In Nederlandse Waterwerken Wereldwijd gaat architectuur- en landschapsfotograaf Luuk Kramer op reis om waterwerken van Nederlandse ingenieurs over heel de wereld te documenteren, van de zestiende eeuw tot nu. Van polders in Polen tot dijken en dammen in Japan, van kanalen in Brazilië tot een sluisje in Suriname.

De Nederlandse civiele ingenieurs brachten kennis van eeuwenlang leven in een delta met zich mee, gebaseerd op ervaring met overstromingen, wateroverlast, droogte en landaanwinning. ...

Architecten ontwerpen het decor van andermans leven. Dat is een verantwoordelijkheid die vraagt om permanente reflectie. Architectuur is immers het enige vakgebied waarin de stand van de samenleving een concrete, ruimtelijke vertaling krijgt. Ondanks dit grote publieke belang is er weinig aandacht voor architectonische ontwerpvraagstukken in het publieke debat in Nederland. De actuele ruimtelijke discussies gaan zelden over hoe de stad wordt ervaren, wat het betekent om in een verdichtende st...

Magali Reus. Rode Rozen toont de buitengewone artistieke praktijk van deze internationaal geprezen kunstenaar uit Londen en winnaar van de prestigieuze Prix de Rome 2015. De publicatie bevat een scala aan recent werk. Het werk van Reus verkent onze relatie met utilitaire objecten en de onlosmakelijke context van de consumptiemaatschappij. Haar virtuoze objecten lijken functioneel, maar onthullen niet expliciet wat hun werkelijke functie is. Door onze relatie met objecten te onderzoeken, zoekt...

Beeldend kunstenaar Caspar Berger (Utrecht, 1965) maakt kunst waarin de actualiteit en de kunsthistorische canon een belangrijke rol spelen. Het zelfportret en zijn eigen lichaam zijn daarin vaak het vertrekpunt voor omvattende thema’s als vrijheid, sterfelijkheid en politieke (geloofs)systemen. Berger maakt voor zijn beelden gebruik van een diversiteit aan materialen, waaronder brons, zilver, goud, siliconen, epoxy, hout en vilt, maar ook video en multimedia of een combinatie daarvan.

Casp...

Architect en architectuurpublicist Herman Hertzberger (1932) is internationaal geroemd om zowel zijn gebouwde als zijn geschreven werk. Gebouwen als Centraal Beheer, Apeldoorn (1972) en veel van zijn scholen, maar ook zijn publicaties, zoals het in vele talen vertaalde Lessons for Students in Architecture, hebben generaties architecten en studenten geïnspireerd. In dit boek legt Hertzberger de fundamenten van zijn architectuurvisie bloot. '

'Dit boek doet een poging om te formuleren wat stru...

De infrastructuur van de stad vormt een 'spaghetti' van straten, tunnels, routes en lijnen. Maar infrastructuur kan veel meer zijn dan een functionele noodzaak. Infratecture staat voor het daadwerkelijk integraal ontwerpen en realiseren van infrastructuur met als doel naast een functionele oplossing voor verkeersstromen ook sociologische, culturele, ecologische en economische meerwaarde te creëren.

Infratecture laat zien hoe met een juiste mentaliteit, oprechte samenwerking en een uitgekien...

De museumwoning Huis Sonneveld in Rotterdam is een van de best bewaarde woonhuizen in de stijl van het Nieuwe Bouwen. Het huis werd in 1933 gebouwd naar een ontwerp van het architectenbureau Brinkman & Van der Vlugt, dat internationale bekendheid verwierf met ontwerpen voor de Van Nellefabriek, het Woonhuis Van der Leeuw en het Stadion Feijenoord, alle in Rotterdam.

Het huis werd gebouwd in opdracht van de heer A.H. Sonneveld, één van de directeuren van de Van Nellefabriek. Bijzonder aan de...

Wim van Hooff (Vught, 1918-2002) was een van de meest uitgesproken

en toonaangevende kleuradviseurs van de tweede helft van de twintigste eeuw. Komend uit het schildersambacht ontwikkelde hij een eigen visie op het gebruik van kleur in de architectuur en de gebouwde omgeving. Met zijn omvangrijke oeuvre van rond de tweeduizend projecten was hij bepalend voor het ingetogen kleurenpalet dat vooral de architectuur karakteriseert van de Bossche School, een unieke stroming in de Nederlandse archit...

How are memories preserved - in archives, in minds, in the landscape and on film? Visual artist and filmmaker Fiona Tan (1966, Indonesia) investigates ways in which time is recorded.

This publication focuses on her works Gray Glass (2020), Inventory (2012) and Footsteps (2022), key works in the homonymous exhibition at Eye Filmmuseum. Hanneke Grootenboer reflects on the way in which looking, thinking and time converge in Tan's work. In doing so, she places the oeuvre in a broad historical an...