George Baker schreef zo’n vierhonderd liedjes en verkocht 20 miljoen platen. Zijn grootste succes kwam in 1975 met ‘Paloma Blanca’, een wereldhit die inmiddels 450 keer is gecoverd, vaker dan Bob Dylan’s ‘Blowing In The Wind’.

‘Paloma Blanca’ maakte George Baker multimiljonair, maar gaf hem weinig krediet. ‘Een dieptepunt in de nederpop’ schreef een krant. ‘Als u het nodig heeft naar “Una Paloma Blanca” te luisteren, raad ik u aan hulp te zoeken,’ vond een recense...

Wat is de echte oorzaak van depressie en wat is een echte oplossing?

Johann Hari lijdt al sinds zijn puberteit aan depressies, en begon ook al jong met het nemen van antidepressiva. Hem – en velen met hem – werd verteld dat zijn probleem werd veroorzaakt door een chemische onbalans in zijn hersenen. Eenmaal volwassen, en gewapend met sociaalwetenschappelijke kennis, begon hij te onderzoeken of dit wel klopt. Hij kwam terug met een radicaal ander verhaal over de oorzaken van onze pijn, en ...

Op het bord heb ik de ijzeren wet van elk verhaal geschreven: Iemand Wil iets, dat gaat Mis en dan gebeurt er iets Anders.

Twaalf volwassenen zitten zwijgend onder de tl-buizen. De eerste is een geleerde in de Middelnederlandse letterkunde, de tweede loodgieter, de derde woedend.

Al jaren geeft Nicolien Mizee les in verhalen schrijven, zowel aan de Volksuniversiteit als aan de Schrijversvakschool. Ze onderwijst haar leerlingen aan de hand van een aantal onbetwistbare regels en met geestige voo...

Op 20 november 1942 ontstaat er consternatie op Huize Zwaluwenburg, een psychiatrische inrichting voor vrouwen op de Veluwe. Tijdens een avondwandeling ontsnapt een aantal patiënten aan het toeziend oog van leerlingverpleegster Thea van der Horst. De meisjes komen terecht bij het Duitse legerkamp op ’t Harde. Ze beweren dat ze worden mishandeld en dat er joodse onderduikers op de inrichting verblijven. Er volgt een razzia.

Richard de Nooy zocht de waarheid achter de oorlogsverhalen van zi...

Hoewel we onszelf graag als rationele mensen beschouwen, blijken we vaak onrealistische, bijna mythische, verwachtingen van het leven te hebben. Omringd door coaches en stapels zelfhulpboeken geloven we heilig in de maakbaarheid van het bestaan. Ook de westerse samenleving koestert dit optimisme, waardoor rampen en catastrofes ons steeds weer verrassen. Deze karaktertrek heeft veel voordelen, maar ook één nadeel: we hebben de neiging de rampen uit het verleden te vergeten. Maar onverwachte ...

Na een grote, frustrerende opdracht kan illustrator Maaike Hartjes opeens helemaal niks meer. Alleen al de gedachte aan werk is haar te veel. Als een maand rust weinig verbetering brengt, probeert ze zichzelf te motiveren door een dagboek bij te gaan houden, maar wel op haar eigen manier: met tekeningen en collages.

In Burn-out dagboek geeft Maaike Hartjes de lezer een kijkje in dat dagboek. We lezen mee over haar paniekaanvallen, vermoeidheid en depressieve gevoelens, maar ook over haar zoe...

Dit is een kutleven, daarom moet ik in de lucht leven

Rapper Hef neemt geen enkel blad voor zijn mond. Niet in zijn muziek, ook niet in deze eerlijke, rauwe biografie. Open en eerlijk vertelt hij over een bijzonder leven vol hoogte- en dieptepunten, dat voerde van Rotterdam naar Amsterdam-Zuidoost en van Hoogvliet tot waar hij nu woont. Over de jonko en de henny gaat het, en over de chickies en fissa’s. Maar hij vertelt ook over de torenhoge eisen die hij aan zichzelf stelt als artiest, aa...

Dit is een boek over ziek worden. Over de weg kwijtraken en alle hoop verliezen. Over het gevoel dat we onszelf en iedereen teleurgesteld hebben. Maar het is ook een boek over beter worden. Over de draad weer oppakken, nieuwe vormen van zingeving ontdekken en de terugweg naar verbinding en vreugde vinden.Alain de Botton neemt ons mee op zijn reis naar een gezonde geest; van crisis tot herstel, van de momenten waarop we beseffen dat het allemaal te veel wordt tot de dagen dat we eindelijk het ...

Toen mijn grootmoeder op 5 maart 1943 gedeporteerd werd, stapte zij vol goede moed in de trein. Ze ging op zoek naar haar zoon, mijn vader, toen 23 jaar oud. Ze hoopte hem in een werkkamp te vinden. Tijdens haar ‘reis’ van Amsterdam naar Sobibor gooide zij briefkaarten naar haar familie uit de trein om te beschrijven wat zij zag, voelde en dacht.

Achtenzeventig jaar later, bij het ontruimen van mijn ouderlijk huis, vond ik deze kaarten terug. Om mijn vergaste en vervolgens verbrande groot...