Music reflects subjectivity and identity: that idea is now deeply ingrained in both musicology and popular media commentary. The study of music across cultures and practices often addresses the enactment of subjectivity “in” music – how music expresses or represents “an” individual or “a” group. However, a sense of selfhood is also formed and continually reformed through musical practices, not least performance. How does this take place? How might the work of practitioners revea...

The concept of assemblage has emerged in recent decades as a central tool for describing, analysing, and transforming dynamic systems in a variety of disciplines. Coined by Deleuze and Guattari in relation to different fields of knowledge, human practices, and nonhuman arrangements, “assemblage” is variously applied today in the arts, philosophy, and human and social sciences, forming links not only between disciplines but also between critical thought and artistic practice. Machinic Asse...

The practices and perception of music creation have evolved with the cultural, social and technological contexts of music and musicians. But musical authorship, in its many technical and aesthetic modes, remains an important component of music culture. Musicians are increasingly called on to share their experience in writing. However, cultural imperatives to account for composition as knowledge production and to make claims for its uniqueness inhibit the development of discourse in both exper...

“Truth happens to an idea.” So wrote William James in 1907; and twenty-four years later John Dewey argued that artistic experience entailed a process of “doing and undergoing.” But what do these ideas have to do with music, or with research conducted in and through music—that is, with “artistic research”? In this collection of essays, fourteen very different authors respond with distinct and challenging perspectives. Some report on their own experiments and experiences; some off...

Liszt-kenner Albert Brussee heeft de afgelopen jaren talloze plaatsen bezocht waar zijn idool woonde en werkte. In dit rijk geïllustreerde, geheel in kleur uitgebrachte boek doet de auteur verslag van zijn soms avontuurlijke, soms vermakelijke belevenissen in het voetspoor van Franz Liszt. Op bevlogen wijze vertelt de auteur over zijn speurtocht naar het dorpje Woronince in Oekraïne, waar Carolyne von Sayn-Wittgenstein haar landhuis had en Liszt enkele maanden haar gast was. Daar ontstond d...

In Toekomstmuziek bracht neurowetenschapper en jazzmuzikant Artur C. Jaschke zijn inzichten over de relatie tussen improvisatie, de hersenen en muziek voor het eerst naar een breder publiek, en in Mind the Music doet hij dat nu ook voor een Engelstalig publiek. Zijn kennis van muzikale cognitie en neurologie komt samen met een toegankelijke, inspirerende beschrijving van ons oer-menselijk vermogen tot improvisatie, een vermogen dat zijn weerklank vindt in elk aspect van de samenleving. Hoewel...

Hoe maken we iets uit niets? Door te improviseren. Iedereen kan het. Maar waarom kan de een gemakkelijker improviseren dan de ander?

 
Toekomstmuziek is een lofzang op ons oermenselijke vermogen tot improvisatie. Improviseren wordt vaak in de eerste plaats geassocieerd met theater of jazzmuziek. Niet voor niets concentreert dit boek zich op de manier waarop de hersenen ons in staat stellen om te luisteren naar muziek en vooral ook om zelf te musiceren. Maar de creatieve vaardigheden die da...

De Mazeppa-vertelling inspireerde in de 19de eeuw tientallen kunstenaars, waaronder groten als Byron, Hugo, Géricault, Delacroix en Liszt. De auteur bespreekt circa veertig gedichten, toneelstukken en romans, waaronder een integraal gepubliceerde, volkomen onbekende Nederlandse Mazeppa-novelle uit 1853. Daarnaast bespreekt hij het genre hippodrama - een niet meer bestaande vorm van spektakel waarin het paard de hoofdrol speelt - want juist in circussen en theaters als Carré is het Mazeppa-v...

When one realises that thousands of liturgical chants were transmitted over more than three centuries in which there were no accurate means of melodic notation, the core repertoire of Gregorian plainchant has been transmitted with an astonishing degree of uniformity.

On the other hand, these chants are reflections of a living liturgy, and thus reflections of their particular surroundings: any monastic or collegial environment could develop its own conventions in relation to what only seems to...