Salo Muller (Amsterdam, 29 februari 1936) werd bekend als fysiotherapeut van Ajax ten tijde van de hoogtijdagen in de jaren zeventig. Hij zat naast Rinus Michels op de bank en behandelde de blessures van Johan Cruijff en Piet Keizer.

Salo heeft in de Tweede Wereldoorlog als Joods kind vanaf 1941 ondergedoken gezeten nadat hij vanuit de crèche van de Hollandsche Schouwburg werd gered. Hij zat ondergedoken op acht adressen, onder meer in Friesland, waar hij Japje werd genoemd. Zijn beide ouder...

‘Prachtig verteld verhaal over een artiestengezin, een glansrol en een geheim.’ – Pauline Slot

‘Dan doe ik dit… en alles staat stil!’ Als tovenaarsdochter Tika in de televisieserie Tita Tovenaar loste Maroesja Lacunes problemen op door de tijd stil te zetten. Pas nu, bijna vijftig jaar later, zet zij de tijd echt stil. Na een leven als actrice kijkt ze terug op waar zij vandaan komt: een artiestengezin vol buitenbeentjes die om voorrang streden. Het lawaaiigste lid was vader Toby ...

Hans Vervoort (1939) behoort tot de allerlaatste generatie Nederlanders die opgroeide in Nederlands-Indië. In 'Kind van de Oost' haalt hij herinneringen op aan zijn jeugd. Hij schrijft over de kamptijd, de lagere school, de eerste jaren van de hbs, zijn eerste verliefdheid. Een jeugd in roerige tijden, maar 'Kind van de Oost' bewijst dat dat geen ongelukkige jeugd hoeft te zijn. Ook schrijft Vervoort over zijn weerzien met Indonesië na jaren van heimwee en verlangen en over ervaringen van a...

2002, ‘t Jaar dat mijn leven volledig op z’n kop zette, op een mooie manier welteverstaan! Ik werd moeder en Niels vader, ouders, van een fantastisch klein ventje, Stan! Zeker niet vanzelfsprekend,

maar wat bijzonder mooi dat we dit mochten meemaken. In het begin ben je zoekende... je krijgt er immers geen opvoedkundig boekje bij. Maar wij, zo met z’n drietjes, deden ‘t goed, waren een mooi gezinnetje. Dit geluk werd in 2004 nog eens extra versterkt door de komst van onze 2e zoon Finn!

Naarmate de jaren verstreken en onze kinderen een beetje begonnen te praten, viel ‘t mij op, hoe aandoenlijk, grappig, emotioneel, liefdevol maar ook brutaal ze soms uit de hoek kunnen kome...

Dit jongetje van 13 wist nog niet hoe zijn leven eruit zou gaan zien. Van ‘Ga heen en vermenigvuldig u’, had hij nog nooit gehoord. Maar een mensenleven later tijdens een familiefeestje om zich heen kijkend, zag hij een flinke kinderschaar die samen met hem en zijn vrouw een gelukkig gezin vormde.

Als 20-jarige jongeman ging hij als zeeman ‘heen’ en bevoer zo alle wereldzeeën en bezocht vele landen. Menig avontuur belevend die een onlosmakelijk deel van hem werden. Er niet bij stils...

tot aan de maan en terug - staat op de binnenkant van mijn arm getatoeëerd.

Want zoveel hou ik van mama, en zoveel houdt mama van mij.

Mama is er niet meer. En nu ze er niet meer is verandert alles.

Alles, behalve die tatoeage.

Ze heeft 'm nog gezien, aangeraakt en uitgesproken.

Dat draag ik met me mee, ik draag mama met me mee.

In Het Goden Abattoir beheersen geloof en ongeloof het verhaal. Een filmploeg bezoekt een verouderd abattoir dat van de inspectie moet sluiten. De roman beschrijft, om en om, twee verhalen die elkaar raken en integreren wanneer blijkt dat de fantasie van de scenarist de werkelijkheid niet kan overtreffen. De kleurrijke werklui en de bedrijfsleider in het abattoir worden bedreigd met ontslag. Die bedrijfsleider heeft echter meer zorgen aan zijn hoofd, want zijn half afgebouwde nieuwe huis valt...

Kittie Oostindjer (1958) is docente binnen het VO in Almere.

In oktober 2012 werd bij haar acute leukemie (AML) geconstateerd. Na haar ziekenhuisopname gepaard gaande met de zwaarste chemo kuren werd zij in februari 2013 uit het ziekenhuis ontslagen. Na haar ziekenhuisopname heeft zij getracht haar belevenissen in het ziekenhuis op een humoristische wijze te beschrijven.

Een verpleegkundige Oncologie gaf de volgende reactie op het boek "Lucky me".

Ik ben onder de indruk.

Op een leuke en ook...

"Op sommige momenten verdwijnt het gevoel van enthousiasme voor het leven, en de dood, terwijl ik nog jong ben, lijkt de voorkeur te genieten." Benjamin Hyman.

In dit aangrijpend waargebeurd verhaal vertelt een moeder over haar bizarre tocht als bij haar zoon Benjamin teelbalkanker wordt vastgesteld. Beukeboom schrijft ontroerend hoe haar zoon, volwassen voor zijn leeftijd, omging met zijn snel afnemende gezondheid en uiteindelijk grimmige prognose tijdens zijn drie jaar durende strijd tege...