Naakt in de vliet springen. Heel hard gillen. Op de grond vallen en kermend door de modder rollen. Dat is wat Nicolien Mizee denkt als iemand haar goedbedoeld de snelste route probeert uit te leggen van A naar B. Mizee kampt al van kindsbeen af met een verlammende verdwaalkwaal. Dat maakt elke wandeling tot een schier onmogelijke opgave. Tot ze de beschikking krijgt over een TomTom en de route intypt naar de Zuidpier in IJmuiden.

Die wandeling kent maar één optie: heen en terug. Ze loopt t...

Saskia De Coster wandelt in de Luxemburgse Ardennen met een gedetineerde die levenslang heeft. Ieder jaar mag hij één uitstapje maken. Een aantal jaar geleden ging hij met zijn bewaker naar Esch-sur-Sure. Voor ze aan de wandeling, begonnen lunchten ze, maar door slechte mosselen werd de agent onwel en verdween hij naar het toilet. Omdat de agent wel erg lang wegbleef, ging de gedetineerde zelf aan de wandel. En… hij keerde terug.

Die korte wandeling maakt De Coster opnieuw met de aanvank...

Een van de jongste debutanten sinds tijden bij Van Oorschot: Pieter Kranenborg, geboren in 1994. Hij viel op met zijn verhalen die werden gepubliceerd in Tirade en Hollands Maandblad. In 2015 werd hem de Hollands Maandblad Aanmoedigingsbeurs toegekend. Nu verschijnt er van hem de verhalenbundel Astronaut, waarin Kranenborg laat zien hoe veelzijdig hij kan schrijven en hoe authentiek zijn toon (nu al) is. In vrijwel al zijn verhalen worden mensen beschreven die zich verplaatsen. Hij schrijft o...

Bijna twee jaar geleden voelde Marjoleine de Vos een zwellinkje onder haar rechteroor. Niets aan de hand, stelde de dokter haar gerust, het is vast goedaardig. Maar het knobbeltje bleef groeien en er bleek wél degelijk iets niet in orde.

Hoe te leven als je geconfronteerd wordt met je eigen sterfelijkheid? Marjoleine de Vos gaat in Zo hevig in leven in dialoog met door haar bewonderde schrijvers, met haar herinneringen, en met haar dierbaren – object of mens. Tussen hoop en vrees zoekt ze...

Margaretha Jacoba ‘Iteko’ de Neufville zou een van de populairste schrijfsters van de eerste helft van de negentiende eeuw worden, maar in 1803 was haar hart vooral vol van liefde voor Henri Smissaert. Een ongelukkige liefde, want van haar vader mocht de welgestelde Iteko niet met hem trouwen. Ze schreef erover in dagboeken, waarin ze ook kritisch keek naar de gebeurtenissen en de maatschappij van haar tijd. De verwachtingen die de maatschappij had van vrouwen en ook van mannen – waaron...

In zijn krachtige, onsentimentele en verrassende verhalen richt Maxim Osipov zijn blik op mensen die door ingrijpende gebeurtenissen – verraad, maatschappelijke commotie, ziekte of dood – grote veranderingen ondergaan. Net zo geraffineerd en veelzijdig als in een roman belicht hij de mensen van verschillende kanten en legt hen bloot tot in de kern van hun wezen en onzekerheden. Vol compassie en soms met een ironische blik ‘vangt’ Osipov zijn personages wanneer zij zich de vraag stelle...

Georgië is wel vergeleken met de hof van Eden. Maar het vanouds christelijke Kaukasusland bevindt zich op een breukvlak van invloedssferen. Eeuwenlang moest het van meerdere kanten de klappen opvangen en vreemde invasies ondergaan. Romeinen, Perzen, Byzantijnen, Turken en Mongolen richtten er verwoestingen aan. De Georgische ‘gouden eeuw’, het culturele en politieke hoogtepunt uit de geschiedenis, ligt bijna een millennium terug. In de negentiende eeuw kwam Georgië onder de Russische ke...

Fumiko Miura verhuisde meer dan twintig jaar geleden van Japan naar Nederland. Er waren veel dingen waarover ze zich verbaasde toen ze hier pas woonde, niet in de laatste plaats als het om eten gaat. Je kunt maar drie keer per dag genieten van eten, en dan kies je twee keer voor brood met kaas? vroeg ze zich vertwijfeld af.

Maar er is natuurlijk meer waar ze zich toe moest verhouden toen ze zich in Nederland vestigde, zoals het leren van de Nederlandse taal, de Nederlandse omgang met migrant...

Bijna iedere dag maakt Jacques Vriens een rondje door het Savelsbos, dat in het voorjaar verandert in een zee van bosanemonen, sleutelbloemen en daslook. Boven in het bos wacht hem een adembenemend uitzicht op het dorp waar hij woont. Op deze plek stond in de achttiende eeuw de galg, zodat de gehangene in zijn laatste minuten nog een mooi uitzicht had.

Vriens wandelt hier al bijna zijn hele leven lang. Hij liep er als zestienjarige rond met zijn eerste vriendinnetje, dat hij toen nog niet du...