‘Ze reiken eindeloos ver boven mij uit,’ schreef Rilke over zijn Duineser Elegien, ‘het was een orkaan in de geest.’

Van Wieren vertaalde dit werk, dat op hem een overweldigende indruk maakte, in 2005.

De pracht van de taal en de kracht van de metaforen grepen hem. Hier zong een dichter over een leven vol moeilijkheden tot aan de bevrijdende jubel: Hiersein ist herrlich.

Van Wieren belicht een aantal aspecten die in de uitgebreide literatuur over dit werk niet of nauwelijks aan bod ...

Na 11 september 2001 waren commentatoren het over één ding eens: de aanslagen zouden een einde maken aan het postmodernisme en alles wat daarmee werd geassocieerd. Thomas Vaessens laat zien dat in de literatuur al langer aan het postmodernisme werd getwijfeld. Eind jaren tachtig vroegen schrijvers zich al af of ze niet te ver waren doorgeschoten in hun neiging tot ‘deconstructie’. Hadden ze het niet onmogelijk gemaakt ergens in te geloven – in het nut van literair engagement bijvoorbeeld...

Bestaat er literatuur die knettert en vonkt op het podium én op het papier? En die verbale muziek verzoent met gelaagde taalkunstwerken? En hoe gaat het eraan toe in de spannende wereld van de podcasts?

Kortom, hoe schrijven we conceptueel uitdagende literatuur, vernieuwend qua stijl en toon, maar toch ontegensprekelijk een lust voor het oor?

Of hoe brengen we luidop een tekst waar ook op doorgedacht kan worden, nog lang na het horen?

In de focus HOREN EN GEHOORD WORDEN. LUISTERLITERATUUR IN...

De Europese Unie is Europa niet. Het is een Economische Unie, een bureaucratie verdwaald in haar kapitalistische waarden, alwaar de Europese ziel uit verdwenen is en tal van spoken uit een destructief verleden weer binnentreden. Europa daarentegen is de nu alom vergeten prinses, ontvoerd door Zeus vermomd als stier; een drenkelinge die op Kreta aanspoelde, waar zij de trotse moeder werd van een groots, humanistisch beschavingsideaal, bedacht en bezongen door denkers en dichters, verwezenlijkt...

‘Natuurlijk ben ik een mens,' schrijft Chimamanda Ngozi in 'We moeten allemaal feminist zijn', ‘maar in deze wereld overkomen mij bepaalde dingen omdat ik een vrouw ben.’

Vorig jaar ontbrandde de #MeToo-beweging en wakkerde een revolutionair vuur aan dat waarschijnlijk niet meer geblust gaat worden. Dankzij decennialange feministische massage kan geweld tegen vrouwen niet langer worden afgedaan als een reeks persoonlijke inciden...

Said El Haji (Marokko, 1976) debuteerde in 2000 met De dagen van Sjaitan, dat enthousiast werd onthaald. In 2006 stelde hij met Annelies Verbeke 25 onder de 35 samen, een bloemlezing van nieuwe Vlaams-Nederlandse schrijvers. In dat jaar verscheen ook Goddelijke duivel, zijn tweede roman en in 2011 De aankondiging, een roman over voorislamitisch Arabi

Audre Lorde, een van de belangrijkste denkers van de twintigste eeuw, betoogt in 'Sister Outsider' dat vrouwen het gesprek met elkaar moeten aangaan, omdat zij lijden onder de onzichtbaarheid van hun verhalen. Ze had een uitzonderlijk talent om haar hoop en dromen om te zetten in heldere taal. Ze geloofde in het benadrukken van verschillen als drijvende kracht voor de vrouwenbeweging. Door de barrières die vrouwen tegenkomen te ontleden, laat Lorde ons zien dat de enige manier waarop de femi...

In Eh zoekt Onno Schilstra antwoorden op de vraag wat kunst vermag. Een tentoonstelling van Bijbelse zandsculpturen in Elburg is het vertrekpunt voor een dwaaltocht door zijn geheugen die voert van een volksopera in Ransdorp naar de Biënnale van Venetië, van Bunschoten-Spakenburg naar het geboortehuis van Elvis Presley, van patjepejerstijl naar katholieke kunstgeschiedschrijving en van protestantisme in Staphorst naar de protestsongs van Bob Dylan. Wat heeft de kunst nog te bieden in een we...

'Een kunstig, onderhoudend en vaak tegendraads werk van de verbeelding’

Van mysterieuze gaten via duistere grotten, muzikale mijnwerkers en kanariekwekers naar inktzwarte utopische onderwerelden. Op zoek naar de ‘huiverbron’ van zijn eigen claustrofobie daalt Jongstra af en rapporteert. Bloemrijk, geestig als altijd. Net als in zijn vorige essaybundels, De ontgroende mens (2018) en Ecologieën (2020) gaan ook hier tekst en beeld hand in hand. Gravend en verstrooiend, maar ernstig in een...