‘Het abonneeaantal is precies 26,’ schrijft J. Bernlef op 17 november 1959 aan G. Brands. De twee waren samen met hun vriend K. Schippers een jaar daarvoor met het blad Barbarber begonnen, een tijdschrift dat humor en dada in de Nederlandse letteren bracht. De drie kenden elkaar van de middelbare school en schreven brieven toen ze na elkaar in militaire dienst moesten of in het buitenland woonden. Waar, wat en wie er ook in de weg stond, de nummers bleven verschijnen en trokken de aandach...

Ze overleefden alles. De crisisjaren, de oorlog waarin ze vochten, onderdoken. Ze groeiden op in het interbellum, maakten de Watersnoodramp mee, de opkomende welvaart, emancipatiegolven. Ze traden – vijfentachtig jaar geleden – het klooster in, of trouwden met de handschoen. Ze zijn baron, of droegen kleding van de armenzorg en werden uitgefloten. Ze zijn honderd, en ouder, en ze weten (bijna) alles nog: de nieuwe generatie eeuwelingen.

Steffie van den Oord vroeg vijftien honderdjarigen h...

Vlak voordat prinses Beatrix achttien jaar werd, sprak Hella S. Haasse met haar en schreef zij een karakterschets van de kroonprinses. Beatrix: ‘Dat was voor mij een spannende ervaring, omdat ik daarmee – zij het via de pen van een ander – in de publiciteit zou treden.’ Nu koningin Beatrix weer prinses is, lezen we met hernieuwde blik het mooie, tijdloze Portret van prinses Beatrix.

Een jaar lang verruilden Jasper van Kuijk, zijn vrouw Ems en hun drie zoons (Acht, Zes en Vier) de Delftse binnenstad voor het Zweedse platteland nabij Karlstad. Zweden: het land van Van Kuijks moeder, zijn bonusland. Ze zagen het als een kans om de Zweedse taal en cultuur beter te leren kennen en de drukte en dynamiek van het leven in de stad achter zich te laten.

Uiterst geestig en liefdevol beschrijft Van Kuijk wat zo’n emigratie behelst. De uitdaging om een heel leven te verplaatsen: he...

In Podium van Europa vertelt Frans R.E. Blom de ontstaansgeschiedenis van de eerste schouwburg in het Nederlandse taalgebied: die van Amsterdam. Anders dan we geneigd zijn te denken, bedienden de theatermakers vanaf de opening in 1639 niet alleen de elite in de stad: de Schouwburg bood populair toneel voor een heel divers publiek. Veel van wat in de Schouwburg op de planken werd gebracht, naast werk van bekende stadgenoten, waren Nederlandstalige versies van succesnummers uit het buitenland. ...

‘“Er zijn dingen met me gebeurd/ dingen zo groot dat ik er niet om kan huilen”. Dat is een manier om het te zeggen, de woorden van iemand anders te lenen. Maar niet zonder me af te vragen of die woorden niet al te groot, te melodramatisch zijn voor iets wat zo vaak voorkomt als seksueel geweld.’

Verhalen over verdriet en pijn krijgen vaak de vorm van een sprookje: we overwinnen de draak, komen terug uit de afgrond en leven nog lang en gelukkig. Moeilijker wordt het wanneer dat niet lu...

Wanneer zijn vrouw hem een krantenfoto toont van Juma Collins, een levende vogelverschrikker op een rijstveld in de buurt van het Victoriameer, besluit Bart Koubaa op zoek te gaan naar de jonge Keniaan. ‘Wat weet ik van Afrika?’ vraagt hij zich gaandeweg af. Hij heeft besloten zich voor zijn project ver van zoekmachines op internet te houden, wil informatie uit de eerste hand en ontmoet tijdens een zomerreisje naar de Ardennen toevallig een oude bekende die drie jaar in Kenia heeft gewoon...