Wij presenteren u de eerste publicatie van Uitgeverij Chaos:

'Een kamer voor jezelf' van Virginia Woolf.

Woolf was een van de belangrijkste modernistische schrijvers van de twintigste eeuw. In deze heruitgavevan haar essay A Room of One's Own (1929), vertaald door Monique ter Berg, bereikt dit iconische werk

een nieuw publiek.

In de discussie die Woolf met vele versies van haarzelf aangaat, staat één stelling centraal: een vrouw die fictie wil schrijven, heeft geld nodig en een kamer met ee...

Naar aanleiding van hun gezamenlijke guilty pleasure B&B Vol Liefde schrijven Nelleke Noordervliet en Nina Polak elkaar in De klik over de romantische liefde, over liefdesverdriet, angst en verlangen, over discipline en motivatie, over schrijven, taal en leven

De klik is uitgegeven ter gelegenheid van de feestelijke uitreiking van de Gouden Ganzeveer 2022 aan Nelleke Noordervliet en van de Jonge Veer aan Nina Polak

De Gouden Ganzenveer is een culturele prijs. De prijs wordt - zo mogelijk ja...

Maakt muziek mens en maatschappij beter? In de loop der tijd hebben filosofen zich met grote scepsis over die vraag gebogen. Plato waarschuwde dat muziek gevaarlijke veranderingen in de samenleving kan veroorzaken. Eeuwen later wees Adorno op de schadelijke kracht van jazz, die ons tot tamme burgers zou maken.

Alicja Gescinska is ervan overtuigd dat muziek eerder een verheffende dan een verderfelijke kracht bezit en een grote rol kan spelen in onze persoonlijke en morele ontwikkeling. Daar st...

Voor criticus en essayist Carel Peeters ontstaat de meest inspirerende werkelijkheid door het combineren van ideeën. Bijvoorbeeld als twee culturen bij elkaar komen, of tegenstrijdige eigenschappen in één persoon, eenvoud en complexiteit die samengaan, traditie en vernieuwing die gecombineerd worden.

In Lof van de combinatie toont Peeters de gelukkige (en soms ook ongelukkige) combinaties in het werk van essayisten, dichters en denkers als Rudy Kousbroek, Heraclitus, David Brooks, Thierry ...

In deze bundeling essays worden verschillende expressionistische films besproken. Het visueel betoverende Das Cabinet des Dr. Caligari wordt benut als beginpunt. Het duistere M van Fritz Lang dient als sluitstuk van In de schaduwen van de toekomst.

Tussen de regels door ziet de lezer Louise Brooks verleidelijk dansen. De Poolse actrice Pola Negri verschijnt plots als woeste bergkat. Bovendien biggelen de tranen van Hertha Thiele langs de woorden aldoor naar beneden zodra Mädchen in Uniform ...

Iedereen zoekt, iedereen camoufleert, doet zich beter voor dan hij of zij is, jonger, hipper, rijker, stoerder, succesvoller. Maar alleen als iemand zich slimmer of cultureel verfijnder voordoet, noemen we het pretentieus.

Maar wat vinden we precies zo irritant? De antwoorden hebben te maken met sociale klasse, met authenticiteit, met hoge en lage cultuur, met voetbalanalisten en superheldenfilms, met Karel van het Reve en Susan...

Kun je na dertig jaar als lerarenopleider nog steeds positief zijn over het vak literatuur? Coen Peppelenbos is het levende bewijs dat het mogelijk is. Ondanks de zwartgallige berichten over het leesgedrag van jongeren, ondanks de alarmerende stukken in de krant.

In Moeten we dit weten voor de toets? relativeert Peppelenbos de leescrisis, laat hij zien waar het ministerie en de instituties tekortschieten en draagt hij genoeg ideeën aan om als docent gemotiveerd te blijven. Dit 15e deel in de...

Van oude mensen is een reisverslag uit het land dat we ooit allemaal zullen bewonen. Het bestaat uit dingen die Laure Adler heeft waargenomen, gehoord, gezien of meegemaakt op het dorpsplein, in de achterafstraatjes of de kroegen van haar nieuwe thuisland. Vroeger werden de bewoners oud genoemd, nu zijn het senioren. Ze worden gevreesd – want ze zijn koopkrachtig – maar ook weggestopt. Terwijl je er misschien wel gelukkig van kunt worden, van wonen in dat eigenaardige land.

...

‘Goldschmidt-variaties’ worden ze wel genoemd, de essays van Tijs Goldschmidt, waarin niets is wat het lijkt, en waarin cultuur en evolutie altijd meer met elkaar te maken hebben dan je op het eerste gezicht vermoedt. In een essay over digitalisering van teksten zoekt hij naar parallellen tussen het kopiëren van DNA en het steeds nauwkeuriger kopiëren en sneller verspreiden van teksten (‘culturele evolutie’). Daarnaast zet hij de biologische betekenis uiteen van, onder veel meer, de...

In deze bundel essays staat het lichaam centraal. Dat lichaam wordt uit elkaar gehaald, geanalyseerd, verlengd, weer in elkaar gezet, en soms zelfs gewichtloos gemaakt.

De ik van deze essays wil in haar jeugd het liefst géén lichaam hebben en onzichtbaar zijn. Ook voelt ze zich meer een tussenmens. Later zal ze vaak uit haar lichaam verdwijnen en onbereikbaar worden. Gaandeweg krijgt ze vrede met haar lichaam, kan ze er steeds meer in landen, en met beide voeten op de aarde komen te staan.

Maar echt houvast vindt ze pas in het water waar ze vrijwel dagelijks zwemt, in alle mogelijke (weers)omstandigheden. In de zwemverhalen onderzoekt ze de grenzen van haar lichaam, en overschrijdt ze af en toe. Steeds meer ziet ze zichzelf als een waterwezen...