In deze bundel vertelt Wilfred Ploeg (1953) veertig korte verhalen over ontmoetingen met jongens en mannen. Het eerste verhaal speelt in 1964 wanneer hij als elfjarig jochie onder de indruk is van een stoere jongeman met lang haar bij een Apeldoornse bushalte. De laatste episode is vierenvijftig jaar later en gaat over de ontmoeting met een Molukse jongen met een bijzondere tattoo die zegt dat hij protestant is. De verhalen zijn ook als podcast te beluisteren. In de inleiding geeft de schrij...

Op een dag ontsnapt Nellie, de Mechelse herder, uit haar kennel. Wie ze op haar pad ontmoet en welke avonturen ze met hen beleeft, komt ontroerend tot uiting dankzij de illustraties van Ayla Verschueren en tekst van Ineke Vander Aa. Het verhaal van Nellie maakt ons stil, en zet tot nadenken over de manier waarop we vandaag met onze honden omgaan. Het is geïnspireerd door ware gebeurtenissen, en wordt opgedragen aan alle Nellies uit onze omgeving.

Nellie vormt een prentenboek om van te houden...

"Dag meisje" vertelt het persoonlijke verhaal van een moeder die in een vroeg stadium haar kindje verliest. Uit de prenatale test komt een groot risico naar voren op een ernstige genetische afwijking. Het kindje blijkt een trisomie 18 te hebben, een aandoening die ‘niet verenigbaar is met het leven’. Dit leidt tot het besluit om de zwangerschap af te breken en in week 15 wordt er een bevalling opgewekt in het ziekenhuis.

Eerlijk en op lichte toon schrijft ze over haar ervaringen, vanaf de...

Verhalen, anekdotes en heel wat oude foto’s beschrijven de geschiedenis van vier landbouwersfamilies uit de oostrand van Brussel (Stokkel, Sterrebeek, Wezembeek). We beginnen aan het einde van de 19de eeuw en eindigen meer dan 100 jaar later. Intussen verandert de wereld, evolueren de families en zwermen nazaten uit naar Mechelen, Leuven, …

Het dagelijks leven en de persoonlijke ervaringen van enkele mensen tijdens de tweede wereldoorlog komen ruim aan bod, deze periode woog dan ook zwaar...

Ik ben nog steeds vertrokken, is een verhalenbundel over de familie Groot. Zes jaar geleden was op tv te volgen hoe de familie Groot met het hele gezin vertrok naar het mooie, maar verre Zweden en zo hun bestaan in Nederland opgaf.

Heeft u zich ook altijd al afgevraagd hoe het met Robin, Wendy en de kinderen is afgelopen nadat zij op tv te zien waren? Dan is dit uw kans. Robin en Wendy laten u, in dit op eigen wijze geschreven boek, meegenieten hoe hun leven verderging na de emigratie.

Het b...

In het autobiografische verhaal van 'De Kleine Mata Hari' voert de schrijfster ons mee naar

Antwerpen, begin jaren tachtig. Door het sleutelgat van de deur in de woonkamer ziet de lezer Inez

- een meisje van negen- weggedoken in een boek, ontwaart hij een wapperende stofvod in een door

javel aangevreten hand van haar moeder en vangt hij een glimp op van een vreemde lach die om

haar vaders lippen speelt. Het is vooral die sardonische lach die de lezer doet huiveren en hem

dwingt zijn oor tegen...

Hop Paardje Hop is het autobiografische verhaal van Sara. Toen ze nog maar een baby was, vluchtte haar moeder met haar naar een Blijf van mijn Lijf huis in Almere. Haar vader mishandelde hen. Op vierjarige leeftijd werd Sara door haar stiefvader seksueel misbruikt en was zij er getuige van dat hij haar moeder vermoordde nadat die hem had verlaten (vanwege het seksueel misbruik).

Sara werd door een oom en tante opgevangen in Suriname. Ook daar werd zij seksueel misbruikt. Uiteindelijk bleken ...

Ik ben zwanger, tweeëndertig en moeder van een tweejarige dochter. Woon bij mijn ouders, heb dag en nacht pijn en bijna geen baan meer. Mijn ongeboren dochter groeit niet goed, haar Nigeriaanse vader is niet hier en hij gaat niet met haar moeder trouwen. Officieel wordt hij misschien niet eens haar vader. Lekker dan.

Zo is het leven beschrijft anderhalf jaar uit het leven van Norah, die een gigantische hoeveelheid ellende nodig heeft om te ontdekken dat ze zelf mag bepalen hoe mooi het le...

Het is hard werken op een riviercruiseschip. lange, zware werkdagen en weinig vrije tijd. Naast de boeiende Amerikaanse gasten is er ook onder de vierentwintigkoppige bemanning genoeg te beleven. Iedereen is van huis en soms is dat met een reden. Tijdens de reisjes door Europa leren ze elkaar en hun verhalen heel goed kennen.

ik ben 25 jaar chauffeur en moet nog 25 jaar door. Ik schreef dit boek om mensen mee te nemen in mijn tijd , van een jochie van 4 jaar tot het heden. Ik ben begonnen bij een bedrijf, wat heel mooi was, maar helaas niet meer bestaat. Het was een bedrijf met een goede leerschool.

Hedendaags rij ik nationaal in het koelvervoer. Maar ik schrijf als hobby daarnaast. Met een eigen mening en kijk op het transport en daarbuiten.

Dit boek draag ik op aan de mensen die er voor gezorgd hebben dat ik c...