In 2016 kreeg ik een nieuwe aortaboog in mijn borst vanwege een aneurysma. De aanloop naar deze ingreep besloeg een paar jaar waarin ik regelmatig het ziekenhuis bezocht. In alle stadia zette ik in gedichten op papier hoe het ging en wat dat met me deed. De weerslag is dit bundeltje, dat alles bij elkaar tien jaar beslaat, van de eerste voorbode tot de laatste nacontrole.

Ik draag deze gedichten in dankbaarheid op aan de artsen die me een nieuw leven gaven. Als er één les is die ik uit mij...

wees niet bang voor duisternis

vrees niet de draken onder je bed

ze zijn er niet, je hoeft niet te kijken

weet dat de schaduw achter je

aan de voorkant zonlicht is

ECLIPS is een dichtbundel tussen donker en licht, waarbij lichtvoetigheid wordt afgewisseld door zwaartekracht. We vallen, staan op en gaan verder. We springen. De speelse poëzie verrast, er wordt gedanst. Geen twijfel mogelijk, het licht overwint.

De stadsgedichten beschrijven Nijmegen aan de Waal met veel herkenbare plekken die...

Net als Egelmeisje wil gaan spreken, komt de maan op.

Poëzie over kijken en zien, aarzelen, op weg gaan,

terugdeinzen, reageren en reflecteren.

Wat betekenen de dingen om Egelmeisje heen?

Hoe kan ze ze benoemen? Hebben ze wel woorden nodig?