Is je verhouding met voeding uit balans? Verstop je weleens een leeggegeten chipszak onder in de prullenbak, zodat je huisgenoten hem niet zien? Of ren je naar de supermarkt om een tweede reep chocolade te kopen en die snel in de kast te leggen alsof jij die eerste niet hebt opgegeten? Of heb je al een hele dieetgeschiedenis achter de rug en zou je eindelijk weleens meer rust in je eetpatroon willen hebben? Niet meer constant denken aan eten… te veel of te weinig, te zoet of te zout, te jojo?

Psycholoog Marleen Derks weet uit eigen ervaring hoe rommelen met eten je leven kan beheersen. Nu begeleidt ze dagelijks mensen naar een duurzame, gezonde relatie met voeding. In Eten zonder bodem laat ze zien hoe je uit de vicieuze cirkel kunt stappen met behulp van het BALANS-stappenplan. Onder het motto ‘Als je een dieet vol kunt houden, kun je ook stoppen met emotie-eten’ geeft ze je volop informatie, inspiratie en praktische oefeningen die je helpen weer in evenwicht te komen. Zodat je eindelijk lekker kunt gaan leve...

In het najaar van 2007 wordt Mart de Kruif gevraagd om als generaal-majoor de leiding op zich te nemen van de International Security Assistance Force (ISAF) in Zuid-Afghanistan. Voor Nederland bestaat Afghanistan op dat moment vooral uit Uruzgan, waar een Nederlandse taskforce is gelegerd, maar dat is slechts een kleine provincie in een uitgestrekt gebied waar uiteindelijk 45.000 militairen uit 24 landen actief zullen zijn.

De Kruif zegt ‘ja’, maar pas daarna dringt tot hem door hoe enorm...

Bram Bakker is psychiater. Hij werkt bij verslavingsinstelling Trubendorffer en is daarnaast medisch directeur van Fundamentum, een afkickkliniek voor mensen met ernstige verslavingen. Sinds 2003 schrijft hij op diverse plekken en in verschillende vormen over zijn vak. Hij is columnist bij Plus Magazine, en oprichter en uitgever bij Uitgeverij Lucht, waar vooral boeken over sport, gezondheid en voeding verschijnen. Momenteel toert hij langs de theaters met een voorstelling over burn-out, Opge...

‘Sleep is overrated’ schreeuwen de T-shirts van een bekende koffieketen. We genieten op festivals, waarbij we wakker blijven op harde beats of desnoods met behulp van een pilletje. In onze 24/7 maatschappij, waar je zelfs midden in de nacht een wc-borstel kunt kopen, valt slaap uit de toon. Is het niet gewoon zonde van onze tijd?

‘Het belang van slaap wordt enorm onderschat,’ brengt neuroloog Hans Hamburger daartegenin. ‘Slaap is net zo belangrijk voor je gezondheid als eten, drinke...

In het rauwe Depressie, de dwangmatige denkziekte maakt François de Waal als ‘ervaringsdeskundige’ de lezer deelgenoot van de wereld achter zijn depressie. Niet alleen van de pijnlijke weg die er al kronkelend naartoe voert, maar ook van de wanhopige zoektocht naar oplossingen en inspiratiebronnen die het leed kunnen duiden of verzachten, en het ellendige geworstel met medicatie om de pijn die met een depressie gepaard gaat te dempen.

François neemt de lezer in korte verhalen mee in zij...

Iedereen weet dat een gezond leven in een fijne leefomgeving een sleutelrol in gezond ouder worden speelt. Maar door onze hectische 24-uurs economie wordt het steeds lastiger om hierin zelf de juiste balans te vinden. Een leven met te weinig slaap, te weinig groen, te weinig ontspanning, oorlogen en pandemieën raakt letterlijk ons hart.

Toch is hier, ondanks dat die stress aan veel hartproblemen bijdraagt, nog weinig aandacht voor in de spreekkamer van de huisarts. Vooral het vrouwenhart is ...

‘Ik moet ook mijn klootzakje kwijt!’ is de reactie van de jongen als zijn therapeut hem vraagt waarom zijn bezorgde ouders helemaal klaar zijn met zijn onuitstaanbare gedrag. Zowel ouders als hun puberende kinderen voelen zich regelmatig gefrustreerd en onbegrepen, waardoor het klootzakje in hen naar boven komt en zo steeds opnieuw voor ontwrichtende ouder-kind relaties zorgt.

Ouderschapscoach Meta Herman de Groot analyseert in Ik moet ook mijn klootzakje kwijt vol betrokkenheid de eerli...

‘Ik voel me als een vlieg in een spinnenweb. Ik weet dat ik word opgegeten, alleen nog niet wanneer.’

Zo karakteriseerde Gerard Smit zijn leven met dementie. Het sluit aan bij hoe we als samenleving kijken naar de ziekte: dementie als allesverslinder, er blijft geen leven over. Zo hebben we ook de zorg aan mensen met dementie georganiseerd: de ziekte staat centraal.

Maar Gerard zegt ook iets anders: de vlieg is nog niet verslonden, heeft nog tijd van leven. Een diagnose betekent niet mete...