In 1851 kreeg de Groningse predikant Maurits Amshoff van zijn dokter het advies in een zeebad te kuren. Het zou heilzaam zijn voor hem en de ziekelijke leden van zijn gezin. In die tijd waren op de Nederlandse Waddeneilanden nog geen voorzieningen voor badgasten. Amshoff week uit naar het Duitse eiland Norderney waar al een halve eeuw een badinrichting in bedrijf was. Aanvankelijk was hij hier huiverig voor, maar zijn collega predikant Koppius wist hem te overtuigen.

Een jaar later is Maurit...

Halverwege de negentiende eeuw ontstond een toenemende belangstelling voor de Waddeneilanden. Oorzaak was het opkomende badbezoek dat overwaaide vanuit Duitsland.

De eerste badgasten kwamen alleen om te kuren, maar al snel kwamen er ook gewoon nieuwsgierigen. Al deze gasten wilden meer te weten komen over de eilanden, de bewoners en de geschiedenis.

Het zette Francis Allan er toe aan een serie boeken over de Wadden- en Zuiderzee eilanden te schrijven.

In dit boek beschrijft Allan dorpen, gewo...

Halverwege de negentiende eeuw ontstond een toenemende belangstelling voor de Waddeneilanden. Oorzaak was het opkomende badbezoek dat overwaaide vanuit Duitsland.

De eerste badgasten kwamen alleen om te kuren, maar al snel kwamen er ook gewoon nieuwsgierigen. Al deze gasten wilden meer te weten komen over de eilanden, de bewoners en de geschiedenis.

Het zette Francis Allan er toe aan een serie boeken over de Wadden- en Zuiderzee eilanden te schrijven.

In dit boek beschrijft Allan geschiedenis...

Franciscus Holkema (1841-1870) was de eerste botanicus die de flora van de Wadden-eilanden in kaart heeft gebracht. Hiertoe bezocht hij in de jaren 1868 en 1869 meerdere keren in een seizoen alle Waddeneilanden (inclusief Griend). Hij bracht hierbij niet alleen de afzonderlijke soorten in kaart, maar keek ook naar de totale vegetatie van het terrein. Ook legde hij een verband met de bodemgesteldheid. Om deze reden wordt hij wel de eerste plantensocioloog genoemd.

Holkema deed zijn onderzoek m...

In februari 1850 vertrok pastoor Westers van Ameland samen met drie leerlingen van de zeevaartschool van het Friese vasteland om terug te keren naar Ameland. De reis verloopt anders de zij voor ogen hadden. Noodgedwongen brachten zij drie dagen en nachten door op ijsschotsen, in een aanhoudende worsteling met koude, wind, sneeuw, regen, honger en dorst.

Op basis van een verslag in de Leeuwarder Courant schreef de Stiense predikant Van Berkum een verhaal over deze tocht in dichterlijke vorm.