Mattheus Geuzinge, de schrijver van dit boek, is geboren en getogen in Amsterdam, doch uiterlijk, zeer duidelijk van tropische makelij, zoon van een blanke Nederlandse moeder en een blanke pleegvader, gaat zich tijdens zijn turbulente jeugdjaren in het grote Amsterdam van de vijftig en zestiger jaren, steeds meer interesseren voor zijn andere, Indonesische, tak van afkomst.

De schrijver van dit boek is in het verhaal Zwanenzang, Matthijs verdonk, de zoon van Rosa Brugsma, die zich al jaren...

Onder invloed van het Zeeuwse licht gingen kunstenaars anders schilderen. Ik ben anders gaan schrijven. Hier. In Zeeland. De zee werpt een ander licht op mijn taal. Woorden. Zinnen. Zuchten. De zee woont in mij. Ik sluit geen woorden uit. Ik omarm. Ik slettenbak. Aan zee. En daarbuiten. Grenzeloos. Geheel de uwe. Ik houd van zee. Overweldigend veel. En van land. De lucht. Hemels. Goed eten. Goed drinken. Elke dag. Naar buiten. Ik kies. Linksaf. Of rechtsaf. Binnendoor. Ik neem je mee. Op de b...

Hamame, dat Duifje beteekent, is een van de Jemenietische dienstmeisjes van het jongensweeshuis. En zij gaat trouwen. Het wordt wel tijd, want Hamame is al meer dan twintig jaar. Maar zij is niet gelukkig in de liefde geweest. Dit is haar tweede verloofde, een weduwnaar. Het eerste huwelijk heeft Hamame laten afgaan. En dat heeft haar acht pond sterling gekost, gelijk in de verlovingsvoorwaarden was overeengekomen. Geen kleinigheid voor een Jemenietisch dienstmeisje van een jongensweeshuis. A...

‘Ieder mens wil, als het water hem of haar tot boven de edele delen is gestegen, het liefst wegvliegen naar het Land van Melk en Honing, waar alles nog mooi en goed is...’

Tegen de achtergrond van een turbulente periode, geteisterd door corona en groeiende maatschappelijke spanningen, besluit Andy Arnts de waanzin achter zich te laten en terug te keren naar ‘de verloren tijd’. Hij reist af naar Zuid-Limburg om daar, in het rustieke Heuvelland, vergetelheid te zoeken te midden van veld...

'Ik wil dat mijn kleinkinderen weten dat ik een goed leven heb gehad.'

Dàt is de reden voor Nol van der Zalm om dit boek te (laten) schrijven.

Een indrukwekkend leven is het, waar hij nu als 80-jarige op terug kijkt. Een leven van grenzen stellen en ruimte innemen dat een voorbeeld is voor ons allemaal. Nol heeft zijn stempel gedrukt op vele, nog steeds florerende, plaatselijke activiteiten.

Tegelijk wil hij zich met zijn verhaal sterk maken voor ieder kind dat ooit is gepest. Hoe dat je le...

Wij gaan er vaak op uit

naar de bossen waar elke vogel fluit

ik kijk om me heen en geniet

naar de schoonheid wat de natuur ons biedt

hier kan ik mijn gedachten laten gaan

zij komen heel spontaan

en zet het dan op papier

over vrolijkheid en emotie van een dier

geboorte en overlijden maakt iedereen mee

dat is ieders leven een clicé

om daar over te kunnen schrijven

en het te omschrijven

over hoe wij ons voelen

en wat wij met vreugde

en verdriet kunnen bedoelen

Mos in b - is een glossarium, een variatie op een logboek met poëzie, commentaren, lemma’s en tekeningen. Deels ontstaan in de periode 2020-2021. Het reflecteert over ideeën rondom urgente veranderingen in hedendaagse kunst en maatschappij en plaatst daar letterlijk en figuurlijk kanttekeningen bij. Er is in poëtische termen sprake van een nieuwe stedelijkheid en "een nieuw tijdsdomein".

Aad heeft zijn diploma gehaald en gaat studeren in Amsterdam. Maar woont zelfstandig in het Rotterdam van 1980. Dat vraagt nogal wat. Hij schnabbelt in de muziek, moet leren koken, redt zijn relatie, wordt geopereerd, krijgt burenruzie, geeft bijlessen, rijdt zijn auto in de prak... Op alle terreinen moet hij door het stof. Het wordt ingewikkeld, complex, serieus, lastig, netelig en menens. Hij krijgt hulp, dat wil zeggen: hij neemt hulp aan.

Mannen worden laat volwassen…

We kennen allemaal wel het verhaal “van krantenjongen tot miljonair”.

Zo ongeveer verhaalt ook mijn boek, echter zonder een vette bankrekening.

Mijn doelstelling is om het na mijn MBA-opleiding te schoppen tot accountant.

Als jongste bediende begin ik in 1963 bij de Telegraaf. Als cijferpikkie dus.

Al gauw krijg ik de kans om de sfeer van de krant te proeven.

Omdat ik de verantwoordelijkheid krijg voor de administratie van de fotoredactie.

De intentie om accountant te worden maakt plaats...

Theo Galgenbeld schreef autobiografische werk over zijn leven met een beperking en is de

oprichter van de Stichting Iedereen-Inclusief (voorheen werkgroep Respect begrip beperkten).

Deze stichting geeft adviezen aan de WMO-Raad Hellendoorn en verzorgt regelmatig

gastlessen voor scholen, bedrijven en instanties. Daarnaast beheert hij een Facebook-groep

met naam van de oude werkgroep.

Om de boodschap van Respect en begrip verder uit te dragen schreef Theo dit boek over zijn leven.

Het schetst...