Je kunt schrijven dat het hechte gezin waarin je opgroeide veilig en warm was. Schoolvoorbeeld hoeksteen. Je kunt schrijven dat je alle kansen kreeg, dat je ouders je permanent uit de wind hielden. Dat kan allemaal. Maar wat je ook kunt doen, en wat sterker is: er een stuk of vijftig columns over schrijven. Op een bijzondere, observerende manier. Dat laatste deed schrijver Rob van Vuure.

‘Van Vuure kan schrijven, verdomd goed schrijven’

(Joost Prinsen, Haarlems Dagblad)

Rob van Vuure (Br...

Klassieke musici? Dat zijn seksloze types die altijd in galakleding lopen, meer geld steken in hun viool dan in hun auto, in hun slaap Sjostakovitsj kunnen spellen en concerten geven voor mensen die van moeilijke muziek houden. Toch?

In haar scherpe columns schetst topviolist Cécile Huijnen hoe het écht zit. Van Mahler tot MeToo, van opvliegers op het podium tot kwijtgeraakte violen: met veel zelfspot, humor én liefde voor haar vak geeft Huijnen een inkijkje in een bijzondere wereld vol ge...

Tot op de huid is een bundeling van bevlogen columns over de huid en al zijn afwijkingen. Leerzaam, vrolijk en op inspirerende wijze beschrijft dermatoloog Christiaan Bakker de ervaringen uit zijn praktijk. Een bont overzicht aan huidaandoeningen passeert de revue, en een evenzo kleurrijke verzameling aan interessante personages. Hun verhalen zijn uit het leven gegrepen en telkens herkenbaar. De auteur weet de lezer mee te nemen in zijn onbevangen leergierigheid naar dat fantastische orgaan, ...

Schrijver Rob van Vuure en katten, een verhaal apart. Zeg maar gerust: twintig verhalen apart. Twintig met zorg geselecteerde columns over Sam, Sok, Poekie, Zoef, Cas, Anky, Bliksem en nog elf andere katten.

Kater Cas die achthoog van de flat viel, van zijn zeven levens verbruikte hij er in een paar seconden zes. Zijn laatste leven duurde toch nog acht jaar. De broertjes Sam en Sok! Sam bedeesd, Sok brutaal. Sok met zijn witte voetjes(sokjes) werd snel groter, de naam Kniekous drong zich op....

Zou je muziek anders beluisteren wanneer je weet wat een componist ermee bedoeld heeft? Vermoedelijk wel, al zijn er ook mensen die zonder kennis van enige achtergrond hun eigen verhaal bij de noten fantaseren. Wanneer een stralende zonsopgang beschreven wordt verbeelden ze zich een innige omhelzing met hun geliefde, of, wie zal het zeggen, een stel soezende konijntjes. Zolang je je fantasie gebruikt zijn de gekste dingen mogelijk, maar het kan ook weleens gaan knagen: dan wil je weten wat de...

‘Toen ik vijf was, zei mijn moeder dat geluk de sleutel tot het leven was. Toen ik naar school ging, vroegen ze mij wat ik wilde worden als ik later groot was. Ik zei: “Gelukkig.” Ze (de leerkrachten) vertelden me dat ik de opdracht niet snapte; ik antwoordde dat ze het leven niet snapten.’ (John Lennon)

Deze wereldberoemde quote van John Lennon inspireerde journalist Tom Botte voor de interviewreeks Het Opperste Geluk in het weekblad Primo. Daarin vertrok hij van de vraag: wat is dat...

Hoe overleven we racistische algoritmes, Twitter-trollen en de metaverse? Kanis beschrijft in klare taal de alledaagse, digitale dilemma's en herkenbare ergernissen van deze tijd. Ontdek waarom de platformbitch niet meer zonder haar apps kan, hoe de Linked-influencer van het carrièreplatform een dagboek maakt en waarom demissionair minister De Jonge nooit bij een tech-bedrijf was aangenomen.

Hoe kan het dat Big Tech steeds meer hoofdzonden begaat en dat Alphabet ons alfabet bepaalt? Kan tech...

Precies anderhalf jaar na zijn besmetting met het coronavirus gaat burgemeester Bart Tommelein in gesprek over lijden en leiderschap en (crisis)management tijdens deze ongeziene gezondheidscrisis. Het resultaat is een onthullende terugblik op een van de meest complexe uitdagingen van zijn politieke loopbaan waarin deze Vlaamse politicus elke dag paraat stond om verantwoordelijkheid op te nemen voor zijn Oostende.

Tegelijk voelt Tommelein al snel aan dat je nooit voor iedereen goed kan doen en...

Wat is het allerergste waar ik me zo voor schaamde dat ik het lang voor me heb gehouden? Ik had een emmer kots in de kast. Een wat? Ja, getverderrie, ik moet er zelf ook niet meer aan denken: een emmer kots. Wel met een vuilniszak erover hoor! Mijn grootste schaamte delen bleek veel ontroering en herkenning op te roepen.

Beste Charlie, tranen in mijn ogen. Om een emmer met kots? Ja precies daarom. Maar ook omdat ik je snap, ik ken het gevoel, de paniek die toe kan slaan als je geen toegang to...