Steiner wilde principieel geen pedagogische recepten. Hij wilde zelfstandige leerkrachten die zelf vanuit een diep inzicht in de menselijke natuur en in het individuele kind alle methoden en leerplaninhouden ontwikkelen. Zijn eigen aanwijzingen vatte Steiner op als basis voor de zelfstandigheid en een onafhankelijk pedagogisch kunstenaarschap. En niet als dogmatische handboeien, maar als bron voor levenslang leren.

”We landen met onze wil in onze organen, we moeten in onze wil zin voor bete...

Deze leuke, positieve, fraai geïllustreerde uitgave staat vol met ideeën en oefeningen die het geven van positieve aandacht bevorderen. Het is mooi om te zien hoe belonend het voor kinderen is als ze dagelijks anderen positieve aandacht geven, bijvoorbeeld door anderen te helpen of complimenten te geven, of zonder oordeel te luisteren.

Het emmertje wordt als metafoor gebruikt om het effect van onze daden en woorden op het welzijn en geluk van anderen en van onszelf te begrijpen. De speelse i...

Wat heb jij als ouder nodig op mentaal vlak om een gezonde (emotionele) ontwikkeling mee te

geven aan jouw kind? Wat heb jij meegekregen van jouw ouders en wat wil jij jouw kind meegeven?

Er is veel begeleiding voor de praktische kant van het ouder worden. Van het uitzoeken van de babykamer, tot

de fysieke voorbereiding voor de bevalling. Maar ben jij straks ook die ouder die mentaal sterk genoeg is voor de

slapeloze nachten en de druk om een goede ouder te zijn?

Dit boek gaat over de ment...

‘Op het schoolplein, bij de peuters, of binnen een IKC komen ze elkaar tegen, de kinderopvang en het primair onderwijs. En het is een wat gespannen ontmoeting: beide sectoren hebben in hun cultuur-historische achtergrond, wetenschap en theoretische tradities een eigen opvatting over wat spelen en leren bij jonge kinderen betekent. Maar ze delen ook wat. Een wereldwijde professionaliserinMaar professionalisering van de opvoeding en het onderwijs aan het jonge kind. Dat is een lonkend perspec...

Jonge kinderen slim? Maar ze kunnen toch heel veel nog niet?

Wat veel mensen niet weten is hoe, vooral in de eerste 6 à 7 jaar er zich enorme ontwikkelingen afspelen die vanuit het kinderbrein worden aangestuurd. In een vaste -voor alle kinderen dezelfde- volgorde werkt het brein razendsnel aan de ontwikkeling van de hersenen en het ‘aan de praat krijgen’ van alle functies. En het kind zelf wordt erop uitgestuurd om alle ervaringen op te doen die het brein precies dan nodig heeft.

Die on...

Gebaseerd op neurologische inzichten m.b.t. ontwikkeling van het jonge kind;

het gevoel van veiligheid, autonomie en relatie is leidend in het ontwikkelingsproces;

stemt optimaal af op de ontwikkel- en leermogelijkheden van het jonge kind.

Jonge kinderen begeleiden in het onderwijs is een immens moeilijke opgave. Een verkeerde aanpak werkt immers de hele schooltijd door. De eerste editie van Stapsgewijs onderwijs: het kind centraal! biedt (toekomstige) opleiders en lee...

Hoe ziet de toekomst eruit voor een volwassene met niet-aangeboren hersenletsel (NAH)? Niet-aangeboren hersenletsel bij volwassenen zoekt een antwoord op deze vraag en op de vragen die er onlosmakelijk mee verbonden zijn. Wat is NAH eigenlijk? Hoe vaak komt het voor? Welk onderzoek vindt er plaats en wat levert dit op? Wat zijn de gevolgen van de verschillende vormen van NAH? Welke therapeutische mogelijkheden zijn er en wat is de prognose?In dit handboek zijn de actuele kennis en kunde op he...

De reeks Practicum Huisartsgeneeskunde belicht speciaal voor huisartsen per deel een specifiek onderwerp. Telkens door een auteur die specialist is op dat terrein. Dit keer leest u hoe u in de huisartspraktijk kunt omgaan met patiënten die last hebben van schouderklachten.

U kunt het boek los aanschaffen maar u kunt ook kiezen voor een abonnement op deze reeks. U krijgt dan korting op de aanschafprijs, die jaarlijks wordt bijgesteld. De nieuw te verschijnen titels worden u automatisch toegest...

Huisarts en vluchteling is een praktisch boek en beschrijft in 9 casussen waar een huisarts mee te maken kan krijgen, wanneer hij een asielzoeker of vluchteling behandelt. De nadruk ligt op specifieke bijzonderheden die zich vaak in het contact met de patiënten kunnen voordoen. Ook worden, de vaak onbewuste, reacties beschreven die confrontatie met de problematiek van vluchtelingen bij de huisarts kan oproepen. Bij iedere casus worden relevante vragen gesteld en antwoorden gegeven.

Pedagogen en psychologen krijgen te maken met allerlei normatieve discussies. Zo worden ze geacht om 'evidence-based' te werken en behoren ze te waken voor overdiagnosticering (volgens sommigen bestaat er niet zoiets als dyslexie en wordt ADHD vaak onterecht gediagnosticeerd). Ook krijgen ze met steeds meer partijen te maken. Ze moeten niet alleen hun positie bepalen tegenover de cliënt en eventueel de ouders, maar vaak ook tegenover oma die oppast, de voetbalcoach die de jongere drie keer p...