In 2009 begon Leen van der Reiden aan z n ontdekkingsreis achter het toetsenbord. Hij ontdekte dat het schrijven hem ontzettend veel plezier bracht, en er waren zelfs lezers die het ook leuk vonden om zijn verhalen/blogs op Hyves en Facebook te lezen. Nu in 2013, rond de 85 verhalen verder, heeft hij op verzoek van z n moeder, alle verhalen gebundeld. Zij is misschien wel samen met z n vader de grootste fan van z n verhalen. Hij draagt deze bundel daarom ook op aan z n moeder Nel. Dat neemt n...

Niets zo leuk als leedvermaak. Dat blijkt wel uit het feit dat de best gelezen online columns van feetje juist die stukjes zijn die bol staan van de zelfspot.

In korte maar krachtige columns maakt zij ons deelgenoot van haar leven en haar gedachten. Met een flinke dosis humor waarbij ze zichzelf en haar omgeving niet spaart.

Kort door de bocht, maar altijd recht door zee.

Het einde van de 20e eeuw in het zuiden des lands. Vaals, een dorp dat zich stad waant, wordt eens per maand geteisterd door de zieleroerselen van enkele Vaalser fanatici. In het holst van de nacht wordt de Vaalser Kolder Folder onder het volk gebracht. Een filosofisch naslagwerkje vol wild woekerend gedachtegoed. Ook het Hippoteam (legendarisch binnen de gemeentegrenzen van dit mooiste dorp van de Euregio) levert zijn bijdrage aan deze teistering van de gegoede burgerij.

Marc Brauers, mede o...

Soms loop ik ergens en dan gebeurt er niet veel. Dat komt eigenlijk best vaak voor, maar het voelt toch wel goed. Dan komt er op zo’n gezapige zomerdag een mooie compositie voor mijn lens en ik druk af omdat het er goed uit ziet. En dan ontstaat de noodzaak om mijn gedoodverfde omslag te verbinden met de inhoud van mijn boek. Plotseling bevat die werkelijkheid dan een persoon die schrijft.

En ik ben niet de enige. Dagelijks heb ik te maken met anderen die schrijven en beelden maken, in een ...

Een haperend geheugen, Wii-knieën, snedig taalgebruik, een beursgorilla, de geboorte van zijn dochters of Piet Piraat; Frank Agter weet met zijn unieke schrijfstijl ieder onderwerp te laten leven. Zijn columns zijn doorspekt met veel humor, maar zetten je altijd aan het denken.

Dit boek bevat 58 stukjes proza en poëzie. Soms en spreuk, soms een elfje, haiku, en columns.

Verder poëzie die ik al eerder in andere boeken heb ondergebracht.

58 is een jaar en zes weken. Dat is een officiële rouwperiode.

Je hoeft niet in de rouw te zijn om dit boekje te kunnen waarderen.

Ik ben het wel op dit moment en put er troost uit om dit allemaal op te schrijven.

Relativerend spring ik van het ene stukje naar het andere.

Ik spring van schots op schots tot ik aan de overkant ...

‘Ik ken een meneer met een poedel en die praat tegen zijn hond alsof het een kind is.’

Ik ben op een feestje en sta samen met nog een paar mensen in een kring om de spreekster heen. Deze staat met een glas in haar hand te genieten van de aandacht. Ze gaat nog even door: ‘Zooooo, Meisjepeisje, jij bent wel moe na zo’n lange wandeling, hè?’ kirt ze, de meneer met de poedel imiterend. ‘En die poedel heeft een jásje aan, nou jaaaaa!’

De mensen om haar heen slaan zich op de dijen ...

Het spoor bijster bevat tweeënzestig sterk autobiografische columns. René Turk verhaalt over zijn zwerfvuilacties, ontmoetingen met asielzoekers, zijn meditatiebankje, het warme hart van Afrika, zijn geliefde park Rosorum en onverwachte parels, die zomaar voor zijn voeten lagen. 

De schrijver (1974) koos Het spoor bijster als titel voor dit boek omdat hij het meest trots is op deze column. Het gelijknamige verhaal in deze bundel werd geplaatst in literair tijdschrift Alice van Schrijven Ma...

Susan Smit schetst in korte en langere verhalen haar persoonlijke leven, haar schrijverschap en haar spirituele overtuiging. Ze vertelt openhartig en vol zelfspot hoe ze als jonge schrijfster in het literaire wereldje rondloopt en hoe ze worstelt met het verlangen naar overgave en autonomie in de liefde, in stukken die ontwapenen en aan het denken zetten.'Iedere keer als ik naar de sauna ga, moet ik iets van gêne overwinnen voor ik mijn badjas aan het haakje gang, terwijl ik mezelf vervloek ...

Jack Nouws (Zundert, 1960) kocht in 1987 na een frustrerende middag worstelen met MS-DOS een elektrische typemachine. Twee maanden later maakte hij kennis met de Macintosh. In de voor Apple en Mac-gebruikers moeizame jaren 1995-1998 liet hij in fora en brievenrubrieken zijn onverbloemde mening horen. Dat leidde in 1998 tot een column in MacFan, wat hem volgens zijn hoofdredacteur het Apple-geweten van Nederland maakte. Met humor en venijn becommentarieerde Nouws – zonder Apple of zichz...