Boterzacht en ijzersterk. Zeeuws Meisje is het oudste nog bestaande margarinemerk van Nederland. En iedereen kent het. Of ze het nu op hun brood smeren of niet. Dat komt door de televisiereclames in de vorige eeuw met vrolijke meisjes die over het platteland huppelden met in hun mandje een pakje margarine. En door de spaarzegels voor contante guldens. Of gewoon van het bakken en braden. Maar ook van 'geen cent te veel, hoor' en 'Ons bin zuunig'. Ondanks het kleine marktaandeel is Zeeuws Meisj...

Dit eerste deel van Rythmus. Jaarboek voor de studie van het fin de siècle staat in het teken van de Nederlandse en Belgische culturele connecties met Engeland. In de tweede helft van de negentiende eeuw maakte een grote onwetendheid over de Engelse culturele ontwikkelingen plaats voor een directere en bredere receptie van de Engelse cultuur. Deze bundel verkent de impact van Engelse kunstvernieuwingen op de opvattingen over architectuur, kunst en literatuur ten tijde van het fin de siècle,...

In de loop van zestig jaar hebben circa één miljoen mensen uit voormalige Nederlandse koloniën hun weg gevonden naar Nederland. Door de migratie van Indische Nederlanders, Molukkers, Surinamers en Antillianen kwam een ontmoeting tussen 'oude onbekenden' tot stand. Dit leidde tot reflecties over de collectieve identiteit van de Nederlanders en de lidmaatschap van postkoloniale migranten van de Nederlandse natie. Migratie en integratie hebben veel aandacht in het publieke en politieke debat ...

Blinden en slechtzienden werden in twintigste-eeuws Nederland vooral benaderd als ontvangers van langdurige zorg en als afhankelijke mensen. Dat is opmerkelijk, want elders in Europa en in Amerika, zo blijkt uit disability history onderzoek, werd een handicap in toenemende mate beschouwd als iets dat gecompenseerd kon worden. Waarom bleef hier de bejegening in termen van zorg dan dominant, ook toen vanaf de jaren 1960 gesproken werd over de emancipatie van gehandicapten? De casus van het blin...

'Oefenschool der Muzen, werkplaats der wetenschap' zijn vermaarde woorden uit het Stichtingsbesluit van de Groninger Academie in 1614. De eerste Rector, Ubbo Emmius, gaf dit belangrijkste officiële document van de Rijksuniversiteit Groningen de eretitel van 'Edictum perpetuum' - 'Eeuwig (geldend) edict'. Geen enkele andere oude universiteit kan bogen op een stichtingsoorkonde die qua inhoud en vorm zo goed de tand des tijds heeft doorstaan. Behalve over het Eeuwig Edict zelf en de daarin fig...

'App het verleden naar het heden! Kom en beleef hoe het vroeger was!', dat zijn de huidige slogans van erfgoedinstellingen. Ze gebruiken erfgoed om het verleden voor bezoekers tastbaar en inzichtelijk te maken, zoals monumenten, authentieke voorwerpen, reconstructies van gebeurtenissen, verhalen, apps en interactieve websites. Het beleven staat daarbij voorop. Maar is er ook ruimte voor een dynamische benadering van erfgoed en voor kritische reflectie? Wat zijn de effecten van de nadruk op en...

Etty Hillesum (Middelburg 1941-Auschwitz 1943) heeft niet alleen een dagboek en brieven nagelaten, maar ook een klein citatenboek met afschriften. Samen met Henny Tideman schreef ze 86 citaten in het voorgedrukte boekje Levenskunst. Op zeker moment heeft Tideman dit boekje aan haar vriendin geschonken: 'Veel mooie woorden, geef ik zonder woorden'. Het is dit onopvallend document uit het bezit van Etty Hillesum dat, na jaren van verborgen archiefleven, nu in de openbaarheid komt. Deze studie p...

Het Jaarboek De Achttiende Eeuw, dat met ingang van 2017 verschijnt, is de opvolger van het gelijknamige tijdschrift (1968-2016). Ieder jaarboek bevat een themadossier rond een relevant en actueel onderwerp en een aantal losse artikelen op het vlak van de literatuur, architectuur, muziek en kunst, filosofie, religie en andere aspecten van de culturele, politieke, sociale en economische geschiedenis van de lange achttiende eeuw (1670-1830), zonder geografische beperking. Het dossier van 2017 h...

In 2019 is het vijftig jaar geleden dat demonstraties van homoseksuelen in Den Haag en New York voor een stroomversnelling van hun emancipatie hebben gezorgd. In vijf decennia heeft hun beweging voor maatschappelijke acceptatie zich verbreed tot trans- en interseksuelen en wordt, onder de noemer van queer, aandacht opgeëist voor variaties in gender.

In 'Queer!?' wordt beschreven hoe mannelijke homoseksualiteit, gender en queer in de beeldende kunst van 1969 tot nu een thema is geworden in al...

We worstelen vaak met onze hang naar ironie. Want nemen we nog wel iets serieus? Guido Vanheeswijck toont dat denkers in de lijn van Socrates altijd weer de lach als middel hebben gehanteerd om ons, Europeanen, wakker te schudden en onze zekerheden onderuit te halen. De lach kent talloze schakeringen die Vanheeswijck nauwgezet beschrijft: superieur, grimmig, sluw, cynisch, kwetsend, tragisch, flauw, open, begrijpend, innemend, inlevend, respectvol. Zo groeit De draad van Penelope uit tot een ...