Toen Filip De Pillecyn in 1935 Monsieur Hawarden publiceerde, was dit verhaal over een Franse vrouw die zich in de buurt van Malmedy vestigt om daar als man door het leven te gaan een unicum in de Vlaamse literatuur. Afstandelijk en in een vrij verheven stijl beschrijft hij hoe de vrouw een nieuw leven opbouwt, maar soms ook ten prooi valt aan diepe melancholie.

De Pillecyn baseerde zich voor deze novelle op een waargebeurd verhaal dat hem verteld werd toen hij leraar was in Malmedy. N...

Een doornenkroon van smartelijke, stekelige monologen van een stokoude, blinde vrouw met bewustzijnsvernauwing. De vrouw is non, al zestig jaar ongeveer, na een weerbarstig huwelijk en een miskraam die zij toeschrijft aan de ijverzuchtige bruidegom.

Het is beklemmend, hoe Hugo Claus deze magische inkapseling geloofwaardig en zelfs respectabel maakt. De Verzoeking is een der indrukwekkendste kleine prozawerken van Hugo Claus.

- Wim Zaal, Elsevier's Magazine

De komst van de rustverstoorder overziet het leven van de schrijver Olivier, die zich met zijn vrouw in Ierland heeft gevestigd. Zij behoren tot het ras van de idealistische gelukzoekers. Hun zorgeloze leven zal totaal ontworteld worden door de komst van de zoon die bij de geboorte doof blijkt te zijn. De problemen bij het grootbrengen van het vreemde eigenzinnige kind drijven hen uiteindelijk volledig uit elkaar.

Remco Campert heeft zijn vader nauwelijks gekend; de journalist en dichter Jan Campert stierf toen de zoon dertien jaar was. Een groot deel van zijn leven werd Campert achtervolgd door mensen die hem in verband brachen met zijn vader, en die hem vragen stelden die hij niet kon beantwoorden. 'ik kreeg een hekel aan de schim die mijn vader was. Waar haalde hij het recht vandaan om in mijn leven te blijven rondspoken? Hij had zichzelf uit mijn leven verwijderd, waarom lukte het me niet om hetzel...

`Mijn jonge vriend kon het niet laten zijn eerste avonturen zonder mij, maar met dwergen en reuzen te boek te stellen. Nogal vrij van schaamte vond hij zichzelf een flink heerschap. Maar wie hoog van de toren blaast, kan diep vallen, zoals mijn goede vader zei. Op tijd voor hem verscheen

ik op het toneel des levens en werden de zwakke kanten van Tom Poes gemaskerd door mijn sterk en onbezoldigd optreden.

legt de heer O.B.B. te R. uit.

‘Een is er, die mij echt ziet die middag, een jonge aalscholver. Ik heb hem uit de verte waargenomen als vlek in de rotswand en ben naar hem toe gezwommen, de laatste meters steeds voorzichtiger, omdat ik er zeker van was dat hij zou opvliegen als ik te dichtbij kwam. Ziet hij me niet, is hij niet bang voor me, wacht hij op zijn ouders, kan hij niet vliegen? Ik weet het niet, maar hij laat mij tot vlak bij zich komen. Wel draait hij zijn kop een onmenselijk aantal graden, zodat hij de hele ...

Naast de familie Sievez woont Henk Wielheesen, die zijn moeder verliest als hij elf jaar is. Het is door toedoen van de buren dat hij in veiligheid wordt gebracht.

Jan Siebelink geeft een beeld van een heel leven en een bijzondere vriendschap.

Met een zeker ongeloof keek hij naar zichzelf. Hij kon van de kade springen. Het snelstromende water zou hem snel bij de brug gebracht hebben, en dan algauw zeven kilometer noordelijker bij zijn eigen dorp. Daar zou hij aanspoelen. Zijn lijden was dan a...

‘Soms wordt het mij te bar’

‘Ook een huisbediende kent zijn grenzen, al is hij maar een eenvoudig iemand. Het kan gebeuren dat zijn werkgever het te bont maakt, als ik mij zo mag uitdrukken. En dan wordt het personeel met de nek aangekeken zodat een ontslag op zijn plaats is. Het past me niet om namen te noemen, maar heer Olivier heeft mij enkele malen genoopt om mijn biezen te pakken.

Altijd keerde ik dan op mijn schreden terug. Want hij leidt een veelbewogen bestaan waar men zelfs boeke...