De Duitse geschiedenis blijft onverminderd relevant voor de wereld van nu. Wie actuele gebeurtenissen in de Bondsrepubliek wil begrijpen, of de huidige verhoudingen in Europa, wordt steeds geconfronteerd met erfenissen uit de twintigste eeuw.

Dit boek biedt een handzame kennismaking met de Duitse geschiedenis vanaf het begin van de Weimarrepubliek tot het einde van de Koude Oorlog: met klassieke vraagstukken als de opkomst van het nationaalsocialisme en de val van de Muur in 1989, alsook min...

Nadat Bill Browders advocaat Sergei Magnitsky een gigantische misdaad openbaar heeft gemaakt waarbij Poetin zelf betrokken is, wordt hij opgepakt, gearresteerd, gemarteld en in de gevangenis vermoord. Browder was een zeldzaam succesvolle hedgefundmanager; als een van de eersten had hij door hoe krankzinnig veel geld er na de val van de muur en het uiteenvallen van de Sovjet-Unie verdiend kon worden in 'het wilde Oosten'. Maar het gaat mis. De Russische oligarchen gaan hem dwarszitten: ze over...

Internationale bestseller met een actueel voorwoord

‘Briljant, zeer waardevol en hoogst actueel.’ Peter Frankopan

‘Tot aan je knieën in het bloed staan, noemen correspondenten dat. Je leest het er op iedere pagina aan af.’ Joris Luyendijk

Het is bijna niet voor te stellen, maar soennitisch Saoedi-Arabië en sjiitisch Iran waren lange tijd bondgenoten. En toen brak in 1979 de Iraanse revolutie uit, werd de Heilige Moskee in Mekka belegerd en trok de Sovjet-Unie Afghanistan binnen. Saoed...

In 1978 trof Corrie Reinders Folmer-van Prooijen in de nalatenschap van haar vader, Willem van Prooijen (1898-1978), de dagboeken aan die hij in de jaren 1942-1945 geschreven had. Van Prooijen was in die periode commandant van de Nederlandse Marine Luchtvaartdienst en tevens commandant van het 321-Squadron. Gelegerd op een basis in Sri Lanka stond hij onder het opperbevel van Lord Louis Mountbatten. In 1945 was Van Prooijens eenheid uitgegroeid tot ongeveer 500 man en daarmee het grootste, z...

‘Een einde aan de komedie. (...) Eindelijk weer kunnen denken

en zeggen wat je wil, geen rol hoeven spelen, jezelf niet groter

hoeven voordoen dan je bent.’

Zo omschrijft Abraham Roos hoe hij zich voelt als Nederland

eindelijk is bevrijd. Bijna anderhalf jaar lang kon Ab, ondergedoken,

zichzelf niet zijn. Hij wás Theo van Leur, de vertegenwoordiger van

de Ortskommandant van Amerongen. Als de facto burgemeester

van het Utrechtse dorp onderhield hij tegelijkertijd nauwe banden

met het loka...

5 december 1983

Terwijl ik op een bankje in Fort Zeelandia zat te wachten op Naarendorp klapte een wachtcommandant in zijn handen naar mij. "Roep je je hondje zo ook?" vroeg ik. Dit leidde ertoe dat ik werd opgebracht door de Militaire Politie. We gingen het kantoor in. Ze wilden lezen wat ik had geschreven, omdat ik in een militair object zat te pennen. Ik weigerde steevast. Er werd druk getelefoneerd. Een andere soldaat van de Militaire Politie kwam me halen. Weer een andere commandant vroe...

12 juli 1989

Ik reed naar Pretoria en had een intens gesprek met Theo Albrecht in Burocadia. "I may be a junior diplomat," zei hij, "but I studied Anthropology. I do place myself into the shoes of blacks. I saw how my parents treated them. I think, you are basically a conservative, Willem, that is the generation gap between us." Hij toonde me een memo van drie pagina's, afkomstig van "an outside source" waarin opmerkelijke dingen over mijn komende boek werden gezegd. De source was kennelijk d...

23 januari 1990

Ik bedankte de president voor de gastvrijheid die ik thans vier jaar in zijn land had genoten. Ik legde uit hoe een verkeerd beeld ik me van Zuid-Afrika had gevormd voor ik hier arriveerde. Ook vertelde ik over mijn ervaringen in townships en hoe ik gesprekken had geregeld tussen Samuel Kolisang en Ephraim Tshabalala.

Geleidelijk aan stuurde ik het gesprek in de richting van hoe clandestiene operaties dikwijls in het geheim het succes van hervormingen probeerden te verstieren....

27 oktober 1994

Rechter B.C. Punt liet zich zelfs ontvallen: „Het gaat nu dus nog slechts om het bepalen van de hoogte van het schadebedrag.” Daar sprong Den Hertog bovenop. Ik had de Staat al zeer veel geld gekost.

Dat haal je de koekoek! Dat was het gevolg van de oekaze van de Staat, uitgevaardigd door Luns. Den Hertog keek steeds valser en liet zich ontvallen dat ik slechts theater aan het maken was. Dit heb ik fel bestreden. Ik sloeg terug en noemde Den Hertog en Van Velzen van Buiten...