In Politiek van herinneren beschrijft Raul Hilberg, de grondlegger van de professionele geschiedschrijving over de Jodenvervolging, hoe zijn belangrijkste boek De vernietiging van de Europese Joden 1940-1945, 3 delen, tot stand gekomen is en welke strijd hij heeft moeten voeren om het uitgegeven te krijgen. Hij geeft daarbij ook een eerlijke schets van zijn leven als jongetje in Wenen dat uiteindelijk hoogleraar in de Verenigde Staten werd.

In de VS kwam zijn boek te vroeg. De publieke opinie...

In de periode na de Tweede Wereldoorlog werd voornamelijk negatief geoordeeld over de rol van ‘Joodse raden’ in bezet Europa. Ze werden gezien als werktuigen in de handen van de Duitse bezetter, die hadden bijgedragen aan het maatschappelijk isoleren en deporteren van de Joden. De vertegenwoordigers van deze organisaties werden en worden vaak nog steeds beschouwd als collaborateurs.

In deze eerste omvangrijke vergelijkende studie naar de ‘Joodse raden’ in Nederland, België en Frankr...

In Auschwitz-de Judenrampe beschrijft Hans Citroen een vergeten treinstation. Bijna alle Europese Joden met bestemming Auschwitz, op de Hongaarse Joden na, arriveerden op deze locatie die officieel Auschwitz Bahnhof West werd genoemd, maar in de toenmalige volksmond de naam Judenrampe (Jodenperron) kreeg. In de Auschwitzliteratuur is er nagenoeg niets over vinden.

Volgens de communistische propaganda zouden er 4,5 miljoen mensen in Auschwitz zijn vermoord. Tegenwoordig is een aantal doden van...

In De getto's van Hitler schetst Gustavo Corni een beeld van het leven in de getto's, dat in het teken stond van honger en ziekte, van razzia's en dwangarbeid, van overbevolking en terreur. Meestal lieten de Duitsers het bestuur van deze voorportalenv an de dood over aan een Joodse Raad, en de ordehandhaving aan een Joodse politiemacht. Hoe gingen deze bestuurders om met hun verantwoordeijkheid? Hoe konden ze beslissingen nemenen die vaak duizenden van hun medemensen een wisse dood in dreven?...

Pieter Kohnstam woonde de eerste jaren van zijn leven, tijdens de

Tweede Wereldoorlog, met zijn ouders in Amsterdam. Anne Frank,

wier dagboek wereldberoemd werd, was zijn buurmeisje, zijn oppas

en speelde met hem. Toen de nazi¿s Nederland bezetten en de familie

Frank onderdook, besloten de Kohnstams niet gezamenlijk onder te

duiken maar te vluchten.

De Kohnstams maakten een hachelijke reis door bezet Europa naar

Spanje en daarvandaan naar Argentinië. De reis, die een jaar duurde ,

werd gekenmerkt d...