Wolter te Riele (Tilburg, 1942) is afgestudeerd als onderwijssocioloog. Hij heeft achtereenvolgens gewerkt als docent aan de universiteit, als projectleider in het club- en buurthuiswerk, als zzp’er onder de titel “Ik lees voor u” en als secretaris van visitatiecommissies in het hoger beroepsonderwijs. Naast zijn werk is hij vrijwilliger geweest als voorzitter van een buurthuisbestuur, als bestuurslid en voorzitter bij de stichting Maatschappelijke Dienstverlening aan Doven (Madido) en ...

De vele bezoekers uit Nederland en Vlaanderen die de uitstekende voorzieningen voor jonge kinderen in Pistoia bezoeken vragen zich telkens weer af hoe deze stad in Toscane erin geslaagd is om zo een rijke cultuur van het jonge kind te ontwikkelen. Dit boek beschrijft hoe de intense samenwerking tussen pedagogen, onderzoekers en beleidsmensen ertoe geleid heeft dat er een klimaat is ontstaan waarin deze cultuur vorm kreeg. Aan de hand van voorbeelden en illustraties wordt beschreven hoe via e...

In dit boek delen meer dan honderd pleegouders uit Nederland en België hun ervaringen, ter inspiratie voor andere pleegouders. Hoe gaan zij om met de situaties en uitdagingen die zij tegenkomen? Hoe doen andere pleegouders dat? biedt pleegouders nieuwe perspectieven en verrassende tips die je kunt toepassen in je eigen gezinssituatie.

Klaartje de Vletter is pleegmoeder en houdt van uitdagingen. Haar doel is bereikt als pleegouders zich erkend en geïnspireerd voelen door dit boek.

Niet allee...

‘We worden gewoon niet voor vol aangezien op school. De leraren zien me niet en luisteren niet. Ik loop al het hele jaar met een schetsblok en kleurpotloden rond. Het enige dat ze ervan zeggen is dat ik het weg moet stoppen. Dat ik moet opletten. Ze kijken nooit naar wat ik teken. Ze hebben nooit een vraag. Ik weet dat het nog maar vier maanden is tot het eindexamen, maar ik houd het niet meer uit. Ik kap ermee.’

Veel volwassenen willen hun communicatie met jongeren verbeteren. Dat kan een r...

In Van kerndoel tot referentieniveau wordt het onderwijsaanbod belicht vanuit de nieuwe ontwikkelingen in het onderwijs namelijk referentieniveaus, kaders en arrangementen. Uitgangspunt bij deze ontwikkelingen is het data-gestuurd opbrengstgericht werken waarmee besturen en scholen data, zoals informatie uit het leerlingvolgsysteem, benutten om sturing te geven aan de kwaliteit van hun onderwijs. Instrumenten daarvoor zijn een ontwikkelingsperspectiefplan (OPP), kerndoelen en referentieniveau...

Het kinderopvangveld is doordrongen van het belang van goede pedagogische kwaliteit en kinderopvangorganisaties onderzoeken steeds meer hoe ze cyclisch aan kwaliteit kunnen werken. Pedagogisch medewerkers spelen als direct verantwoordelijken voor het primaire proces in de groep een belangrijke rol als het gaat om kwaliteitsverbetering. Van hen wordt verwacht dat ze kritisch naar hun eigen praktijk kijken en zich actief afvragen wat ze nodig hebben om de dagelijkse ervaringen van de kinderen i...

Wat is hoogbegaafdheid? Er is geen eenduidige definitie van hoogbegaafdheid, en 'dé hoogbegaafde' bestaat niet. Bij hoogbegaafdheid denken we in eerste instantie aan moeilijke concepten kunnen begrijpen en aan snel kunnen denken. Maar bij hoogbegaafdheid hoort ook overspoeld raken door prikkels. En je noodgedwongen aanpassen omdat het lijkt alsof je echte ik niet past binnen de sociale normen. Dat hebben de auteurs allen zelf ervaren en vanuit deze ervaringen beschrijven zij - en bepleiten z...

In ieder schoolplan of pedagogisch beleidsplan van een brede school staat 'het kind in zijn ontwikkeling centraal'. Veelal in mooie pedagogisch verantwoorde volzinnen, die het op papier goed doen. De overheid heeft 'de school' en kinddiensten omgevormd tot maatschappelijk dienende instrumenten. Nieuwe instituten, projecten, procedures en financieringsstromen zijn ontstaan. Denk hierbij aan de kinderopvang, het voorschoolse onderwijs, VVE, het Centrum voor Jeugd en Gezin of het inspectiekader.

...

Aanraking is een eerste levensbehoefte. Kinderen bij wie de huid onvoldoende wordt aangeraakt, groeien slechter, zijn vaker ziek, leren slechter, hebben weinig lichaamsbesef, zijn minder sociaal en communiceren moeizaam. Ze zitten 'niet lekker in hun vel'.

Dat inzicht heeft in Zweden geleid tot invoering van speelse vormen van lichaamscontact in vrijwel alle kinderdagverblijven en basisscholen. Naar tevredenheid.

Zonder gezonde aanrakingservaringen kennen kinderen hun grenzen niet. Je hebt l...