In 1620 werd de Hollandse schilder Justus van Stuling (Joost van Stuijling) verzocht om als hofschilder naar Marokko te gaan. Hij zou onder meer fresco's aanbrengen in he El-Badi paleis. Toen zijn tijd erop zat, mocht hij niet meer terug naar het vaderland, ondanks smeekbedes van bevriende kooplieden en een verzoek van de Staten-Generaal. Wat is er met deze kunstschilder gebeurd? Heeft men in zijn geboorteplaats Delft nog iets van hem vernomen? Of in zijn woonplaats Rotterdam? Of is hij missc...

Uit het verslag van mijn vader:

'Een jongeman uit onze buurt keek uit het raam.

Hij was meteen dood. Getroffen door een granaatscherf'.

Informatie uit betrouwbare bron:

'Veel Brabanders begonnen op of rond Dolle Dinsdag (5 September 1944)

met het bijhouden van een dagboek; in de verwachting dat ze snel bevrijd zouden worden.

Het is dus niet toevallig dat jouw vader toen ook begon te noteren!'

Op 9 September begint het verslag met het neerschieten van de landverrader de Kin.

Dat speelde...

Ake Ake Kia Kaha! The story of a tail-end Charlie is het verhaal van Alwyn Amos.

Zoon van een mijnarbeiders familie uit Heanor, U.K., die op zijn 19e dienst nam bij de RAF als staartschutter van een Lancaster bommenwerper.

Zijn verhaal begint in Somercotes 1922 met zijn geboorte en eindigt op 21 maart 1945 boven Münster als hij sneuvelt tijdens een bombardementsvlucht.

Ake Ake Kia Kaha! The story of a tail-end Charlie is the story of Alwyn Amos.

Son of a mining family from Heanor, U.K., who...

“U bent dood, sorry!”, zei de ambtenaar tegen Fred Marree (1952). Hij was verwisseld met zijn overleden nicht en werd zo in één klap van de digitale kaart geveegd. Geen rijbewijs, geen paspoort, geen pensioen, zelfs geen zorgverzekering. Het werd een bizarre kruistocht voor zijn administratieve wederopstanding. Al na twee dagen werd de partner van Marree door zijn pensioenfonds gecondoleerd met de mededeling dat het pensioen stopt. Hoewel de persoonsgegevens kennelijk met ongekende snel...

De auteur, in 1935 in Semarang geboren, genoot in Nederlands-Indië haar eerste schoolonderwijs.

Nadat Japan in 1942 aan de oorlog ging deelnemen, maakten zij en haar ouders een heel moeilijke periode door. Vader en grootvader van moederskant werden door Japanners opgepakt en naar kampen weggevoerd. Ook in Tegalsari, waar de auteur met moeder en jongere zusje woonde, was de oorlog merkbaar. Zij moest Japanse woorden leren, Japanse liedjes zingen en de Japanse groet brengen. Na de capitulatie ...

As a human being, I feel obligated to my fellow human beings to speak up and condemn religious falsehoods because I believe that my indifference to the suffering of others makes me just as guilty as those responsible for the suffering of others, and therefore, the best I can do is to condemn and shame those who take pleasure in abusing those who use religions as a predicate.

Herman Schouten (1944) beschrijft in dit boek drie generaties Schouten die de gevolgen van een keuze voor het nationaalsocialisme moeten ondergaan en hoe dit doorspeelt in de families (transgenerationele overdracht). Ook is in dit boek aandacht besteed aan Kamp Amersfoort en de diverse andere kampen in de omgeving van Amersfoort.

Waargebeurde korte humoristische verhalen met een lintje droefheid. Voornamen zijn vanwege privacy gewijzigd.

Dit boek lees je als je even zin hebt in een vrolijk moment: achter de wolken schijnt de zon!

Laurens Windig (1943) is een ras Amsterdammer. Hij heeft een rijk creatief leven en begon met het schrijven van libretto’s en poëzie, wat uiteindelijk resulteerde in het schrijven van verhalen. ‘Korte verhalen’ is zijn zesde boek.

José Traas, was 20.359 dagen op Aarde, in haar leven heeft ze heel wat meegemaakt. Maar na haar dood was het duidelijk dat haar adviezen, arm om iemand zijn schouders of andere kleine gebaren een groot verschil maakte. Er zijn mensen naast mijzelf die haar nog elke dag missen. Jose Traas was een vrouw met een warm hart, maar kende ook genoeg onplezierige momenten waardoor ze soms erg complex was. Ze had een uniek karakter, waardoor ze niet snel onder de indruk was. Je kon Premier der Nederla...

Een Duitssprekende familie werd in 1946 uit hun geboortestreek verdreven na jarenlange discriminatie. Al eeuwenlang woonde deze Sudeten-Duitse familie in het Boheemse Tsjechië. Maria Tölg en haar familie kwamen terecht in Oost-Duitsland, waar ze opnieuw onderdrukt werden, ditmaal onder het communistische regime. In het geruïneerde Duitsland werden zij jarenlang als indringers gezien. Hoe overleefden zij hun verbanning?

Decennialang hing in het dorp Božanov waar ze uit verdreven waren ee...