Social media hebben iedereen een virtuele megafoon in handen gegeven om elke gedachte te kunnen rondbazuinen, plus de middelen om elke tegengestelde mening weg te filteren. Mensen vinden iemand die opbelt opdringerig en negeren voicemails, want ze appen of sms’en liever, het liefst woordloze emoji’s. Voor zover mensen al ergens naar luisteren, doen ze dat waarschijnlijk via een hoofdtelefoon of oortjes, want dan kunnen ze lekker veilig in hun eigenhandig geschapen geluidsbubbel blijven zi...

We leven, merkte Joan Didion al op, in onze verhalen. We maken de werkelijkheid kloppend – of aantrekkelijk, of smeuïg, of interessant – door die in te passen in narratieven. Maar als we het hebben over narratieven, hebben we het dan niet eigenlijk over clichés en stereotypen? Film, de kunstvorm die zo dicht tegen de werkelijkheid aan schuurt, geeft ons voorbeelden om naar te leven en rollen om te spelen. We spiegelen ons aan personages, dromen weg bij happy endings, laten ons overtuige...

Het is onmogelijk om nog een roman te schrijven die draait om romantische liefde. Die conclusie trekt Vivian Gornick uit het werk en de levensloop van de schrijvers die ze bewondert. In een reeks kritische essays nadert ze haar gewaagde stelling: liefde, seksuele vervulling en het huwelijk zijn niet meer de metaforische uitdrukkingen van succes en geluk die ze vroeger waren.

Gornick biedt een krachtig inzicht in liefde in het werk van Jean Rhys, Clover Adams, Christina Stead, Willa Cather, Gr...

Ergens tijdens deze reis meende ik dat ik genoeg had van de oorlog. Nu besef ik dat de liefde niet is uitgedoofd. Ik houd van mijn geliefde, maar de oorlog is mijn vrouw.’

In 2006 begon Arnon Grunberg met zijn reis naar het Nederlandse leger in Afghanistan de reportagereeks ‘Grunberg onder de mensen’, gebaseerd op Maxim Gorki’s advies aan Isaak Babel om de schrijftafel te verlaten en zich onder de mensen te begeven. Dat resulteerde in de bundel Kamermeisjes en soldaten (2009).

Ook daa...

Bram Vermeulen (1946-2004) werd bekend bij het grote publiek met zijn cabaretgroep Neerlands Hoop. Nadat Neerlands Hoop stopte in 1979 ging Vermeulen verder met het schrijven van teksten en ontpopte hij zich als een veelzijdig artiest. ‘Rode wijn’, ‘De steen’, ‘Een doodgewone jongen’, het zijn enkele liedtitels die Bram Vermeulen een plek hebben bezorgd in de eregalerij van het Nederlandstalige lied.

In oktober zou hij 75 jaar zijn geworden. Aanleiding voor de verschijning van H...

Lange tijd werd het schrijven van en over muziek gedaan door mannen, voor mannen. Mannelijke dominantie en seksisme zitten stevig ingebed in de canons – in literatuur, film en muziek – en vrouwen hebben altijd moeten vechten tegen een hokjesmentaliteit, tegen buitenspel gezet worden wanneer zij hun eigen ruimte wilden creëren. Nu is het tijd voor vrouwen om zich uit te spreken, hun verhaal te vertellen. En harder te schreeuwen.

This Woman’s Work is een collectie essays geschreven door ...

Melancholie is een goed bewaard geheim. Melancholie is geen depressie of woede of bitterheid, maar een serene, aanvaardbare, zachte, wijze en vriendelijke reactie op de moeilijkheden in het leven. Dit boek verzamelt en interpreteert een selectie van de meest herkenbare melancholische gemoedstoestanden. De melancholie van de zondagavond, van de adolescentie, van hoogzomer en de melancholie van verliefdheden.

De vele gezichten van melancholie biedt een gevarieerd portret van een ondergewaardeer...

Hoeveel mannen heb ik de afgelopen twintig jaar vervloekt, verguisd, vereerd en verzonnen? Het moeten er tussen de honderd en tweehonderd zijn geweest. Op het papier van Haarlems Dagblad en een aantal tijdschriften. Van Joe Biden tot Nico Haak, van Thierry Baudet tot kardinaal Simonis, van Willem Elsschot tot Arie Boomsma, van Jerry Lewis tot Jaap van Zweden en van Paul Witteman tot een dakloze meneer met een deftig accent. In Een bevoorrecht mens zijn de honderd beste portretten opgenomen. O...

‘Je bent een volwassen vrouw.’ Marja Pruis zegt het drie keer per dag tegen zichzelf.

Je zou denken dat het leven overzichtelijker wordt, met de jaren. Dat sommige antwoorden na verloop van tijd gewoon wel voor in de mond liggen. Hoe oud je bent. Wat je hebt geschreven, en waar het over gaat. Van wie je houdt, van wie minder. Dat het duidelijk is hoe je je moet voortbewegen. Hoe je orde schept in de chaos. Weet wat weg moet, en wat blijft. Dat je in staat bent korte metten te maken met je...

Wandelen is waarschijnlijk de meest simpele en dagelijkse bezigheid die we kennen. In een wereld waar het steeds makkelijker is geworden om ons snel en zonder fysieke inspanning te verplaatsen, laat cultuurhistorica Rebecca Solnit ons zien hoe belangrijk het is om te lopen, nietig te zijn in een eindeloos landschap, te wandelen zonder te weten waarnaartoe, of te verdwalen in een stad. Solnit verbindt daarbij de evolutie van het menselijk lichaam – ons vermogen om rechtop te staan en ons voo...