Vanaf het moment waarop Hella Haasse, 20 jaar oud, zonder haar ouders vanuit Nederlands-Indië vertrekt om in Nederland te studeren, schrijft ze brieven aan hen. Vertelt ze eerst over de eenzaamheid en onwennigheid in Amsterdam, vol hilarische anekdotes, al snel is er geen briefverkeer meer mogelijk vanwege de oorlog. Haar vader en moeder, ieder in een ander jappenkamp geïnterneerd, lezen pas jaren later hoeveel ingrijpends er in Hella’s persoonlijke leven is gebeurd. De ontmoeting met Jan...

Betogingen tegen het gebruik van plastic. Paniek

Betogingen tegen het gebruik van plastic. Paniek over dramatisch dalende biodiversiteit. Zorgen om de leefbaarheid van de oceanen. Onrust over klimaatverandering. Vandaag? Nee, in 1972. De milieucrisis is ouder dan veel mensen denken, en de wetenschappelijke en politieke strijd erover is dat evenzeer. De planeet gaat eraan, riepen onheilsprofeten destijds. Nee, susten vooruitgangsgelovigen: wetenschap en techniek zullen ons redden. Aanleiding v...

Hoe radicaliseren mensen? Wat fascineert ons zo aan narcistische politici? Waarom zijn we verslaafd aan beeldschermen? Waar ik ophoud is een intellectuele zoektocht naar de onderstromen van onze samenleving. In deze verzameling wervelende essays combineert Arthur Eaton literair commentaar met inzichten uit de spreekkamer. Centraal staan de verhalen die we over onszelf aan elkaar vertellen, maar juist ook de verhalen die we liever weglaten. De essays zoeken waar het wringt en schuurt – het o...

Er is geen bewijs dat de ‘kunstenaars’ van de grotten van Lascaux mannen waren. Zoals er ook geen bewijs is dat alleen mannen op bizons joegen of dat technische vooruitgang in de vroegste landbouw enkel aan mannen te danken is. Wél is duidelijk dat onze kijk op de geschiedenis mannelijk bepaald en patriarchaal is.

Toen in de negentiende eeuw de prehistorie voor

het eerst als periode werd bestudeerd, werd de blik

daarop ontwikkeld door mannen. Zij projecteerden

de stereotypen van hun tijd...

Oude kaarten, of ze nu getekend zijn, met de hand

ingekleurd of gedrukt, laten een wereld zien die ver

weg lijkt. Maar is dat zo?

In de Universitaire Bibliotheken Leiden bevindt

zich een rijke collectie oude kaarten en atlassen die de

Leidse verzamelaar Johannes Tiberius Bodel Nijenhuis

honderdvijftig jaar geleden aan de universiteit schonk.

Een groot aantal kaarten in deze collectie beeldt

grenzen af. Grenslijnen, waterlinies, riviergrenzen,

staatsgrenzen, dijken en sloten, zelfs de grens

tu...

Dat is Jaap! Het buitengewone levensverhaal van topdirigent Jaap van Zweden is de openhartige biografie van een van de grootste dirigenten van onze tijd. Topviolist en sterdirigent Jaap van Zweden (Amsterdam-West, 1960) voetbalt in zijn jeugd met z’n vriendjes op straat én speelt elke dag urenlang viool in de woonkamer thuis. Als hij in 1977 op zestienjarige leeftijd het prestigieuze Nationale Vioolconcours Oskar Back wint, gaat een droom in vervulling: met het prijzengeld kan hij studeren...

Avonturen op de maan van Pepijn Lanen is het ultieme boek voor De Jeugd van Tegenwoordig-fans. Met zijn rijke fantasie tovert Pepijn Lanen in Avonturen op de maan het alledaagse om in rake, intergalactische tekstpareltjes. ‘Vroeger interesseerde het me allemaal geen reet. Het veranderen van de seizoenen. Eerst was het te warm, daarna de hele tijd regen, toen fakking koud, vervolgens weer de hele tijd regen en dan was het Koninginnedag en bijna zomervakantie als je een beetje vakkundig met j...

Waar ben je thuis? van Aaltje van Zweden is een urgent en ontroerend boek dat niemand mag missen. Terwijl Aaltje van Zweden op een morgen in Amsterdam naar buiten kijkt, komt er ineens een gedachte bij haar op: wat als je in gevaar bent en niemand wat doet? Ze heeft zich dat nog nooit eerder afgevraagd. Aaltje begrijpt niet helemaal waarom dit zo scherp binnenkomt en besluit op onderzoek te gaan. Het blijkt dat er vanuit de woning waar ze tijdelijk woont tijdens de Tweede Wereldoorlog een Joo...

Delphine Horvilleur leeft als rabbijn met de dood. In dit boek, dat ze schreef tijdens de coronacrisis, behandelt ze dit thema heel indringend vanuit haar dagelijkse praktijk als geestelijke die de nabestaanden van een gestorvene moet bijstaan in hun verlies. Ze vertelt hoe ze met haar verhalen, die vaak zijn gebaseerd op oude heilige teksten, troost probeert te bieden. Ze houdt de deuren open tussen de levenden en de overledenen zodat iedereen rustig vrede kan sluiten met zijn of haar ‘gee...

We leven, merkte Joan Didion al op, in onze verhalen. We maken de werkelijkheid kloppend – of aantrekkelijk, of smeuïg, of interessant – door die in te passen in narratieven. Maar als we het hebben over narratieven, hebben we het dan niet eigenlijk over clichés en stereotypen? Film, de kunstvorm die zo dicht tegen de werkelijkheid aan schuurt, geeft ons voorbeelden om naar te leven en rollen om te spelen. We spiegelen ons aan personages, dromen weg bij happy endings, laten ons overtuige...