Dag in, dag uit verlenen artsen,verpleegkundigen, mantelzorgersen vrijwilligers geweldige zorg. Ook ontstonden er de afgelopen jaren prachtige initiatieven om de zorg te verbeteren. Tegelijkertijd bestaat er bij veel zorgverlenersen patiënten frustratie en onbegrip over het zorgbeleid van verschillende overheden. Deze bekijken de zorg eenzijdig als kostenpost. Hun relatie met partijen in de zorg verandertin een machtsstrijd die gewonnen moet worden. Dit roept veel weerstand op, verspilt ener...

Duurzame inzetbaarheid vraagt om vitale medewerkers. Bedrijven en organisaties proberen van alles om medewerkers te stimuleren om gezonder te leven. Veel medewerkers reageren teleurstellend op voorzieningen en interventies. Vooral de meer praktisch opgeleide werknemers ervaren bemoeienis van de werkgever vaak als bedreigend voor hun privé-leven.

Bestaat er een oplossing om met deze doelgroep in contact te komen zonder hun behoefte aan privacy en autonomie te schenden? Hoe signaleer je preven...

Als je kanker krijgt, staat je hele leven op zijn kop. Je gaat niet alleen door een medische molen, maar ook emotioneel heb je veel te verduren. Ook als je geneest ben je er nog niet klaar mee. Vaak begint je verwerkingsproces dan pas. Met dit boek breng je in kaart hoe het in elke fase met je gaat en hoe je meer grip op je situatie kunt krijgen.

Waar krijg je energie van? Wat wil je niet meer? Wie wil je graag dichtbij je hebben? Hoe kun je zorgen dat je je beter voelt?

Vitaliteitsspecialis...

Het CSWS/ESESsyndroom

Het CSWS/ESESsyndroom is een zeldzaam epilepsiesyndroom dat alleen voorkomt op de kinderleeftijd. Kenmerkend voor CSWS/ESES is dat er tijdens de slaap sprake is van continue epileptische activiteit. Kinderen met CSWS hebben vaak gedragsproblemen. Bovendien wordt hun ontwikkeling ernstig bedreigd, doordat de epileptische activiteit de slaap verstoort.

Om uw kind zo goed mogelijk te kunnen helpen, is het belangrijk dat u achtergrondinformatie heeft over deze vorm van epile...

Diana Geers-Mathot (1952) is 47 jaar werkzaam geweest als verpleegkundige. Twintig jaar daarvan als oncologieverpleegkundige en de laatste acht jaar als palliatief verpleegkundige, in het ziekenhuis én in de thuissituatie. De verhalen in dit boek stammen met name uit deze laatste jaren waarin zij contacten had met mensen die zich realiseerden dat ze aan hun

laatste tijd van (samen)leven toe waren. In deze periode heeft zij veel mensen ontmoet: zieken, naasten, behandelaars en zorgverleners.

...

Oud-wiskundeleraar Tom Groenhoff bereikt in 2040 de allengs minder gezegende leeftijd van 85 jaar. Ten gevolge van een twee jaar eerder aangenomen wet, de Wet algemene begeleiding levenseinde ouderen (Wablo), moet hij zich melden bij een opvanghuis voor hoogbejaarden. Daar zal hij op waardige wijze op zijn levenseinde worden voorbereid, althans volgens de Wablo. Of is er sprake van een duivels plan om hoogbejaarden te ‘ruimen’? Is er sprake van een eindstation?

Al in 2018/2019 laaiden de ...

‘Sleep is overrated’ schreeuwen de T-shirts van een bekende koffieketen. We genieten op festivals, waarbij we wakker blijven op harde beats of desnoods met behulp van een pilletje. In onze 24/7 maatschappij, waar je zelfs midden in de nacht een wc-borstel kunt kopen, valt slaap uit de toon. Is het niet gewoon zonde van onze tijd?

‘Het belang van slaap wordt enorm onderschat,’ brengt neuroloog Hans Hamburger daartegenin. ‘Slaap is net zo belangrijk voor je gezondheid als eten, drinke...

Iedereen weet dat een gezond leven in een fijne leefomgeving een sleutelrol in gezond ouder worden speelt. Maar door onze hectische 24-uurs economie wordt het steeds lastiger om hierin zelf de juiste balans te vinden. Een leven met te weinig slaap, te weinig groen, te weinig ontspanning, oorlogen en pandemieën raakt letterlijk ons hart.

Toch is hier, ondanks dat die stress aan veel hartproblemen bijdraagt, nog weinig aandacht voor in de spreekkamer van de huisarts. Vooral het vrouwenhart is ...

‘Ik voel me als een vlieg in een spinnenweb. Ik weet dat ik word opgegeten, alleen nog niet wanneer.’

Zo karakteriseerde Gerard Smit zijn leven met dementie. Het sluit aan bij hoe we als samenleving kijken naar de ziekte: dementie als allesverslinder, er blijft geen leven over. Zo hebben we ook de zorg aan mensen met dementie georganiseerd: de ziekte staat centraal.

Maar Gerard zegt ook iets anders: de vlieg is nog niet verslonden, heeft nog tijd van leven. Een diagnose betekent niet mete...