De kenners en liefhebbers van het korte verhaal zullen het bevestigen: Lydia Davis beheerst het genre meesterlijk. ‘Haar werk laat zien hoe de taal zelf onderhoudend kan zijn, hoe alles wat een woord zegt en ongezegd laat, de aandacht van de lezer kan vangen,’ stelde de jury die haar de MacArthurbeurs toekende, ook bekend als ‘de beurs voor genieën’. Joyce Carol Oates kenschetst de verhalen van Davis als: ‘Scherp, vaardig, ironisch, ingehouden en continu verrassend.’

Met ‘De schoonheid van weerbarstig proza’ reikt Lydia Davis ons de sleutel aan tot het lezen van haar werk – wat het leesplezier alleen maar zal vergroten. De korte verhalen van Davis tellen vaak minder dan tien regels, soms zelfs slechts één, en beschrijven alledaagse observaties en belevenissen in ongekunstelde, laconieke taal. Op het eerste gezicht dan. Bij een tweede lezing begint de goede verstaander nieuwe lagen te vermoeden. En wanneer Davis zelf haar werk analyseert, zoals in ...

Oek de Jong was nog student kunstgeschiedenis toen zijn romandebuut verscheen: Opwaaiende zomerjurken. Het bleek de roman van een generatie. De Jong koos voor het schrijverschap – compromisloos, met grote overgave en ontdekkingslust. Door te schrijven over schrijvers en schilders, dichters en denkers, zijn vriendschappen en zijn reizen ontdekte hij zichzelf en creëerde hij zijn eigen wereld. Wat in zijn romans duizenden lezers direct aanspreekt: de beeldende kracht, de sensualiteit, het ps...

Mensje van Keulen heeft vanaf het begin van haar schrijverschap over poezen en katten geschreven en is dat altijd blijven doen: gedichten, verhalen, kattencorrespondentie, kwinkslagen, journalistieke verslaggeving en bijdragen aan de Poezenkrant. Voor het eerst in vijftig jaar schrijverschap worden al deze teksten, met illustraties, samengebracht in Het Kattentheater.

In Hans Wiegel beschrijft Pieter Sijpersma met een scherp oog voor veelzeggende details en sprekende anekdotes het leven van een van de meest talentvolle én meest controversiële politici van na de Tweede Wereldoorlog. Zijn biografie is tegelijkertijd een beschrijving van het politieke klimaat in de jaren zeventig en tachtig – en van de Nederlandse cultuur in die tijd.

In Waarom elf Antillianen knielden voor het hart van Chopin beschrijft Jan Brokken de wortels van de Antilliaanse muziek en de invloed die Europa heeft uitgeoefend. Het verhaal leest als een ontdekkingsreis: het voert de lezer een kleurrijke en volslagen onbekende wereld binnen.

De Curaçaose componisten Jan Gerard Palm, Rudolf Palm, Jacobo Palm, Edgar Palm begonnen hun dag op identieke wijze: ze stonden om zes uur op en speelden Chopin. De in New Orleans geboren Louis Moreau Gottschalk klee...

‘Landschapspijn’ van Jantien de Boer gaat over het huidige boerenland, waar kleuren vervagen en geluiden wegsterven in het moderne land van zuivel, vlees en turbogras. Burgers maken zich grote zorgen over de teloorgang van bloemen, planten, vogels en insecten. Veehouders en akkerbouwers vechten voor hun bestaan. Een megastalboer zegt met ingehouden woede dat er maar weer eens een hongerwinter moet komen. ‘Dan leren mensen ons tenminste opnieuw waarderen.’ Deze groeiende kloof tussen l...

Ons Europa verkilt zienderogen. De grote middenpartijen die na 1945 de genereuze sociale bescherming hebben opgebouwd die de halve wereld ons benijdt, zijn aan het verschrompelen of liggen al tijden op apegapen. De burgers hebben hen afgestraft en keren zich naar rattenvangers die beweren in de naam van het volk te spreken. Hebben sociaaldemocraten en christendemocraten – want over hen gaat het – al te gretig het neoliberale geloof omhelsd? Land voor land laat Van Istendael zien hoe de ve...

In ‘De Kozakkentuin’ beschrijft Jan Brokken de bijzondere vriendschap tussen Alexander von Wrangel en Fjodor Michajlovitsj Dostojevski ten tijde van de turbulente gebeurtenissen in het Rusland van de tweede helft van de negentiende eeuw. De levensgeschiedenis van de familie Von Wrangel werd door Brokken eerder beschreven in zijn magistrale Baltische zielen. De nazaten van de familie attendeerden Brokken op de vriendschap tussen Alexander en Dostojevski. Er bleek een verzameling documenten...

Herman Hertzberger is een van de belangrijkste Nederlandse architecten. Tot zijn bekendste gebouwen behoren Vredenburg, Centraal Beheer, het Chassé theater, het Ministerie van Sociale Zaken en zijn scholen. Maar niet alleen zijn werk is toonaangevend, ook zijn visie is van groot belang, juist ook voor deze tijd. Hij richt zich op wat mensen nodig hebben: naast geborgenheid ook uitzicht, naast een eigen plek ook het gevoel deel uit te maken van een groter geheel. Hij wil als architect de rui...