Curator Carmien Michels wijdthet septembernummer van DW B geheel aan Watlab.

Watlab is een schrijfwerkplaats voor podcastmakers, romanciers, essayisten, grafici, filosofen en dichters in de blikfabriek in Hoboken. De zeventien residenten die momenteel een plaats hebben in de schrijfwerkplaats maken voor het derde nummer van de jaargang een tekst. Er zijn vijf rubrieken op basis van verschillende Watlabsalons: verwerpelijke verbeelding, dieren als personage, rituelen, het heelal en het verbee...

Welke geheimen herbergt de scheepskist van Slauerhoff en wat schreef Edgar Cairo in zijn notitieboek? Aan de vooravond van het vijftigjarig jubileum van De Revisor duiken we samen met het Literatuurmuseum de archieven in. Twaalf auteurs lieten zich inspireren door documenten en objecten uit het museumdepot, van de dagboeken van Hanny Michaelis tot de kinderboekenillustraties van Thé Tjong-Khing. Een special vol poëzie, proza en essays over het belang van bewaren en de vele gedaantes die een...

Waar kunnen alternatieve werkelijkheden beter ontkiemen dan in de kunst? In #42 HET ALTERNATIEF, een special in samenwerking met Vlaams-Nederlands huis deBuren, gaan maar liefst 23 auteurs met de realiteit aan de haal. In hun teksten nemen ze de toekomst en de geschiedenis als uitgangspunt en onderzoeken ze hoe het anders kan of had gekund. Ze presenteren uitwegen en omwegen, door de werkelijkheid subtiel te vervormen of er juist radicaal mee te breken.

Parelduiker 2024/1

Reinjan Mulder beschrijft de Amsterdamse jaren van de Duitse exilschrijfster Grete Weil: haar pijnlijke ervaringen als fotograaf in de Beethovenstraat, en haar onderduik in de stad. Nu de Hollandse Schouwburg, waar zij bij de Joodse Raad werkte, weer als gedenkplaats zijn deuren opent, vraagt Mulder zich af: hoe heeft Grete Weil zich twaalf jaar lang in Amsterdam staande gehouden?

Jan Paul Hinrichs sprak tijdens een verblijf in het schrijvershuis in Sofia een groot aan...

Hoe zacht is de overreding van de woestijn die haar fijne rekeningen voor je uitrolt. Wat zoek je in deze woestijn, zei de stem in de woestijn waar niets te horen is. Waarom ben ik zo verlaten. Waarom is de Rode Zee zo vol haaien, vol met de wreedste dieren? En de stem antwoordt niet, want het is stil in de woestijn. Iemand heeft zich deze woestijn voorbehouden en die iemand was geen hotelbedrijf en geen oliemaatschappij.

Ingeborg Bachmann, vertaald door Paul Beers (1935-2024)

Dunne enkels en...