De onbevangen zoektocht van Tino Klumpen leidt je langs plaatsen van herkenning. De vraag: ‘Wie ben ik?’ is een universele vraag. Iedereen kan zich in dit boek herkennen. Het is een rijke vindplaats van manieren om de vraag te beantwoorden. Ga mee op reis en laat je verrassen door de verhalen, brieven en dagboekfragmenten. De boek is rijkelijk geïllustreerd met tekeningen en foto’s van de hand van de auteur.

Op een dag ontsnapt Nellie, de Mechelse herder, uit haar kennel. Wie ze op haar pad ontmoet en welke avonturen ze met hen beleeft, komt ontroerend tot uiting dankzij de illustraties van Ayla Verschueren en tekst van Ineke Vander Aa. Het verhaal van Nellie maakt ons stil, en zet tot nadenken over de manier waarop we vandaag met onze honden omgaan. Het is geïnspireerd door ware gebeurtenissen, en wordt opgedragen aan alle Nellies uit onze omgeving.

Nellie vormt een prentenboek om van te houden...

Het is al in het nieuws geweest Anno 2018, Nep datingsites. Datingsites die mannen geld afhandig proberen te maken door mannen te laten denken dat ze met die vrouw op die profiel foto aan het mailen zijn. Alles is nep. Die mooie vrouw op die profiel foto... Daar heb jij helemaal geen contact mee, IK ben die gene die jouw mails terug beantwoord. Of 1 van mijn honderden Collega's Operators. Ik krijg betaald om met jou te mailen en om er voor te zorgen dat jij Credits blijft kopen. Nieuwsgierig ...

Het werk van de politie is en blij een speciale baan, die niet voor iedereen is weggelegd. Het is complexe baan, die vraagt om vakmanschap en het moet ook echt in je zitten. Waar anderen een stap terug doen, stapt een politieagent juist naar voren. En als iemand eenmaal bij de politie werkt, krijgen ze een blauw hart. Maar voor hoelang nog? Iedere stap of iedere handeling die zij verrichten, wordt tegenwoordig op een weegschaaltje gelegd. Afgewogen, bekritiseerd of via de sociale media verspr...

Dit is het persoonlijke verhaal van een militair die vanwege zijn slechte gehoor kort voor zijn pensioen wordt afgekeurd voor het uitvoeren van operationele taken. Vanaf dat moment stort hij zich als vrijwilliger op de belangenbehartiging voor zijn slechthorende lotgenoten. Hij geeft een inkijk in het werk bij een patiëntenvereniging. Activiteiten als voorlichting, belangenbehartiging en lotgenotencontact worden belicht. Aan de hand van zijn eigen ervaringen beschrijft hij wat slechthorendhe...

Ronald Diederik een Haagse jongen, met een aardig crimineel C.V. ik beschrijf in dit boek mijn leven op het woonwagenkamp in Den Haag en de periode dat ik met handel door Europa trok met een caravan. Ook de tijd dat ik in de wiet productie en handel zat en dat ik uiteindelijk bij de motorclub Satudarah terecht kwam.

En het ware verhaal over de moord op Haagse Rinus en wat mijn bijdrage was bij deze moord.

60 jaar waarnemen, doorleven, en weer doorgeven.

Mijn levensverhaal weergegeven, contact met vele mensen, culturen en cursusdeelnemers, een verhaal waar iedereen van droomt denk ik.

18 maart 2019

”U hebt Parkinson.”

‘Janneke den Ouden heeft een ontroerend, soms aangrijpend boek geschreven over haar leven met parkinson: mijnheer P. Hij komt totaal onverwacht als een kwaadaardig metgezel, die haar bestaan omver schopt. Haar dagen en vaak slapeloze nachten worden na hun eerste ontmoeting gekleurd door alle gevoelens die menselijkerwijs denkbaar zijn.

Zij zwerft van ongeloof naar het bittere besef van de waarheid.

Van hoop naar het zwarte gat van de wanhoop.

Van woede naar ...

2020. Eindelijk vindt Ann de moed haar vader te vragen naar de dagboeken van haar moeder. Van het moment dat ze te horen kreeg dat ze kanker had, tot ze de kracht niet meer had om een pen vast te houden, schreef Ginette haar gedachten, angsten en kleine gelukjes in die schriftjes. Vier jaar na haar dood durft Ann eindelijk te doen wat ze al lang in haar hoofd had: ze leest de dagboeken en gaat hierdoor in gesprek met haar moeder.

'De hand van mijn moeder' is een mix van poëzie, proza en dag...

Is iedereen geschikt om aan de deur te staan ?

Daar zal iedereen ongetwijfeld zijn mening over hebben, en dat is terecht.

Hoe kom je tot de beslissing om aan de deur te gaan staan ?

Rol je erin, via via, of via de sportschool, hou je van het nachtleven, of is dit de voorkeur omdat je dat gezeik van collega's in de zogenaamde 'nette beveiliging' meer dan zat bent?

Collega's die gewichtige rapportages schrijven aan de 'Hoofdbeveiliger' over een collega die een deur was vergeten af te sluiten ?

...