20 mei 1992

Ze hebben nog niet in de gaten dat ik het pand niet meer ga verlaten. André Royackers verscheen. Ik overhandigde hem mijn persverklaring, die hij aandachtig las. „Ik neem dit serieus,” zei hij met een verbeten smoel. „Ik had er geen idee van hoe ernstig dit is,” zei hij. Intussen keurde hij mijn cheque goed en vertrok gehaast naar Sondaal en ambassadeur Van Buuren. Intussen, als alles volgens mijn instructies is verlopen, heeft Peter ter Horst via de fax mijn verklaring o...

4 juli 1995

„Jij bent een masochist. Je blijft je belangen schaden,” zei Pieter.

„Nee,” antwoordde ik, „ik verdom het om zoete broodjes bakken.”

Beatrix heeft haar buik al vol van de reis, eigenlijk door mijn pamflet, wat alles nodeloos compliceert.

„Waarom heb je die brochure niet achteraf geschreven,” vroeg Broertjes ook nog.

„Omdat de majesteit zelf in haar Kerstrede sprak over kletsen achteraf over eens gemaakte fouten.” Maar dat had ik in het pamflet ook duidelijk gem...

27 september 1996

Terug in het hotel kwam Kees Versteegh van NRC Handelsblad bij de balie naar me toe en zei: „Willem, ik wil dat je weet dat ik vorig jaar in Djakarta, tijdens een briefing met minister Van Mierlo, waarbij hij hoog opgaf over zijn ontmoeting met minister Alatas, de vraag heb gesteld: ‘Hebt u ook geprotesteerd over het feit dat Willem Oltmans geen visum kreeg?’” Van Mierlo wilde niet alleen geen antwoord geven, hij werd woedend. „Dat is gemakkelijk bij hem,” zei V...

12 mei 2000

Om 16:00 uur onderweg naar huis, kwam ik Peter Nicolaï tegen. Hij riep me van ver toe: „7 miljoen!ˮ Thuis barstte een waar pandemonium los. Vijf tv-ploegen, Het Parool, Trouw, en Hans van de Wereldomroep stonden voor de deur. Serge van Duijnhoven was er ook ineens met cadeautjes. En ook Eduard was meteen hier, maar natuurlijk was het Peter die ik wilde bereiken. Ik belde hem vijf keer. Hij kon het niet geloven. Hij voorzag dat het effect van de uitslag enorm zou zijn. Marie va...

6 mei 2002

We gingen om 11:00 uur met een auto Bagdad in. We maakten een wandeling over de markt en ik heb Bart een fotoboek over Bagdad cadeau gedaan (als aanmoediging). Vervolgens zijn we de wijk Al-A’amiriya gegaan, waar we de schuilkelder bezochten waar in 1991 408 mensen omkwamen, vooral vrouwen en kinderen, door een afschuwelijke voltreffer die recht door het beton ging, gevolgd door een tweede bom die in het gat veroorzaakt door de eerste bom viel en tot ontploffing kwam. De meeste m...

22 januari 1989

Ik heb weer eens iets vreselijks gehoord. Herman von der Dunk vertelde me telefonisch dat toen hij in NRC Handelsblad een positief artikel schreef over mijn Memoires, oud-ambassadeur H.N. Boon hem onmiddellijk een brandbrief had gezonden hoe hij in hemelsnaam een positief stuk over mij kon schrijven, want ik was eigenlijk een schurk. Herman antwoordde nooit op "men zegt" af te gaan en vroeg Boon hoe hij dacht dit te kunnen bewijzen. Boon had Zaken doen van mij gelezen en wegge...

10-10-1989

Televisienieuws "goes Hollywood", aldus Richard Zoglin. ABC TV World News Tonight liet op het nieuws een gedramatiseerde overhandiging van een aktetas door de spion Felix Bloch aan een KGB-man zien. Mam zei altijd al: "Truth is stranger than fiction." Wanneer televisienieuws nu fictie gaat vermengen met actualiteit, is het hek van de dam. Het ging al te ver toen Mike Hoover voor CBS ontdekte dat Mujahidin-rebellen in Afghanistan een elektriciteitscentrale hadden opgeblazen, en hij ...

7 december 2001

Poetin heeft toenadering gezocht tot de NAVO en de Europese ministers van

Buitenlandse Zaken willen de uitgestoken hand aanpakken en een nieuwe NAVORusland-

raad opzetten. Poetin denkt slim te zijn, maar de VS zijn bezig hem

steeds verder te isoleren en proberen stiekem de NAVO juist van samenwerking af te

houden. Het is rampzalig.

5 december 1983

Terwijl ik op een bankje in Fort Zeelandia zat te wachten op Naarendorp klapte een wachtcommandant in zijn handen naar mij. "Roep je je hondje zo ook?" vroeg ik. Dit leidde ertoe dat ik werd opgebracht door de Militaire Politie. We gingen het kantoor in. Ze wilden lezen wat ik had geschreven, omdat ik in een militair object zat te pennen. Ik weigerde steevast. Er werd druk getelefoneerd. Een andere soldaat van de Militaire Politie kwam me halen. Weer een andere commandant vroe...

6 februari 1988"Wim heeft er altijd bij willen horen, wat nooit is gelukt. Nu zoekt hij erkenning in zijn dagboeken," aldus André. Kletskoek. Ik heb nooit "erbij" willen horen, om te beginnen omdat ik in een vroeg stadium ontdekte uit wat voor rotkliekjes dit land bestond. Ik heb voor mezelf bewust een eigen plek ingeruimd. Ik zoek bovendien geen erkenning, want ik erken mezelf voldoende om "erkenning" van assholes niet nodig te hebben. Waar ik met mijn dagboek op doel, is to put the record ...