"Ik wilde iets voelen, een sensatie gewaarworden alwaar ik ze jarenlang had moeten missen. Het klinkt zeemzoeterig, misschien zelfs onnozel, toch? Ik kan het niet anders omschrijven. Ik had alleen nog maar de herinnering aan het voelen; verder was ik afgevlakt, was mijn leven dof geworden, en ik wist zeker dat het dat vroeger niet was geweest."

Je bekijkt nu de achterflap van een bundel verhalen die in de bibliotheek zijn ontstaan.

Schrijversvertalingen die als Loco Motief het spoor naar de LocHal volgen.

Spannend, fantasierijk, caleidoscopisch, recht voor zijn raap-meningen en feeërieke rococo-vertellingen.

Vele facetten komen over het voetlicht.

Het zijn weergaven uit de omgeving die in het hoofd van de schrijvers zijn gegist en gegroeid, indrukken die uit verre landen en verre verledens zijn meegenomen en omgezet tot leesmomenten.

Doordat schrijvers van divers pluimage de pen hanteren zijn de scènes uiteenlopend, de onderwerpen divers en de personages kleurri...

Hollende koeien in de wei, de winter is voorbij! Ze maken rare sprongen. Lentedansjes! Marjo's verhaaltjes zijn als de lentedansjes van de koeien. Onnavolgbaar, vrolijk aandoend maar soms met een donkere kant, stiekem geniepig autobiografisch. En vooral verrassend van eenvoud.

Bedoeld om onze kinderlijke fantasie te bevrijden, die te lang in de stal van de volwassenheid heeft gestaan. Wie de verhaaltjes leest, krijgt zin om in de wei rond te springen in de warmte van de zon.

Bevrijd uw geest,...

Fredrik groeit op in het oude centrum van Utrecht. De jaren zestig zijn net begonnen en de familie is het oorlogsleed bijna vergeten. In een aantal korte verhalen vertelt Fredrik over de humor van de armoede, de verbondenheid tussen familie en buren, de veranderende wereld en de reislust die hem altijd weer terug brengt naar de speeltuin uit zijn jeugd: het land tussen de Dom en het gekkenhuis.

Kermistelgen waren ze, Adriaan en Albert. Beste vrienden bovendien. Tot die fatale nacht in 1962, toen de mysterieuze verdwijning van de geheimzinnige Joyce hen plotsklaps uit elkaar rukte. Halverwege de jaren 80 zoekt Adriaan contact. Dat is het begin van een brievenwisseling. De één schrijft vanuit Blackpool, de ander vanuit Parijs. Al snel druipt het venijn van de pagina s en ontvouwt zich een luguber plot vol onbeantwoorde vragen. De belangrijkste: wat is er in hemelsnaam met Joyce geb...

Pim, oud-leraar, geniet van zijn VUT. Hij besluit een aardig eindje te gaan fietsen en trekt erop uit, met de nodige spullen bij zich voor het geval dat. Onderweg beseft hij, hoe verschrikkelijk goed hij het heeft... al komt hem lang niet alles aanwaaien.

Lore leeft het leven van een normale twintiger. Ze studeert, heeft vrienden en liefde om zich heen. Duisternis kruist haar pad en neemt haar stilletjes aan in beslag. Ze vecht ertegen, met vrienden en alleen. Tegenstrijdige gedachten verwarren haar. Ze bemannen haar tot ze nog een schim van zichzelf is.

Het is een verhaal over de grens tussen leven en dood, vriendschap en eenzaamheid, overgave en volharding.

“Gerda hoopte op verlossing. Wanneer die haar deelachtig zou worden wist ze niet.” Aldus de beginregels van het titelverhaal.

Ook andere personages in deze verhalen hopen, bewust of onbewust, op verlossing. Hans Verlaeckt wilde verlost worden van zijn voornaam en hoopte op eeuwige wielerroem. De ik-personen uit ‘Rechtse draai’ en ‘De betreffende klasgenoot’ willen verlost worden van de herinnering aan dansles of een schoolkamp. Ook Kees en zijn klasgenoten hebben zo’n herinne...

Er was een tijd in ons leven, dat we ’s avonds voor het slapen gaan een verhaaltje voorgelezen kregen. Ergens doorheen de jaren is dat gestopt. En dat is jammer. Verhalen hebben de kracht ons te verbazen, te beroeren en onze fantasie te prikkelen.

In deze bundel kan u acht heerlijke, fantastische verhalen vinden die u uzelf kan voorlezen voor het slapen gaan (of bij het ontbijt, waarom niet). Zo knoopt u aan bij een oude traditie waar uzelf zonder twijfel ook deel van uitmaakt.

Geniet va...

Dat het lot onvoorspelbaar is, is een vaststaand feit, maar soms heeft het lot een duwtje nodig, zoals blijkt in 'De onbestendige loop der dingen'. In 'Huwelijken worden in de hemel gesloten' laat Rolien alles gelaten aan het lot over. De hoofdpersoon in 'Schoon schip' lapt het lot radicaal aan haar laars, en in 'Valse hoop' neemt Tamar het lot in eigen hand. Het lot is een ontastbaar begrip, dat slechts in woorden te vangen is.