Positief zijn betekent niet dat je het negatieve negeert. Het betekent dat je sterker bent of wordt dan het negatieve. Dat is een groot verschil! Dit boek geeft een indruk van wat zich bij de bevrijding van Den Bosch afspeelde. Aan de hand van verhalen van gewone mensen. Opgeschreven door hen die erbij waren. Een daarvan was mijn vader Jan-Theo Werners. Een dagboekje uit die tijd, opgeschreven op het moment dat het gebeurde. Wat oorlog doet met mensen, is voor ons, na bijna 80 jaar, nauwelijk...

Als na twee jaar depressie de oorlogsherinneringen tevoorschijn komen is dat een klein wonder. Gelukkig blijven de stemmen van toen nog spreken middels geschriften. Illegaal gemaakte filmpjes en oorspronkelijke herinneringen. Het oorlogsdagboekje van mijn vader uit 1944 maakte iets in mij los.

De hongerwinter in Nederland was de winter van de Tweede Wereldoorlog van 1944 tot 1945. Er was een grote schaarste aan voedsel en brandstof. Het leidde, met name in de steden van west-Nederland, tot hongersnood. Naar aanleiding van deze gebeurtenissen uit het verleden kwam bij mij spontaan de behoefte op om er een lang gedicht over te schrijven. Dat was het uitgangspunt. Generaties ondervinden schade van wanbeleid en oorlog. We zijn er om elkaar te ondersteunen. Het gaat om medemenselijkheid.

Positief zijn betekent niet dat je het negatieve negeert. Het betekent dat je sterker bent of wordt dan het negatieve, Dat is een groot verschil! Dit boekje geeft een indruk van wat zich bij de bevrijding van Den Bosch afspeelde. Aan de hand van verhalen van een gewone man. Die man was mijn vader.

ODE AAN DE HELDEN

HOOPVOL LICHT, KRACHT

JIJ BENT JIJ, JE BENT WIE JE BENT

IK BEN MOE, GEDACHTEN

RUÏNES BIJ AVOND

ZOEKLICHTEN, SHIT HAPPENS

DE ANDER, LIEFDESLICHT

NEVEL, WATERDRUPPELS

onze vader die in de hemel zijt

uw naam worde geheiligd

uw rijk kome

uw wil geschiede op aarde

zoals in de hemel

geef ons heden ons dagelijks brood

en vergeef ons onze schulden

zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren

en leid ons niet in beproeving

maar verlos ons van het kwade

Informatie uit betrouwbare bron:

'Veel Brabanders begonnen op of rond Dolle Dinsdag (5 September 1944)

met het bijhouden van een dagboek; in de verwachting

dat ze snel bevrijd zouden worden.' Het is dus niet toevallig

dat mijn vader toen ook begon te noteren!

Bijna tachtig jaar in een stoffige doos. Heftige belevenissen, genoteerd door mijn vader toen het gebeurde. Hier volgt een reactie die mij ontroerde: 'Wat heb je er een mooi verhaal van gemaakt, en wat geweldig dat je een monumentje maakt voor jouw/jullie vader en moeder.

Na enig zoeken en navragen kwam ik dankzij mijn jongste zus het documentje op het spoor. Vervolgens kreeg ik de kopietjes, die mijn oudste zus voor mij verzorgde. Keurig gedrukt, maar bijna onleesbaar. Ik was razend nieuwsgierig naar de inhoud. Ze deed er een briefje bij: 'Papa heeft het op twee notitieblokjes geschreven, en heeft dat later in een schriftje overgeschreven. Eén gedeelte zat nog met een nietje vast, andere velletjes liggen los. Ik ga ze sorteren na kopiëring...'Met potlood ge...

Dit boekje geeft een indruk van wat zich bij de bevrijding van Den Bosch afspeelde. Aan de hand van verhalen van een gewone man. Die man was mijn vader.