Aaltje van Wieringen (86) maakte als negenjarig meisje de opmars van de geallieerden mee. Ze moest vluchten uit Oosterbeek bij Arnhem. Na een barre tocht belandt het gezin in Leersum. Ze maakt ontberingen, bombardementen en honger mee, maar ook goedwillendheid van zowel de geallieerden als van de Duitse soldaten.

In dit boek vertelt ze in korte hoofdstukken over haar belevenissen, over hoe haar huis in brand stond, het gemis van haar pop en de spanning die van haar ouders andere mensen maakte.

Aaltje van Wieringen heeft de Tweede Wereldoorlog nooit kunnen vergeten. Ze heeft kinderen voorgelezen die gevlucht zijn uit Afghanistan. Ze hoorde hun verhalen aan en die van de moeders. Er is niets veranderd. Daarom schreef zij dit boe...

Yosef Tekeste-Yemane is drie jaar als hij samen met zijn moeder en broertje in 1994 uit Ethiopië naar Nederland vlucht. Hij groeit op als een gewone Hollandse jongen in Putten op de Veluwe totdat het gezin na zeven jaar in de illegaliteit belandt.

In dit boek vertelt Yosef openhartig over deze moeilijke tijd en over de impact die het had op zijn leven. Niemand op school mocht weten onder welke barre omstandigheden hij woonde. En die schaamte bleef ook na het Generaal Pardon. Een paspoort ble...

Ik ben Feemke. ( 54 jaar). Door veel te vroege geboorte heb ik een lichamelijke beperking gekregen. En in 2010 overkomt het mij dat ik borstkanker krijg.

De reden waarom ik dit boek schrijf is: toen mij dit overkwam kon ik over de combinatie van een lichamelijke beperking en borstkanker niets vinden. Ik hoop dat ik met dit boek mensen kan helpen de zoektocht wat te vergemakkelijken. En een stukje (h)erkenning te geven.

Ik kom er gaandeweg achter dat de mensen ieder op hun gebied van zorgverl...

Een halve moeder, zo noemt de schrijfster zichzelf ook wel. Het verliezen van je kind verandert je niet alleen van binnen voorgoed, maar doet dat ook met de rest van je verdere leven. Wat er met jou als ouder en de rest van je gezin gebeurt na zo'n dramatisch gebeuren wordt in dit boek beschreven.

Het is ook een leidraad voor iedereen die zou willen weten hoe je mogelijk om kan gaan met een gezin die zo'n verlies heeft geleden en welke cliche's je beter nachterwege kan laten. Tevens is het ee...

In dit boekje vindt U een levensgeschiedenis van Robert Alexander van Veen, 1905- 1984, roepnaam Bob, geschreven door zijn dochter, J.D. Simons-van Veen.

Zomer 2012.

'Hij stopt, pakt een pistool uit z'n broeksband en richt op ons. We schreeuwen om het hardst "No, no, no!" Ik hoop vurig dat hij niet durft te schieten of dat op z'n minst de kogels hun doel zullen missen. Maar er klinkt geen schot. Alleen m'n hart bonkt oorverdovend.'

Voor zijn zoektochten voor SPOORLOOS komt Derk Bolt al bijna 25 jaar in Colombia. Was dat vroeger nog een gevaarlijk land met oorlogen tussen drugsbaronnen, guerrilla's en paramilitairen, tegenwoordig is het er grotendeels veili...

Het waargebeurde verhaal van een Joodse jongen die tijdens de oorlog keer op keer aan zijn noodlot weet te ontsnappen.

Als op 20 juni 1943 Leendert en Mina Gans tijdens de grote Duitse razzia in Amsterdam worden opgepakt en afgevoerd naar Kamp Westerbork in Drenthe, ontsnapt hun zoon Hijman Gans op miraculeuze wijze aan arrestatie en deportatie. Voor Hijman breekt als Joodse jongen een onzekere tijd aan. Voordat hij met zijn andere identiteit, Henk Spee, als onderduiker in Dalfsen belandt, we...

Ik bestond. Meer niet. Dat was wat mijn leven was geworden. Alleen nog het kale bestaan, ontdaan van warmte en betekenis.

Bij John ging ik vanaf 1986 voor gesprekken op bezoek.

In het begin regelmatig en daarna met grotere en grote tussenpozen.

Na elk gesprek en later, werkten mijn hersens op volle toeren om te begrijpen wat er aan de hand was en wat er in en om mij heen gebeurde. Om die gedachten hanteerbaar te houden, schreef ik ze op. Deze brieven en briefjes liet ik lezen door John.

So...

Het vliegtuig steeg op, zo steil mogelijk. Ik wist dat onder mij de gebouwen verdwenen, alsof je uitzoomde in Google Earth, steeds verder, totdat je niets meer kon onderscheiden en alles één vlakke zandwoestijn leek. Ik ging een ander leven tegemoet. Heel anders. Maar diep binnen in mij zou er altijd een stukje weemoed blijven, een liedje van verlangen. En nooit zou ik er helemaal bij horen, waar ik ook terechtkwam. Altijd zou ik een beetje anders zijn, een dwarsligger. Maar hoe was dat dan...