In Van kerndoel tot referentieniveau wordt het onderwijsaanbod belicht vanuit de nieuwe ontwikkelingen in het onderwijs namelijk referentieniveaus, kaders en arrangementen. Uitgangspunt bij deze ontwikkelingen is het data-gestuurd opbrengstgericht werken waarmee besturen en scholen data, zoals informatie uit het leerlingvolgsysteem, benutten om sturing te geven aan de kwaliteit van hun onderwijs. Instrumenten daarvoor zijn een ontwikkelingsperspectiefplan (OPP), kerndoelen en referentieniveau...

Het kinderopvangveld is doordrongen van het belang van goede pedagogische kwaliteit en kinderopvangorganisaties onderzoeken steeds meer hoe ze cyclisch aan kwaliteit kunnen werken. Pedagogisch medewerkers spelen als direct verantwoordelijken voor het primaire proces in de groep een belangrijke rol als het gaat om kwaliteitsverbetering. Van hen wordt verwacht dat ze kritisch naar hun eigen praktijk kijken en zich actief afvragen wat ze nodig hebben om de dagelijkse ervaringen van de kinderen i...

Wat is hoogbegaafdheid? Er is geen eenduidige definitie van hoogbegaafdheid, en 'dé hoogbegaafde' bestaat niet. Bij hoogbegaafdheid denken we in eerste instantie aan moeilijke concepten kunnen begrijpen en aan snel kunnen denken. Maar bij hoogbegaafdheid hoort ook overspoeld raken door prikkels. En je noodgedwongen aanpassen omdat het lijkt alsof je echte ik niet past binnen de sociale normen. Dat hebben de auteurs allen zelf ervaren en vanuit deze ervaringen beschrijven zij - en bepleiten z...

In ieder schoolplan of pedagogisch beleidsplan van een brede school staat 'het kind in zijn ontwikkeling centraal'. Veelal in mooie pedagogisch verantwoorde volzinnen, die het op papier goed doen. De overheid heeft 'de school' en kinddiensten omgevormd tot maatschappelijk dienende instrumenten. Nieuwe instituten, projecten, procedures en financieringsstromen zijn ontstaan. Denk hierbij aan de kinderopvang, het voorschoolse onderwijs, VVE, het Centrum voor Jeugd en Gezin of het inspectiekader.

...

Aanraking is een eerste levensbehoefte. Kinderen bij wie de huid onvoldoende wordt aangeraakt, groeien slechter, zijn vaker ziek, leren slechter, hebben weinig lichaamsbesef, zijn minder sociaal en communiceren moeizaam. Ze zitten 'niet lekker in hun vel'.

Dat inzicht heeft in Zweden geleid tot invoering van speelse vormen van lichaamscontact in vrijwel alle kinderdagverblijven en basisscholen. Naar tevredenheid.

Zonder gezonde aanrakingservaringen kennen kinderen hun grenzen niet. Je hebt l...

‘We worden gewoon niet voor vol aangezien op school. De leraren zien me niet en luisteren niet. Ik loop al het hele jaar met een schetsblok en kleurpotloden rond. Het enige dat ze ervan zeggen is dat ik het weg moet stoppen. Dat ik moet opletten. Ze kijken nooit naar wat ik teken. Ze hebben nooit een vraag. Ik weet dat het nog maar vier maanden is tot het eindexamen, maar ik houd het niet meer uit. Ik kap ermee.’

Veel volwassenen willen hun communicatie met jongeren verbeteren. Dat kan een r...

Een meisje van zes tekende tijdens een kindermoment in bemiddeling een huis met veel ramen. 'Waarom heeft jouw huis zo veel ramen?' vroegen we. Het kind zei ons: 'Dan kunnen papa en mama alles beter zien.'Kernachtiger kunnen de auteurs hun doelstelling niet verwoorden. Ze beschrijven de weg die ouders en hun kind(eren) bij scheiding onder professionele begeleiding van de bemiddelaar begaan om de ouder-kindrelatie op positieve wijze te behouden. Ouders worden geholpen hun communicatie waar nod...

Nog altijd zijn er jongeren die worden meegezogen in de straatcultuur en (licht) crimineel gedrag. Gemeenten en jeugdhulpverlening lijken de grip op deze jongeren te verliezen. Om niet meteen te hoeven inzetten op tijdrovende interventies vanuit de geïndiceerde zorg is er hernieuwde hoop: de inzet van effectief straathoekwerk met een betere verbinding van daaruit met de jeugdhulpverlening.

Streetcare is een methode die straathoekwerkers handvatten geeft om de begeleiding beter te laten aansl...

Gesprekken met kinderen voeren we allemaal. Voor leerkrachten, hulpverleners voor kinderen en gezinnen of voor (jeugd)artsen is het voeren van gesprekken met kinderen een kerntaak.

In Luister je wel naar míj? beschrijft Martine Delfos hoe gesprekken met kinderen van vier tot en met twaalf jaar gevoerd kunnen worden. Hoe krijg je ze aan de praat over wat hen bezighoudt? Moet je praten en spelen tegelijk? Welke vraagtechnieken zijn op welke leeftijd geschikt? Hoe schat ik de mentale leeftijd v...