“U bent dood, sorry!”, zei de ambtenaar tegen Fred Marree (1952). Hij was verwisseld met zijn overleden nicht en werd zo in één klap van de digitale kaart geveegd. Geen rijbewijs, geen paspoort, geen pensioen, zelfs geen zorgverzekering. Het werd een bizarre kruistocht voor zijn administratieve wederopstanding. Al na twee dagen werd de partner van Marree door zijn pensioenfonds gecondoleerd met de mededeling dat het pensioen stopt. Hoewel de persoonsgegevens kennelijk met ongekende snel...

De auteur, in 1935 in Semarang geboren, genoot in Nederlands-Indië haar eerste schoolonderwijs.

Nadat Japan in 1942 aan de oorlog ging deelnemen, maakten zij en haar ouders een heel moeilijke periode door. Vader en grootvader van moederskant werden door Japanners opgepakt en naar kampen weggevoerd. Ook in Tegalsari, waar de auteur met moeder en jongere zusje woonde, was de oorlog merkbaar. Zij moest Japanse woorden leren, Japanse liedjes zingen en de Japanse groet brengen. Na de capitulatie ...

Herman Schouten (1944) beschrijft in dit boek drie generaties Schouten die de gevolgen van een keuze voor het nationaalsocialisme moeten ondergaan en hoe dit doorspeelt in de families (transgenerationele overdracht). Ook is in dit boek aandacht besteed aan Kamp Amersfoort en de diverse andere kampen in de omgeving van Amersfoort.

Waargebeurde korte humoristische verhalen met een lintje droefheid. Voornamen zijn vanwege privacy gewijzigd.

Dit boek lees je als je even zin hebt in een vrolijk moment: achter de wolken schijnt de zon!

Laurens Windig (1943) is een ras Amsterdammer. Hij heeft een rijk creatief leven en begon met het schrijven van libretto’s en poëzie, wat uiteindelijk resulteerde in het schrijven van verhalen. ‘Korte verhalen’ is zijn zesde boek.

José Traas, was 20.359 dagen op Aarde, in haar leven heeft ze heel wat meegemaakt. Maar na haar dood was het duidelijk dat haar adviezen, arm om iemand zijn schouders of andere kleine gebaren een groot verschil maakte. Er zijn mensen naast mijzelf die haar nog elke dag missen. Jose Traas was een vrouw met een warm hart, maar kende ook genoeg onplezierige momenten waardoor ze soms erg complex was. Ze had een uniek karakter, waardoor ze niet snel onder de indruk was. Je kon Premier der Nederla...

Een Duitssprekende familie werd in 1946 uit hun geboortestreek verdreven na jarenlange discriminatie. Al eeuwenlang woonde deze Sudeten-Duitse familie in het Boheemse Tsjechië. Maria Tölg en haar familie kwamen terecht in Oost-Duitsland, waar ze opnieuw onderdrukt werden, ditmaal onder het communistische regime. In het geruïneerde Duitsland werden zij jarenlang als indringers gezien. Hoe overleefden zij hun verbanning?

Decennialang hing in het dorp Božanov waar ze uit verdreven waren ee...

My Dutch grandparents met in an orphanage, married 'with the glove' and left for 'Indië' with rising expectations. How did they cope with Depression, Japanese Camps, Bersiap and the Dutch Indonesian War?

Bart Neervoort, successful business man in construction; and André Spoor, colonial administrator, were relatives and close friends. Their wives and daughters spent years together in Japanese camps, whilst their sons were students in the Netherlands under Nazi rule.For years communication w...

Citaat blz. 26: 'Even later kwam door 't open raam een Tommie gesprongen. Het was de vriend van de gewonde Engelsman. hij ging op de uitkijk zitten. Ondertussen vertelde hij me dat de nieuwe brug over het kanaal vannacht in alle stilte gelegd was. Een pracht stukje werk en dat onder het gevaar van granaatvuur van de Moffen. Maar de Tommies hebben er meteen de vlammenspuit op gezet. Vandaar die geweldige brand. Zes Moffen waren verbrand. De Duitser die ons voor het springen van de brug gewaars...

In 1903 arriveerde een Duitse avonturier in Nederlands-Indië. Hij ontmoette een inlandse vrouw en kreeg met haar zes kinderen.

Zijn derde kind, Anton, kwam in weeshuizen terechr, werd door de Nederlanders als Duitser geïnterneerd , door de Japanners als KNIL militair te werk gesteld aan de Birma Spoorweg en vocht tegen de Indonesische Republikeinen na de Tweede Wereldoorlog. Hij vertelde zijn verhaal pas later aan zijn zoon. Had hij zijn leven of noodlot een andere wending kunnen geven?

De Raven woonden eeuwen in het Zwitserse Dubbeldal. En ze zouden daar zeker voor altijd gebleven hebben, maar de laatste jaren hadden ze pech. Enkele koude winters en vele dieren die de winters niet overleefden. Naar het Zuiden dan maar. Gewoon de rivier volgen. Ze vestigden zich dan maar in Kamdaland, een provincie van Frankrijk.

Kamdaland was een verlaten provincie. Ze was vroeger bewoond geweest en nu woonden hier en daar nog wel enkele mensen, maar het geheel oogde desolaat.

De Raven ma...