Zo’n 25 jaar al schrijft Arnon Grunberg over literatuur, over de effecten die het lezen op hem heeft, over de vraag hoe je de tekst moet beoordelen. Als schrijver én lezer weet hij dat lezen onderhandelen is: in ruil voor de tekst levert de lezer zich, als die tekst goed genoeg is, uit. Maar soms gaat de schrijver bewust of onbewust verder, hij geeft zich bloot of zoals Max Frisch dat noemde, hij verraadt zich: ‘Als je zelf kwellingen creëert in naam van het schrijven, wordt de afgod va...

Ooit raakte Pieter Waterdrinker bij een verhuizing al zijn dagboeken kwijt. In het najaar van 2021 pakte hij in Sint-Petersburg stilletjes de draad weer op. Wat hij niet kon weten was dat hij een paar maanden later, na aanvang van de Russische invasie in Oekraïne, met zijn vrouw zijn Petersburgse huis weer zou moeten verlaten.In Van huis en haard verhaalt Waterdrinker van zijn gevoelens van onmacht en wanhoop over het grootste conflict in Europa sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. He...

‘"Het mooiste aan de Voetnoot was de kortheid vind ik. Weg met al het overbodig hout," schreef een bevriende journalist nadat de laatste Voetnoot,

op 16 mei 2018, in de Volkskrant was verschenen. Ik vermoed dat de aantrekkingskracht van de Voetnoot inderdaad te danken was aan de lengte, zelfs zij die moeite hebben hun aandacht bij teksten te houden werden bediend. In de allereerste Voetnoot op 29 maart 2010 stelde ik dat ik de menselijke komedie van voetnoten wilde voorzien. Of ik daarin be...

Sinds hun stormachtige entree in de Nederlandse mu­ziekscene in 2005 zijn de nummers van De Jeugd Van Tegenwoordig en hun eigenzinnige lyrics een begrip. Over de invloed van De Jeugd op de Nederlandse straattaal werden afstudeerscripties geschreven, de kranten bestempelden hun teksten als ‘taalkundige pareltjes’, ze werden vergeleken met het werk van Anthony Burgess (A Clockwork Orange), kortom: taalvernieuwers Vjèze Fur, Faberyayo en Willie Wartaal hebben de hiphopscene voorgoed verand...

Ratelende wielen van karren op de kasseien, vletten vol zuurkoopwaar in de grachten: Amsterdam rond 1900, een levendige smeltkroes van geuren en culturen, van alle klassen en standen, rijk en arm, migranten en immigranten.

Zuur is wat de venters uit de Amsterdamse Jodenhoek met elkaar verbindt, dat culinaire mengsel van zout en/of azijn en kruiden waarin groenten worden ingelegd. Al was het zuur van de joodse Amsterdammers misschien niet uniek, de geschiedenis van het tafelzuur van onze hoofd...

Het valt niet te ontkennen, in onze huidige samenleving is jong in en oud out. De aanpak van de corona-epidemie omhelsde die visie door ouderen meteen te bestempelen als kwetsbaar en knuffelhongerig. Een woud van treurwilgen dat je moet beschermen tegen uitsterven. Jongeren moesten hun school en studie, hun sociale bestaan, inleveren om oma en opa in leven te houden.

Hedy d’Ancona, politica en activiste voor vrouwenrechten, kreeg genoeg van die stereotypering van zichzelf en haar leeftijds...

Dit kleine wildpluk-zakboek past handig in uw tas als u op pad bent. Het zakboek is de eenvoudige versie van zijn grote zus Van Boven in het wild en bevat geen recepten, maar leert u de planten die u onderweg tegenkomt te determineren, zodat u eenmaal thuis in de keuken aan de slag kunt.

Vroeger was het volstrekt normaal om te koken met de natuur direct op het bord, nu zijn we daar een beetje van vervreemd geraakt. Maar nog steeds kunt u écht op élk ommetje uw jaszakken volduwen met de lekk...

Op het bord heb ik de ijzeren wet van elk verhaal geschreven: Iemand Wil iets, dat gaat Mis en dan gebeurt er iets Anders.

Twaalf volwassenen zitten zwijgend onder de tl-buizen. De eerste is een geleerde in de Middelnederlandse letterkunde, de tweede loodgieter, de derde woedend.

Al jaren geeft Nicolien Mizee les in verhalen schrijven, zowel aan de Volksuniversiteit als aan de Schrijversvakschool. Ze onderwijst haar leerlingen aan de hand van een aantal onbetwistbare regels en met geestige voo...