Pieter Waterdrinker woonde een kwart eeuw lang, tot de Russische invasie in Oekraïne, in Rusland. Vanuit zijn woonplaatsen Moskou en Sint-Petersburg bereisde hij het Russische rijk tot in zijn verste uithoeken.

De correspondent is zijn klassieke boek over zijn Russische bestaan. Waterdrinker schrijft over zijn worsteling tussen journalistiek en literatuur, over zijn Russische schoonfamilie, is voortdurend op reis, mijmert in nachtclubs en bordelen over de onvolkomenheid van de liefde en het ...

Werken als dierenarts in een gigantische dierentuin, het is een baan waar iedereen ooit wel van droomt. Voor Tim Bouts is deze droom realiteit: als hoofddierenarts werkt hij al meer dan twintig jaar in iconische dierenparken, van de London Zoo tot Pairi Daiza en tegenwoordig het pandapark van de sjeik van Qatar. In dit boek deelt hij de bijzondere verhalen en voorvallen van zijn diverse stoet patiënten. Van een leeuw met covid tot een nijlpaard met tuberculose, van een tijgerin met tandprobl...

Waarom reageren we zo heftig op een spannende situatie? Hoe komt het dat mannen en vrouwen als ze ouder worden meer op elkaar gaan lijken? En waarom hebben oudere mensen meer behoefte aan zout eten?

Onze hormonen spelen bij veel alledaagse zaken een grote rol – vanaf het moment dat we verwekt worden tot de seconde dat we onze laatste adem uitblazen. Zo regelen ze onze ontwikkeling in de puberteit, zorgen ze voor een succesvolle zwangerschap en zijn ze leidend bij het verouderingsproces. De...

‘Ik zie jullie lopen en ik ben gelijk beter.’

Irene Kruijssen is als muziek- en hondentherapeut werkzaam in verschillende locaties van de Amsterdamse zorgorganisatie Cordaan. In dit boek beschrijft zij hoe ze Storm, in samenwerking met verschillende mensen, tot therapiehond heeft opgeleid en hoe je per doel een therapiehond kunt trainen. Daarnaast vertellen bewoners, naasten van bewoners en medewerkers wat zij de meerwaarde vinden van een therapiehond in het verpleeghuis.

Dit boek is best...

'Een hartenkreet van een jonge zorgvernieuwer'

Op 21-jarige leeftijd maakte Teun Toebes de gedurfde keuze om op de gesloten afdeling van een verpleeghuis te gaan wonen. Niet alleen om te ervaren hoe de zorg voor mensen met dementie verbeterd kan worden, maar vooral om te laten zien dat wij als maatschappij ons beeld van dementie moeten aanpassen. Op ontwapenende en ontroerende wijze beschrijft hij de pijnlijke systemen die in de zorg en samenleving heersen en hoe wij deze kunnen veranderen.

Ve...