De Zaanstreek staat van oudsher bekend als een plek van harde werkers. Geen rare fratsen, maar handen uit de mouwen! Een bedrijvige wereld van huizen en fabrieken, molens en schepen met de Zaan als stromende snelweg.

Juist hier kreeg de schilderkunst vanaf de negentiende eeuw een bijzonder podium. Tussen de molens, fabrieken, ondernemers, arbeiders en dominees vonden kunstenaars een eigen plek. De impressionist Claude Monet schreef verrukt dat hij hier zijn leven lang kon blijven schilderen, ...

Salvador Dalí (1904–1989) was een kunstenaar met een buitengewone persoonlijkheid. Als geen ander verkende hij de grenzen van de kunst. Dalí dacht groots en maakte van zijn leven één groot optreden. Hij was vaak het middelpunt van de aandacht. De bevriende fotograaf Robert Descharnes (1926–2014) legde Salvador Dalí decennialang vast. De foto’s geven een blik in het persoonlijke leven van de wereldberoemde kunstenaar. Ze tonen Dalí in zijn vertrouwde leefomgeving: zoenend met zijn ...

Ze hebben een bijna magische aantrekkingskracht: de bloembollen. Jaarlijks bezoeken meer dan een miljoen toeristen de Keukenhof in Lisse, het landschapspark waar sinds 1950 op initiatief van kwekers en exporteurs voorjaarsbloeiende bloembollen worden getoond. De bloembollenvelden behoren tot de meest karakteristieke landschappen van Nederland.

Claude Monet was er dol op. Hij beklaagde zich erover dat zijn palet niet toereikend was om de bollen goed te kunnen schilderen. Vincent van Gogh ging ...

Wanneer we aan Volendam denken, denken we aan muziek en aan toerisme. De klederdracht van Volendam staat inmiddels symbool voor Nederland. Dat alles is te danken aan de kunstenaars – want Volendam was tot de Tweede Wereldoorlog een kunstenaarsdorp van formaat. Sinds de ‘ontdekking’ van Volendam in 1873 door Henry Havard (1838– 1921) kwamen er kunstenaars van over de hele wereld naar het vissersdorp. Volendam zag er exotisch uit met zijn groene huisjes aan de dijk, een haven vol visser...

Het lijkt een vriendelijke begroeting, een omhelzing bijna.

Het gezicht van de rechter man is vol vertrouwen, en hij legt zijn hand op de rechterarm van zijn metgezel. Maar die steekt hem met links een dolk in de rug. We staan oog in oog met de Middeleeuwen, en met een van de meest dramatische verhalen uit het Oude Testament.

Onder het dak van de Grote Kerk Naarden, beroemd van de jaarlijkse opvoering van de Mattheus Passion, bevindt zich een houten gewelf dat tussen 1510 en 1518 is beschilde...

Alexine Tinne (1835-1869) is een van de markantste vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis. Als eerste westerse vrouw reisde ze samen met haar moeder, tante en een groots gevolg Afrika in tot ver ten zuiden van Egypte. Dit boek gaat in op een andere verworvenheid van Alexine Tinne: ze was Nederlands eerste belangwekkende vrouwelijke fotografiepionier.

Tinne bereikte in haar fotografie snel een hoog technisch niveau. Ze had duidelijk oog voor compositie en lichtgebruik, legde een opvallend mod...

Rainer Fetting (Wilhemshaven, 1949) behoorde in de jaren tachtig tot de ‘Neue Wilde’, een groep jonge Duitse kunstenaars die zorgde voor een herwaardering van de figuratieve schilderkunst.

In zijn werk brengt hij langdurig eerbetoon aan Vincent van Gogh, de vader van de moderne schilderkunst. Hij schilderde hem talloze malen in expressieve voorstellingen bij de Berlijnse muur en in de New York City Subway. Als een schaduw plaatste hij de schilder Paul Gauguin achter Vincent. Hij noemde di...

De beroemde reis van Albrecht Dürer door de Lage Landen in woord en beeld

De grote Albrecht Dürer (1471-1528) is zonder twijfel een van de bekendste Duitse kunstenaars. Als vaandeldrager van de noordelijke renaissance was Dürer tevens een van de eerste echte Europese kunstenaars: zijn oeuvre bezit een opvallend internationaal karakter en vormt een brug tussen Noord en Zuid. De vele reizen die hij door het vroegmoderne Europa maakte, drukten alle hun stempel op zijn artistieke persoonlijkhe...

In 1919 tekende Jan van Herwijnen (1889–1965) 32 levensgrote portretten van psychiatrische patiënten in het Willem Arntsz Huis in Utrecht, kort nadat hij zelf met een fikse zenuwinzinking opgenomen was geweest in een kliniek. Met doorvoeld respect gaf hij een menselijk gezicht aan de vrouwen en mannen die met het label ‘krankzinnig’ aan het zicht van de samenleving waren onttrokken. Geen stereotypen, maar door het leven getekende individuen die hij in een gestileerd realisme met stevig...