De Haagse architect Louis de Wolf (1871-1923) wordt beschouwd als de belangrijkste exponent van de (Wiener) Sezessionstil in ons land. Tot de bekendste voorbeelden van het werk van De Wolf behoort de Salon de Rafraichissements, in opdracht van J.A. Krul in 1903 gebouwd aan Noordeinde 42-44. Het unieke ontwerptalent van De Wolf komt verder tot uiting in enkele fraai gevormde winkelpanden die gebouwd zijn voor opdrachtgevers zoals Schröder & Co, Lijnkamp en Peek & Cloppenburg. Architect Loui...

Hollandse hofjes spreken al zes eeuwen tot de verbeelding. Het is hun bijzondere architectuur die deze kleine, verborgen stedelijke oases onverminderd actueel maakt. In iedere periode innoveren architecten het veertiende-eeuwse archetype in reactie op veranderde maatschappelijke verhoudingen. Altijd ervaren bewoners en bezoekers een bijzondere, stedelijke intimiteit in een sfeer van collectiviteit.

Oases in de stad ontrafelt de duurzame verschijningsvorm van het hofje. Het neemt de lezer mee ...

Tijdens de wederopbouw en de Post 65-periode is in Nederland ongekend veel gebouwd en geïnnoveerd: van het Groothandelsgebouw in Rotterdam tot het Evoluon in Eindhoven, van het stadhuis in Terneuzen tot de bolwoningen in Den Bosch. Veel van deze projecten zijn toe aan vernieuwing, waardoor er momenteel veel wordt verduurzaamd en gerenoveerd.

Bouwmaterialen 1940-1990 beschrijft op een overzichtelijke manier het bouwproces, de materialen en de technieken van de naoorlogse Nederlandse architect...

This PhD thesis focuses on Urban River Corridors (URCs) as spaces of social-ecological integration par excellence—that is, spaces where the interaction between the urban systems (carrying the ‘social-’) and the river system (carrying the ‘-ecological’) is (potentially) the most intense. The general hypothesis is that with an integrated spatial understanding, planning and design of rivers and the urban fabric surrounding them, cities could become more resilient, not just to flood-rel...

In de zeventiende eeuw liet de stedelijke elite op grote schaal buitenplaatsen en landgoederen in het Hollandse laagland aanleggen. Zij verkozen de meest welgelegen plaatsen voor hun zomerverblijf met speelhuizen, bomenlanen en geschoren hagen. De voorkeur om in elkaars nabijheid te gaan wonen was veelal ingegeven door eenzelfde gebruik of vanwege een vergelijkbare stedelijke of landschappelijke beleving van de omgeving. Door identieke keuze drukte de elite hun stempel op het landschap.

Door ...

Joke Reichardt: Reis door een land vol wonderen. Architect Willem Marinus Dudok op lezingentour door

Amerika, 19 september-18 december 1953 Frederik Vandyck en Matthijs Degraeve: ‘Baukultur’ in Brussel. Kleinschalig industrieel erfgoed van bouwbedrijven als drager van de productieve stad Hélène Damen: Sober Nederlands vlagvertoon. Naoorlogse ambassadegebouwen in Washington en Bonn Publicaties: Marinke Steenhuis (red.), De nieuwe grachtengordel. De realisatie van het Algemeen Uitbreiding...

Willem van Tijen (Wormerveer 1894 – Heemstede 1974) was een visionaire architect. Hij was een pionier van het nieuwe bouwen, stond met zijn Rotterdamse architectenbureau aan de wieg van de sociale woningbouw en werd beeldbepalend voor het Nederlandse bebouwde landschap. Velen hebben zijn woonwijken, galerijflats, standaardwoningen, scholen en bejaardentehuizen gekend of zullen zich die herinneren. Ze hadden een diepgaande impact op het naoorlogse leven en wonen, waarbij de architect steeds ...

In de negentiende en twintigste eeuw drukte Gerrit van Arkel met een groot aantal belangrijke projecten zijn stempel op het aangezicht van de stad Amsterdam. Hij ontwierp vele woonhuizen en bedrijfspanden in het Centrum en daarbuiten. De waardering voor zijn art-nouveau stijl nam na de Tweede Wereldoorlog af. Een hernieuwde interesse en herontdekt archiefmateriaal vormden echter de basis voor een nieuwe biografie met een complete oeuvrelijst.

De Deltawerken in de Nederlands-Vlaamse Delta van Rijn, Maas en Schelde behoren tot de iconische monumenten van ons land, mede door de beeldbepalende kracht van de dammen en dijken. Met name door de Oosterscheldekering, een wereldwonder, voortgekomen uit de wens om de Delta voorgoed veilig te maken na de watersnoodramp van 1953. Na de realisatie van de Deltawerken is een grote reeks nieuwe projecten voor waterveiligheid gerealiseerd, waarover niet veel bekend is. Bij de meeste van deze nieuwe...