Keramiekstad verschijnt ter gelegenheid van de sluiting van het laatste restant van het Sphinxbedrijf. In 215 sloot eigenaar Geberit het verkoopkantoor. Daarmee verdween het laatste restje van de ooit bloeiende fabriek van aardewerk en glas uit Maastricht. De accenten liggen in dit boek op zowel de sociale als technische aspecten van deze typisch Maastrichtse maakindustrie. Keramiekstad is geïllustreerd met onder meer een groot aantal kleurenafbeeldingen van kenmerkende drukdecors van het Ma...

In 1940 leefde een relatief kleine Joodse gemeenschap in deze omgeving. De families Boektje, Van Gelderen, Goudsmid, Rudelsheim en Vos vormden daarvan het sociale centrum.

Hun bedrijven in onder meer de Oudestraat en de Venestraat waren een bekend punt voor veel Kampenaren. Met de Duitse inval begon een proces van uitsluiting dat aan niemand voorbij ging.Dit boek toont hoe deze families leefden op het moment dat de oorlog alles veranderde. De anti-Joodse maatregelen worden in hun lokale en na...

Staphorst is een van de laatste plaatsen in Nederland waar ook tegenwoordig nog dagelijks klederdracht wordt gedragen. Maar lang niet zoveel meer als decennia geleden.

Fotograaf Henk van der Leeden kwam in de jaren tachtig naar het dorp en zag de charme van deze kleurrijke gemeenschap. Hij betrok tijdelijk een leegstaande boerderij aan de rand van het dorp en wist het dagelijks leven met zijn camera te betrappen. Mensen aan het werk op het land, bezig rond huis, op de fiets naar school en op ...

Amsterdam zinderde in de zeventiende eeuw van groei en welvaart. Voortdurend arriveerden nieuwe mensen en ideeën. De scheidslijnen tussen kunstenaarschap, wetenschap en regeren en ondernemen werden niet zo scherp getrokken. Voor mensen als Jan van der Heyden (1632-1712), afkomstig uit Gorinchem, had de hoofdstad een stimulerende invloed. De kunstenaar bleek meer in zijn mars te hebben dan het vervaardigen van bijzondere stadsgezichten.

Van der Heyden werd de grondlegger van de moderne straat...

Het familiebedrijf van de Regouts was tot ver in de jaren zestig de grootste werkgever van Maastricht. Generaties Maastrichtenaren hebben gewerkt bij De Sphinx, in de volksmond ‘’t groet fabrik’. Geen bedrijf in Maastricht heeft ook zoveel ressentiment opgeroepen als De Sphinx. Aldus een voormalige potteman: ‘Ik verzuip mijn kinderen nog liever dan dat ze bij De Sphinx gaan werken’.

De animo om bij De Sphinx te gaan werken nam af na 1945. De ervaringen van de crisisjaren, toen het b...

Het Amsterdam van de negentiende eeuw. Een vrouw veegt haar stoepje, een winkelier stalt zijn koopwaar uit en kinderen spelen op straat. Sfeertje, zou je zeggen – maar Amsterdam verkeerde in zwaar weer. Berooid achtergelaten door de Fransen, scheve houten huisjes, vervallen panden en hele stadsdelen afgebrand. Het is in die tijd dat Gerrit Lamberts (1776-1850) al wandelend tekende of al tekenend wandelde, en met kleurrijke topografische tekeningen liet zien hoe het er toen aan toeging.

Twee...

Dit jaar viert Utrecht 900 jaar stadsrechten. Een goede aanleiding

voor een echte Utregse Kwis, bedacht Koos Marsman die bekend

staat als de ‘ambasedeur van de Uteregse vollekstaol’. Samen met

productieleider Peter Gieling ging hij aan de slag en met hulp van

veel enthousiaste vrijwilligers is een groots evenement uit de grond

gestampt waar 900 Utrechters aan deelnamen in de tien wijken van

Utrecht.

Drie keer deden de 900 Utrechters in spannende voorrondes mee

aan De Groate Utreg Kwis en ...

De duivel en zijn moer vertelt over het veen. Over het Bourtangermoor, het uitgestrekte veengebied in het noordoosten van ons land. Ooit warmden generaties Nederlanders en Duitsers zich aan de miljoenen turven die hier gestoken zijn. Maar De duivel en zijn moer is geen verhaal over economie en energie, maar over de geheimzinnige krachten die dit zompige land verborgen hield.

'Wild en woest en ledig ligt het ruwe veen', dichtte de dominee en samensteller van de eerste encyclopedie, Anthony Win...