In de zomer van 2020 ontplofte wereldwijd een bom in het turnen. Honderden ex-turnsters vertelden slachtoffer te zijn geweest van machtsmisbruik en structurele kindermishandeling. Al vele jaren daarvoor sprak Petra zich uit als

klokkenluider tegen het giftige turnsysteem. Door de pijn heen is een aangrijpend verhaal over de transformatie van een jonge topturnster in een strijdlustige vrouw die vastberaden is de doofpot open te breken en zich niet meer de mond laat snoeren.

Ramdjan hoorde zijn leven lang dat mensen zoals hij eigenlijk niet kunnen bestaan, of te complex zijn en een keuze moeten maken. Hij ziet er Indiaas uit, maar voelt vooral een band met Suriname en is geboren Nederlander. Hij spreekt met een Gooise r, terwijl hij opgroeide in de Bijlmer en naar school ging in Oud-Zuid. Hij is openlijk homoseksueel, maar weigert afstand te doen van zijn islamitische achtergrond. Hij is progressief, maar hoeft zelf geen open relatie

of seks in de kleedkamers van...

Elke ochtend als Margot C. Pol het hekje van het kinderdag- verblijf dichttrekt, nog één keer zwaait en zich naar de trein haast, denkt ze hetzelfde: doe ik hier goed aan? Maar ja: als moderne, werkende moeder breng je je kinderen nu eenmaal netjes drie dagen naar de opvang, hoe hard ze soms ook huilen. Tot ze op een dag besluit te proberen hoe het is om wél alle tijd en aandacht voor haar kinderen te hebben. Ze zegt haar opdrachtgevers af, schrijft haar zoons van 1 en 3 uit en wordt e�...

Alle boeken van de wereld kunnen je niet voorbereiden op het moederschap. Moederschap is intens, meedogenloos en boeiend, in alle betekenissen van het woord. Met vallen, opstaan en veel tranen sla je je als moeder door elke dag heen. Moederschap is liefde, moederschap is verlies, moederschap is slapeloze nachten, moederschap is zorgen en nog veel meer.

Hoewel moederschap een universele ervaring is, is er weinig bekend over de particuliere ervaringen van vrouwen met een migratieachtergrond. In...

Ons eerste echte gesprek voeren we in de werkkamer van haar moeder. Zij op de donkerblauwe bank, ik in een dito fauteuil, onhandig krabbelend in het opschrijfboekje op mijn schoot.

Het is een nieuwe Leuchtturm, zo’n chique met lijntjes en paginanummering, door deze schrijfwarenfetisjist speciaal voor dit doel aangeschaft.

De bladzijden leeg, het omslag geel.

‘Waarom niet oranje?’ vraagt Amalia.

Pas als ik haar aankijk, zie ik haar spottende blik.

Met 'Amalia' zet Claudia de Breij de ...

‘Dit is het testament van je dochter,’ zei Miep Gies toen ze Otto Frank de door haar bewaarde papieren uit het achterhuis gaf. Hij twijfelde lang over de toekomst van het dagboek: moest hij het beschermen of was zijn dochters erfenis té belangrijk en moest hij het toegankelijk maken voor de rest van de wereld? Gesterkt door de positieve reacties uit zijn omgeving koos hij voor het laatste en op 25 juni precies 75 jaar geleden verscheen Het Achterhuis. Frank vond in het dagboek een nieuwe...

Duizenden jaren lang was onsterfelijkheid weggelegd voor de goden. Ieder mens veranderde uiteindelijk in een lijk.

Tegenwoordig willen verouderingsdeskundigen en trans- humanisten de sterfelijkheid opheffen. De eerste stap daartoe is dat mensen minstens honderd jaar in gezondheid kunnen leven om vervolgens snel en pijnloos de wereld te verlaten.

In werkelijkheid begint de aftakeling kort na ons pensioen en duurt dan zo’n vijftien jaar. Wat betekent dat voor hoe we ons verhouden tot de laats...

Op het altaar van de ratio hebben we de mogelijkheid ons te verwonderen geofferd. Ironisch genoeg zit dit wetenschappelijke vooruitgang in de weg. Die bestaat immers bij gratie van de grenzeloosheid van de verbeelding, van buiten protocollen durven te denken. Samenleven met de dood deed Lieke Marsman verder kijken: van mystici tot ufo's, van kwantummechanica tot christelijke denkers. Een filosofische trip tot in de diepten van de menselijke geest, afgewisseld met dagboekfragmenten die beschri...

Ogenschijnlijk uit het niets begon Dimitri Verhulst een aantal jaar geleden een dagboek om te schrijven waarover hij niet praten kon. Onze verslaggever in de leegte is het verslag van een zelfvernietiging: liever zelf naar de klote dan dat je ondergang door een ander wordt veroorzaakt. De angst voor het moment waarop zijn leven zal worden vernietigd leidt tot een eenzame tocht langs kroegen, drugsdealers en lege hotelkamers. Hij vlucht in zowat alles waarin te vluchten valt, tot we uitkomen b...

‘Op 4 mei 1958, ik was toen dertien, heb ik op driehonderd meter voor de kust van Zandvoort, het verdrinkingsproces geheel ondergaan, al kwam het op enkele seconden na net nog niet tot “waterademhalen”, een formulering van de dichter J.B. Charles. Deze traumatische gebeurtenis heeft de zee voor mij getransformeerd tot een vijand, die het op mij heeft voorzien en die ik vrezen moet, terwijl ik weet dat het niet zo is. En zo is zeezeilen voor mij een dualistische uitdaging geworden. Enerz...