De Haagse Vrije Academie, vanaf 1970 bekend als ‘Psychopolis’, stond wijd en zijd bekend als vrijgevochten kunstinstituut voor iedereen, jong en oud, met of zonder schoolopleiding. Een kunstacademie waar geen selectie- en beoordelingsprincipes bestonden, evenmin als een opkomstplicht. Er heerste vrijheid van kunstopvatting: er werd subjectief werken ‘van binnenuit’ gepropageerd en daarvoor waren geen maatstaven. Al sinds de oprichting in 1947 door Livinus van de Bundt zette de Vrije A...

Rembrandt is onlosmakelijk verbonden met de stad Leiden. Hij werd er geboren, ging er naar school en begon er zijn carrière als een van de grootste schilders in de Nederlandse geschiedenis. Eenzelfde verbondenheid is er tussen Rembrandt en de Universiteit Leiden. Hij schreef zich daar op 20 mei 1620 in als student letteren en deed dat, zoals uit deze publicatie zal blijken, in februari 1622 nog eens. Die inschrijving en herinschrijving worden in de Universiteitsbibliotheek bewaard, samen met...

Deze elfdelige reeks vormt een uniek naslagwerk over de begripsvorming en waardering van de moderne en hedendaagse beeldende kunst. Een zorgvuldige selectie van enkele honderden teksten van toonaangevende critici – kunstkritieken, journalistieke bijdragen, interviews en essays – biedt een breed publiek toegang tot belangwekkende kunst- en cultuurhistorische ontwikkelingen vanuit het perspectief van de Nederlandse kunstkritiek. De kernredactie wordt gevormd door Peter de Ruiter en Jonneke ...

In de 19de eeuw ging een negatief imago aan de amateurkunsten kleven. Ze raakten geassocieerd met de vrijetijdsbesteding van vrouwen, met huiselijkheid en met lage kwaliteit. Adellijk en artistiek verruimt dit enge perspectief. Het toont hoe amateurkunsten voor vrouwen een krachtig instrument waren om de eigen identiteit vorm te geven, om een plaats te verwerven in een sociaal-cultureel netwerk en om tastbare herinneringen na te laten.

Dit rijk geïllustreerde boek zoekt het gezelschap van ad...

‘In de BKR zitten’ of ‘in de Contraprestatie’ zoals de regeling in het begin werd genoemd, was in de jaren 1949-1987 een begrip in Nederland. De Beeldende Kunstenaarsregeling bood kunstenaars die niet van hun werk konden leven, een tijdelijk inkomen in ruil voor kunstwerken. De regeling was geliefd bij kunstenaars, meer dan 5.600 maakten er op enig moment gebruik van, maar de regering vond haar te duur en zette er na 38 jaar een punt achter.

De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed ...