Dit is mijn verhaal, met een lachje geschreven vertelt het mijn leven met mijn Familie en vrienden. Dingetjes om van te lachen, maar ook dingetjes waar er een traantje zal vloeien.....

Veel boerendochters verkozen afgelopen decennia een bestaan in de stad boven het leven op de boerderij. Tien van hen vertellen in 'Van het erf af' hun persoonlijke verhaal. Vrouwen die goed boerden zonder land, en het schopten tot lector, dierenarts, supervisor of reisleider. Over hun boerenafkomst hulden ze zich lange tijd in zwijgen. Want naast trots op hun boerenafkomst, was er ook gêne voor het 'nest met een geurtje'.

In de gezinnen waarin deze boerendochters opgroeiden staken alle gezins...

Wie zijn we, waar komen we vandaan, waar gaan we heen, wat hebben we hier op aarde te doen? Het zijn vragen die elk mens, te pas of te onpas, wel eens bekruipen. Ze vormen het hart van alle spiritualiteit.

Als iemand gaat dementeren, verdwijnen die vragen niet, zo blijkt uit 'varen op je ziel'. Geheugen en taal mogen het laten afweten, mensen blijven zoeken naar antwoorden - moeizaam, brokkelig, de schone schijn voorbij. Ook in het verpleeghuis, tussen het dagelijkse 'wassen en plassen' door...

Van incestslachtoffer tot Koningskind'is een puur egodocument van een vrouw die als kind tien jaar lang seksueel misbruikt werd door zowel haar opa, haar stiefvader, als haar buurman. Het boek beschrijft haar strijd, haar pijn en eenzaamheid, haar schaamte en haar wens om niet meer te willen leven totdat zij uiteindelijk met de hulp van God uit deze hel kwam.

Eja G. 'Voor sommigen is dit boek misschien te eerlijk, omdat ik veel details vertel die schokkend kunnen zijn, maar ik heb het opgesc...

Levenslang in Thailand is het verhaal van Pedro Ruijzing, die in 1995 in Thailand werd gearresteerd toen hij probeerde twee kilo heroïne te smokkelen. Hij werd na een kort proces ter dood veroordeeld, maar door schuld te bekennen wist Pedro zijn straf om te zetten in levenslang. De Thaise gevangenis is voor Pedro als een concentratiekamp. De omstandigheden zijn erbarmelijk en hij moet zijn cel delen met 24 medegevangenen, onder wie enige tijd ook Machiel Kuyt. Het enige levensdoel dat hij zi...

Ik ben Feemke. ( 54 jaar). Door veel te vroege geboorte heb ik een lichamelijke beperking gekregen. En in 2010 overkomt het mij dat ik borstkanker krijg.

De reden waarom ik dit boek schrijf is: toen mij dit overkwam kon ik over de combinatie van een lichamelijke beperking en borstkanker niets vinden. Ik hoop dat ik met dit boek mensen kan helpen de zoektocht wat te vergemakkelijken. En een stukje (h)erkenning te geven.

Ik kom er gaandeweg achter dat de mensen ieder op hun gebied van zorgverl...

Een halve moeder, zo noemt de schrijfster zichzelf ook wel. Het verliezen van je kind verandert je niet alleen van binnen voorgoed, maar doet dat ook met de rest van je verdere leven. Wat er met jou als ouder en de rest van je gezin gebeurt na zo'n dramatisch gebeuren wordt in dit boek beschreven.

Het is ook een leidraad voor iedereen die zou willen weten hoe je mogelijk om kan gaan met een gezin die zo'n verlies heeft geleden en welke cliche's je beter nachterwege kan laten. Tevens is het ee...

In dit boekje vindt U een levensgeschiedenis van Robert Alexander van Veen, 1905- 1984, roepnaam Bob, geschreven door zijn dochter, J.D. Simons-van Veen.

Zomer 2012.

In 1928 startte Klaas Kruit zijn firma Behangen en Stofferen en legde daarmee de basis van woninginrichting Kruit Wonen, de moderne meubelzaak die decennia lang toonaangevend was in Zaandam en omstreken.

Iedereen in Zaandam kende wel 'een Kruitâ , van de winkel, de school of de gereformeerde kerk. Aan de hand van de herinneringen van drie zoons, een dochter en andere familieleden, opgetekend door de kleindochter van Klaas en zijn echtgenote Annie, wordt een levendig beeld geschetst van deze...

Dit dagboek begint op het moment van de Japanse oorlogsverklaring op 8 december 1941 en eindigt 4 jaar en 16 dagen later op 24 december 1945 toen mijn vader mijn moeder weer ontmoette in de haven van Bangkok aan boord van het Amerikaanse transportschip de "Lake Charles Victory."

Dit door de Japanners verboden dagboek zat verstopt in een klein niet opvallend laadje dat mijn vader tegen de onderkant van een krukje had getimmerd. Soms lag het begraven in het oerwoud.

Gelukkig zijn deze aantekeni...