogelijkheden biedt om mee te tellen en mee te doen. Individuele dienstverlening richt zich ook op maatschappelijk functioneren en sociale inclusie. Dit handboek belicht al deze facetten.

In de met...

Dit boek biedt een toegankelijke beschrijving van het begrip 'verstandelijke beperking' voor iedereen die met de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking te maken heeft. De bijdragen in deze publicatie steunen op een eigentijdse benadering van verstandelijke beperking in Nederland, tegen de achtergrond van veranderingen in inhoud en context. Hierbij baseren de auteurs zich vanuit eigen inzichten, op onder meer DSM-5, het AAIDD-handboek, ICD-10 (internationaal classificatiesysteem van...

"Het is prachtig, het lukt goed, we zijn enthousiast, maar we zouden graag weten wat we doen" (citaat uit: Jongerius, 1963)

Het hierboven genoemde citaat is meer dan vijftig jaar oud maar desondanks nog steeds actueel wat betreft de onduidelijkheid en de onbekendheid die het vakgebied sociotherapie kent. Dit is opvallend en bovendien een gemis, omdat talloze GGZ-medewerkers op HBO-niveau dagelijks sociotherapie beoefenen in het contact met hun cliënten; psychiatrisch verpleegkundigen, groeps...

In Nederland worden cliënten en patiënten in de gesloten psychiatrische zorg en TBS, die vaak een bedreiging voor zichzelf en anderen vormen, of ernstige delicten hebben gepleegd, behandeld op leefgroepen, begeleid door hbo-opgeleide sociotherapeuten (groepswerkers). Zij hebben de moeilijke taak om dagelijks een balans te vinden tussen flexibiliteit in therapeutisch handelen, nodig voor herstel en controle, nodig om chaos en agressie op de groep te voorkomen.

Met hun vakkennis en ervaring z...