‘De Nederlanders in het openbaar de les te lezen, maakt ze waarschijnlijk nog koppiger in plaats van minder koppig. En ze zijn al koppig genoeg,’ schreef een Britse diplomaat in juli 1947.

Hoe keken de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk in de periode 1945-1949 aan tegen de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog? Toonden zij vooral begrip voor het Nederlandse politieke en militaire beleid of eerder voor het Indonesische standpunt, en op welke manieren probeerden zij de ...

De strijdkreet ‘bersiap!’ klonk in talloze steden en dorpen in Indonesië tijdens de eerste maanden na het uitroepen van de onafhankelijkheid, op 17 augustus 1945. De alom gehoorde oproep ‘paraat te staan’ voor de vrijheidsstrijd van de jonge natie markeert de start van de Indonesische revolutie en luidde een periode in van extreem geweld. Deze gewelddaden waren voornamelijk gericht tegen burgers en dienden geen militair doel.

'Het geluid van geweld' schetst de dynamiek van dit extrem...

In een guerrillastrijd als de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog zijn inlichtingen doorslaggevend voor het behalen van militaire successen. Geen wonder dus dat Nederland en de Republiek Indonesië van 1945 tot 1949 een grimmige inlichtingenstrijd voerden. Daarbij gebruikten zij spionage, infiltratie en andere – veelal extreem gewelddadige – middelen, onder meer bij het verhoren van gevangenen. Ook zetten zowel Nederlanders als Indonesiërs – met wisselend succes – een wijdvertakt a...

Although it has long been known that the Indonesian War of Independence was far more violent than generally assumed by the Dutch public, for a long time the tendency to downplay, ignore, or justify the scale and nature of this violence dominated. 'Tales of Violence' examines how politicians and administrators in both the Netherlands and Indonesia have dealt with this large-scale violence and poses painful questions.

How were the violence of war and the numerous excesses between 1945-1949 disc...

Tijdens de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog was aan Nederlandse zijde een belangrijke rol weggelegd voor Vrouwe Justitia. Militairen dienen zich binnen en buiten gevechtsacties aan de wet en tal van regels en voorschriften te houden. Doen zij dat niet, dan kan daar zowel krijgstuchtelijk als strafrechtelijk tegen worden opgetreden. Maar gebeurde dat destijds ook? Nederlandse krijgsraden berechtten niet alleen Nederlandse militairen, maar ook Indonesiërs die zich tegen het koloniale geza...

In dit nummer van Scheepshistorie staan de volgende artikelen:

De zeeslag bij Solebay

In de zomer van 1672 verkeerde Nederland in een weinig florissante situatie. Van alle kanten dreigde oorlogsgevaar. Was Engeland nog te vertrouwen? Nee, de nederlaag bij Chatham moest gewroken worden. Er volgde een zware strijd ter zee in de aanloop naar de derde Nederlands-Engelse oorlog.

Afschaffen van het oorlam

Het verstrekken van sterke drank was een vertrouwde gewoonte op Nederlandse schepen. Rond het ...

De Indonesische onafhankelijkheidsoorlog is in Nederland lange tijd aangeduid met versluierende termen als ‘politionele acties’. In werkelijkheid was het een ware oorlog waarin Nederlandse troepen met moderne wapens de strijd aangingen. De inzet van artillerie, bommenwerpers en scheepsgeschut werd niet geschuwd in het streven de gewapende ‘opstand’ de kop in te drukken. Wat waren de gevolgen van bombardementen en beschietingen met dergelijk grof geschut? In welke gevallen werden deze ...

In dit nummer van Scheepshistorie staan de volgende artikelen:

Geuzen in de zeegaten

In 1570 sloten drie watergeuzenkapiteins een overeenkomst om samen op te trekken in de onderneming waarvoor Willem van Oranje hen opdracht had gegeven. Het doel was de Spaanse overheersers optimaal schade toe te brengen. Al in 1570 hadden de watergeuzen hun eerste grote slag geslagen op het Vlie. Dat was het gebied waar de aanvoer van goederen naar Amsterdam met regelmaat passeerde. De ondernemingen van de ge...

'Onze Revolutie' bevat een selectie vertaalde Indonesische artikelen over de Indonesische revolutie (1945-1949) en de betekenis van die revolutie voor de ontwikkeling van de natie. De artikelen – geschreven door tijdgenoten en academici van verschillende generaties – laten de complexiteit van de Indonesische revolutie en de strijd voor de onafhankelijkheid zien, en ook de ontwikkelingen in het Indonesische denken daarover.

Nationale en lokale ontwikkelingen werkten op elkaar in. Aan bod k...

Hoewel al langer bekend is dat de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog veel gewelddadiger was dan algemeen door het Nederlandse publiek werd aangenomen, domineerde lange tijd de neiging om de omvang en de aard van dit geweld te relativeren, te negeren of te rechtvaardigen.

'Talen van geweld' onderzoekt hoe politici en bestuurders in Nederland en Indonesië zijn omgegaan met het grootschalig geweld, en stelt pijnlijke vragen. Hoe werden het oorlogsgeweld en de talrijke uitwassen in de jaren ...