In de jaren zestig en zeventig leefde

Hermans zich uit in vele genres. Het sadistische

universum uit 1964 is een vinnige essaybundel,

waarin hij zijn briljante borrelende

geest op veel onderwerpen en personen

loslaat.

Machines in bikini, een verhandeling over

stroomlijn en techniek, verscheen in 1974

als gelegenheidsuitgave. Als bibliofiele

editie verscheen in 1976 de verzameling

aforismen Dinky toys, en van een heel ander

kaliber was de in de vermomming van

de jezuïetenpater Anastase Prudhomme

geschreven tekst Annum Veritatis uit 19...

Na de kloeke satirische ‘universiteitsromans’ Onder professoren en Uit talloos veel miljoenen duurde het zes jaar voor er een nieuwe roman van Willem Frederik Hermans verscheen. Een heilige van de horlogerie (1987) vertelt het verhaal van klokkenmaker/filosoof Constantin Brueghel, die heimelijk verliefd is op de Amerikaanse actrice Louise Brooks. Twee jaar later kwam de omvangrijke en fascinerende roman Au pair, ‘de beste sinds Nooit meer slapen’ (Trouw), waarin vooral de verhouding t...

Deel 15 van de Volledige Werken van Willem Frederik Hermans bevat De schrijfmachine mijmert gekkepraat, Wittgenstein, Gitaarvissen en banjoklokken en MalleHugo.

In Wittgenstein uit 1990 staat alles wat Hermans tot op dat moment over deze Oostenrijkse filosoof had gepubliceerd. Waarom Hermans over Wittgenstein schreef formuleerde hij in 1965 in een brief aan Rudy Kousbroek: ‘... niet alleen omdat ik een en ander aan W. te danken heb, maar ook om duidelijk te maken dat mijn uitgangspunt een...

De liefde tussenmens en kat

Relikwieën en documenten

Het boek der boeken, bij uitstek

Mondelinge mededelingen

Door gevaarlijke gekken omringd

'Door gevaarlijke gekken omringd [heb ik]met minstens evenveel genoegen gelezen als alle andere essaybundels van Hermans, instemmend knikkend bij wat hij zegt over Du Perron, Ter Braak en Bertolucci, en vaak in een schaterlach uitbarstend bij leuke grapjes, woordspelingen, treffende vondsten en verrassendemetaforen.' - Maarten 't Hart, NRC Handelsblad

Over ...

In de publicaties uit Mandarijnen op zwavelzuur bestudeerde Hermans naar eigen zeggen ‘mislukkelingen’ die ‘met elkaar de mislukking van de Nederlandse literatuur uitmaken’. Hij zette daarmee de ‘mandarijnen’, schrijvers die ook critici, juryleden en redacteuren van literaire tijdschriften waren, op zuur. De stukken veroorzaakten heftige reacties. ‘Heeft een schrijver het recht een gruwelkamer in te richten voor zijn medemensen?’

vroeg een recensent zich af. Hermans zelf vond ...