Kakker beleeft allerlei avonturen met zusje Anne-Fleur, mama Sophie en papa Robert-Jan. In Amsterdam-Zuid of ’t Gooi, tijdens de skivakantie in Val Thorens of in de zomer aan de Côte d’Azur. Natuurlijk zijn Oom Gijsbrand, Oma Pauw, Opa Bridge, Oma Chardonnay en Opa Cabrio ook van de partij.

In de wereld van Kakker is alles dolle pret, dik in orde en zoals het hoort. In Ons Soort Wereld wordt gehockeyd bij de juiste club, is het 'old boys and girls network' super belangrijk en komt alles...

Na het succes van 'Het ergste moet nog komen' kon een tweede collectie met oneliners van Pieter Bouwman niet uitblijven. In 'Gezellig bijkletsen!' toont hij zich wederom de ‘troostende noodlotsprofeet pur sang’, die alle registers opentrekt om de mens haarscherp – met een paar woorden! – in zijn eigenaardigheden en tekortkomingen te typeren. Deze bundeling van uiterst geconcentreerde zinnetjes bieden de lezer momenten van inzicht, verbijstering en verlichting.

Ter afwisseling van de o...

Nanoe is dertig geworden. Ze heeft drie jobs, waaronder juf.

Samen met haar lief en een verhuiswagen vol kringwinkelmeubels is ze net verhuisd naar de rand van de stad. Vlees eten doet ze niet, behalve gehaktballen. Ze is bang voor clowns en klimaatopwarming. Ze denkt nogal eens na. Over kinderen en of ze die al dan niet wil, bijvoorbeeld. Maar ook over honden met fluojasjes. Met een azuurblauw potlood in de hand probeert Nanoe het leven beter te begrijpen. In Shit, ik ben al dertig toont ze ...

Al meer dan veertig jaar schenkt Luc Zeebroek ons onder de naam Kamagurka een blik in zijn wonderlijke kosmos. In zijn hoekje in NRC Handelsblad kunnen we daar dagelijks getuige van zijn. Velen leerden van hem dat je de wereld maar beter met een flinke korrel zout kunt nemen.

In samenwerking met de Vlaamse uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts presenteert De Harmonie in Voorbij de grenzen van de ernst het totaalfenomeen Kamagurka. Als spottende cartoonist, maar ook als beeldend kunstenaar, theat...

Wouter blikt dankbaar terug op de taal waarin hij opgroeide.

Een ode. Aan mijn moeder, die in halve zinnen sprak, en zo mijn verbeelding stimuleerde.

Aan mijn vader, die kon vloeken als een onweer.

Aan Olivier, die me leerde schelden.

Aan meester Luc, die me het opstel schonk.

Aan tante Agnes, die me waterkieken deed eten.

Aan meester Hugo, die me leerde dat mime niets voor mij was.

Aan meester Jo, die me leerde praten zonder trillende kin.

Aan dansleraar Jack, door wie ik regelmatig een im...

En dan ligt er plots een naakte profvoetballer naast je in bed.

Hij heeft alles mee. Hij is aantrekkelijk, grappig en bovenal

vrijgezel. Klein detail: hij valt op jou, op mannen...

David weet het zeker: Sem is zijn droomman.

Wonder boven wonder is de liefde wederzijds.

Het enige nadeel is dat Sem al jaren in een streng huwelijk zit.

Niet met een man. Niet met een vrouw, maar met het profvoetbal.

Een huwelijk tussen hem en Ajax.

Is daarin wel plek voor David: een voetbalman?

Brussels is considered the de facto capital of the European Union. But Brussels is also the capital of Belgium and, as such, the unofficial capital of surrealism.

This has not escaped the notice of twenty-something Cato Beljaars. With an eye for peculiarities and a well-functioning camera, she roams the streets of the not very clean society of Brussels, recording absurdity, humour, creativity and joyful chaos.

Marianne is met Bert. Ze is er niet echt enthousiast over, maar hij ook niet over haar waarschijnlijk – zo is het leven nou eenmaal. Gelukkig kan ze vluchten in de romantische romannetjes die ze schrijft om geld mee te verdienen en die zich afspelen op kastelen en in ziekenhuizen. Ze leeft enorm mee en zo heeft ze elke dag haar avonturen in een wereld van de fantasie. Maar dan komt er opeens een werkelijkheid om de hoek zetten en staat er midden in haar kamer een manspersoon met groen haar,...

Het is een icoon van de sociale media: Kakhiel.

Een half miljoen mensen volgt Kakhiels werk op Instagram, honderdduizenden op Facebook, Twitter en Kakhiels eigen website.

Wie de m/v/x achter het pseudoniem Kakhiel is, blijft een goed bewaard geheim, maar de boeken zijn dat niet. De eerste Dikke Kakhiel verkocht als zoete broodjes, en daarom is er nu deel 2: nog beter, nog grappiger, nog onnozeler. Haha, doei.